- martelaarskap, engele en die oordeelstroon!
Ja, die gebeure in Zimbabwe laat mens se gedagtes ver teruggaan na jou kinderjare en die skrikwekkende feite en verhale oor die Rhodesiese bosoorlog. As jong seun in Windhoek het ek na die nuus oor die radio geluister en gereeld was daar berigte oor die stryd in Rhodesië. “Volgens ‘n communiqué uitgereik in Salisbury is soveel of soveel terroriste deur die Rhodesiese veiligheidsmagte in skermutselings doodgeskiet.” Verskeie wreedhede was voorbladnuus en het wêreldwye berugtheid verwerf : die grusame massaslagting van sendelinge en kinders by die Elim sendingstasie in die Vumbaberge, die moord op die Afrikaanse sendingegpaar van Morgenster, Andre en Benecke Brand wie se kinders almal wees gelaat is, die afskiet van twee burgerlike Viscount vliegtuie en die moord op die oorlewendes...* Die wreedheid het ook nie na onafhanklikheid opgehou nie. Dink maar aan die Gukurahundi** veldtog van Mugabe en sy Noord Koreaans opgeleide Vyfde Brigade wat volgens sommige tot soveel as 30 000 lewens gekos het. Dit was ‘n veldtog gekenmerk deur uiterste barbaarse wreedheid soos die lewendige verbranding van Ndebele burgerlikes.
GEESTELIKE DIMENSIE
Minder bekend is dat die terroriste nie net teen Ian Smith se blanke bewind baklei het nie, maar ook aktief teen Christus en sy kerk. Hulle was gekant teen die aanbidding van die ware God en pro voorvadergeesverering. Die haat van die kommunistiese aangevuurde guerrillavegters was dus nie net gemik teen blankes, boere of die veiligheidsmagte nie. Almal, swart mense inkluis, maar veral ook Christene moes deurloop onder wrede vervolging wat dikwels tot martelaarskap gelei het.
Wie dink dat die stryd in die destydse Rhodesië maar net om onafhanklikheid gegaan het, maak ‘n groot fout. Daar was ‘n duidelike geestelike faktor. Dit was ‘n konflik tussen lig en duisternis. ‘n Terroriste leier het vir sendelinge gesê: “If the Jews had not killed Christ, I would have done it myself.”
Destyds tydens die Bosoorlog is daar ‘n boekie deur die Dorothea sending uitgegee, met die naam, “CHRISTUS AANGEKLA IN ZIMBABWE-RHODESIË.” Dit bevat veral getuienisse wat deur Tom Barlow (een van my Pa se vriende) ingesamel is. Ek het sommer weer ‘n paar brokkies opgediep uit hierdie bron.
MARTELAARSKAP
Die sogenaamde vryheidsbewegings het kwansuis vir swart vryheid geveg, maar swart mense het die meeste gely in die proses.
‘n Dienskneg van die Here vertel : “Ons swart broers en susters in die stam-trust gebiede kry inderdaad baie swaar. In een gebied het die terroriste ‘n Nagmaalsdiens onderbreek en die kerkgangers byna doodgeslaan. Hulle Bybels en gesangboeke is verbrand. Daarna is hulle met die waarskuwing weggejaag: “Hou op met hierdie godsdienstige onsin, of...”
In sommige plekke is daar ondergrondse kerke. Christene ontmoet in klein groepies. Hulle bid dan saam en herhaal die Bybelverse wat hulle kan onthou. Hulle durf nie sing nie. In die distrik van N voel ‘n afgetrede leraar wat omtrent 80 jaar oud is deur God geroepe om die Christene in hulle huise te besoek en Nagmaal te bedien. Hy versteek klein stukkies brood en ‘n botteltjie wyn in die voering van sy jas.
Die Christene in die stam-trust gebiede het ons gebede baie nodig. Hulle word beveel om die voorvadergeeste te aanbid, maar hulle weier. Sommige durf slegs snags onder hulle komberse bid.
Dikwels moes Christene die hoogste prys betaal vir hulle geloof in die midde van die konflik. ‘n Evangelis vertel die volgende van ‘n leraarsvriend:
“Hierdie leraar het my meermale genooi om in sy kerk en in die skool te preek. Op ‘n sekere dag het party van die mense hom by die terroriste aangekla. Die aanklag was dat hy teen die voorvadergeeste gepraat het.
Die terroriste het hom uitgedaag om sy geloof te laat vaar en ‘n voorvadergees aan te neem as ‘n medium na God. Hy het geweier en stoutmoedig verklaar dat hy liewer sou sterf as om sy Here te verloën. Hy is toe koelbloedig doodgeskiet.
Sy martelaarskap het ‘n diep indruk gemaak op baie van die Shangaan mense onder wie hy gewoon het. Toe hulle sien dat ‘n leraar gewillig was om vir sy geloof te sterf, het baie van hulle hul lewens aan die Here Jesus oorgegee.”
‘n Sendeling vertel die verhaal van ‘n skoolhoof:
“Die skool van hierdie man was omtrent ‘n half myl van die Mosambiekse grens geleë. Een nag het hy ‘n droom gehad dat hy op pad was om na ‘n ver land te vertrek. Hy was ontsteld oor die droom, al het hy nie verstaan wat dit beteken nie. Hierdie skoolhoof was ‘n gelowige, maar het nie streng volgens Christelike beginsels gelewe nie. As gevolg van die droom het hy oor sy geestelike welstand bekommerd geraak en die saak met die Here reggemaak. Die Sondag daarna het hy in die kerk van sy droom vertel en in die openbaar getuig dat hy na die Here teruggekom het.
‘n Paar dae later het gewapende terroriste by sy skool opgedaag. Hulle het gedreig om sommige van die leerlinge oor die grens vir opleiding te ontvoer. Die skoolhoof het hierdie anti-God mense weerstaan. Toe het hulle al die onderwysers beveel om na buite te gaan, die hoof gegryp en hom doodgeskiet.”
Selfs ook kinders moes met hulle lewens vir hul geloof betaal.
‘n Groep terroriste het by ‘n skool opgedaag en die kinders beveel om nie meer die Bybel te lees en te bid nie. Die vraag is aan hulle gevra of hulle hierdie bevel sal gehoorsaam. ‘n Dogtertjie van omtrent 13 jaar het te kenne gegee dat sy nie daarmee kon saamstem nie. Toe het die terroriste die kind na buite gesleep en haar doodgeskiet. Sy het aan die Bybel vasgeklou toe die doodskoot gevuur is.
God is binne hierