WAAR IS GOD?

[God besoek sy volk…] 

Waar is God? Waar was God?” Mense is so lief om sinies, skepties en selfs half uitdagend hierdie vraag te vra. “Kyk vir Auschwitz!* Kyk oral… die onreg en swaarkry, my eie probleme en smarte… waar is God? Kyk, die sonde en verlorenheid van die wêreld! Die stukkende huwelike, gebroke huise, verwaarloosde kinders… Is God miskien ver, onbetrokke? Gee Hy om wat met sy skepping gebeur? Gee Hy om vir mense? Dink Hy aan ons, sien Hy ons raak?” 

Een van die duidelike temas in Lukas is dat God nie ver is nie, maar inderdaad sy volk BESOEK het. Wat leer Lukas oor God se besoek? Ons gaan na drie Skrifgedeeltes kyk. In al drie kry ons ‘n vorm van dieselfde Griekse woord, episkeptomai. (besoek) 

OU TESTAMENT 

God wat sy volk “besoek” is ‘n begrip wat natuurlik reeds uit die Ou Testament kom en dui op Goddelike ingrype. En let op! Dit kan redding sowel as oordeel inhou! 

Psalm 106:4 "Geloofd sy die Here, die God van Israel, omdat Hy sy volk besoek het en vir hulle verlossing teweeggebring het,"  

Eksodus 20:5 “Jy mag jou voor hulle nie neerbuig en hulle nie dien nie; want Ek, die HERE jou God, is 'n jaloerse God wat die misdaad van die vaders besoek aan die kinders, aan die derde en aan die vierde geslag van die wat My haat;” 

3 GEDEELTES IN LUKAS : 

LOFSANG VAN SAGARIA (Lukas 1:67-79) God het sy volk besoek deur Jesus Christus en so verlossing gebring. Sagaria se lofsang :“Geloofd sy die Here, die God van Israel, omdat Hy sy volk besoek het en vir hulle verlossing teweeggebring het,” (68) God besoek sy volk deur ‘n sterk Verlosser te stuur. Hierdie Verlosser kom uit die huis van Dawid. (1:69) Hy is in Betlehem die stad van Dawid gebore. Johannes was sy voorloper wat die pad vir Hom reggemaak het. Hierdie verlosser is Jesus en sy koms is die vervulling van die verbond wat God met Abram gesluit het. (1:72) God stuur nie ‘n plaasvervanger of net ‘n afgevaardigde nie. God besoek ons self; God self het mens geword! 

Die besoek van God deur Jesus is ‘n genadebesoek wat verlossing en vergifnis bewerk. 

Dit behels ‘n hele nuwe begin soos Jesus self in die sinagoge van Nasaret aangekondig het toe Hy uit die boekrol van die profeet Jesaja gelees het. “Die Gees van die Here is op My, omdat Hy My gesalf het om die evangelie aan die armes te bring. Hy het My gestuur om die wat verbryseld van hart is, te genees; om aan gevangenes vrylating te verkondig en aan blindes herstel van gesig; om die wat gebroke is, in vryheid weg te stuur; om die aangename jaar van die Here aan te kondig.” (Lukas 4:18-19.) ‘n Tydperk van heerlike herstel en vernuwing soos wat die Ou Testamentiese Jubeljaar ten doel gehad het. 

OPWEKKING VAN DIE SEUN VAN DIE WEDUWEE VAN NAIN (Lukas 7:11-17) Hierdie besoek van God behels die oorwinning oor die grootste vyand van die mens, die dood! Die dood is die groot verskrikking, die finale vyand. Vir alle vyande en probleme het die mens planne, maar as dit by die dood kom staan ons magteloos. Hier in Lukas 7 gebeur ‘n dramatiese ding. Jesus bring ‘n begrafnisstoet tot stilstand. Hy sê, daardeur : “STOP, moenie hierdie man begrawe nie, dis nie die einde nie, ek maak ‘n verskil, ek stuit nie vir die dood nie!” Net Jesus kan dit doen! ‘n Mens meng nie sommer in met ‘n begrafnis nie. 

Geen Boeddha, Mohammed, Amerikaanse TV evangelis of toordokter kan die dood aanvat nie! Jesus kan! 

Hy bevry ‘n jongman uit die kloue van die dood! Met Goddelike gesag gee Hy ‘n opdrag aan ‘n lyk en die lyk reageer. Dis ‘n bonatuurlike Goddelike daad en daarom besef die mense: “Nou het ons met God te doen!” “En vrees het almal aangegryp terwyl hulle God verheerlik en sê: 'n Groot profeet het onder ons opgestaan; en: God het sy volk besoek.” (Lukas 7:16 OAV) 

JESUS HUIL OOR JERUSALEM Lukas 19:41-44 God se genadebesoek het by die meeste mense verbygegaan en die oordeel oor hulle afgebring. Jesus verwyt Jerusalem op ‘n passievolle manier. Die Seun van God huil terwyl Hy hierdie woorde sê! Dis met trane dat Jesus ‘n oordeel uitspreek : “En hulle sal jou en jou kinders in jou teen die grond verpletter; en hulle sal in jou nie een klip op die ander laat bly nie, omdat jy die gunstige tyd toe God jou besoek het, nie opgemerk het nie.” (Lukas 19:44 ) Jerusalem se mense was blind vir en onaangeraak deur die genadegeleentheid wat God hulle gebied het! Hulle het die oordeel oor hulleself gebring – dit het letterlik so gebeur in 70 nC. ‘n Voorsmaak van die hel! 

God het die wêreld besoek in Jesus Christus. 

God het Jerusalem besoek deur Jesus met sy boodskap van genade en verlossing. God het ons, hier op Tsumeb kom besoek. Hy het jou kom besoek… Hy kan nie nog nader en nog duideliker na ons toe kom nie. Die kruis is die groot baken van die besoek. Die heerlikheid van die besoek is bevestig deur die OPSTANDING! God se besoek gaan vandag nog steeds voort. Jesus is steeds deur sy Gees teenwoordig. Hy is steeds die bevryder van sonde , satan, dood en hel. Hy maak wel gebruik van Geesvervulde mense om hierdie boodskap uit te dra. 

Die groot vraag is: Hoe reageer jy op hierdie besoek? Jy kan nie neutraal staan nie! Of jy is positief en reageer deur geloof en bekering of jy werp God se besoek deur onbekeerdheid. God se besoek is ‘n onvergelyklike voorreg en genade, maar ons moet pasop, dis ook ‘n skrikwekkende verantwoordelikheid. Deur nie te bekeer nie slaan ek die deur in God se gesig toe! Jesus het gehuil oor Jerusalem. Huil Hy dalk vandag oor JOU?

(Terloops, God is via Jesus diep emosioneel by die mens betrokke. Hy is nie koud, klinies en afsydig nie. Jesus se hart word geraak deur die lot van die weduwee wat haar seun verloor het. Net so word sy hart geraak deur Jerusalem se verhardheid wat sou uitloop op 'n verskriklike oordeel!)

Wie die genadedeur toeslaan kan God se besoek op ‘n ander manier, SY OORDEEL verwag! 

*Dis so maklik om in tye van rampe en nood te vra : Waar is God? Ja, God was ook in Auschwitz, in sy toorn. Hy gee aan die goddelose laksmanne ruimte om die boosheid van ‘n samelewing te demonstreer wat van God afvallig geword het en teruggekeer het na die ou Germaanse gode. ‘n Voorsmaak van die hel! Gevolge van genadeverwerping! (soos 70 nC) Die boosheid en wreedheid van die mens is juis die gevolg van mense wat God nie as God erken nie. Die wrange ironie is - Dieselfde mense wat God blameer vir Auschwitz, vir droogte, vir ongelukke en siektes is juis dikwels ook die mense wat nie wil hê dat God naby moet wees in hulle lewens nie. Die geskiedenis bewys dit. Dis juis die einste mense in Europa wat God verwyt het vir Auschwitz en die wreedheid van die oorlog wat miljoene geëis het, wat gekies het om aborsieklinieke te bou wat al baie meer lewens as Nazi kampe vernietig het! Dis juis die mense ook in ons dag wat kies om God se reëls vir die huwelik te verbreek en Hom nie naby hulle wil hê nie, wat die hardste kla oor God wat nie iets doen aan plaasmoorde, ongelukke of siektes nie. Hulle wil juis nie hê God moet by wees as hulle ongetroud saambly, skelm besigheid doen en lieg en bedrieg nie. Sien “Klank en Weerklank”, C. Trimp, p106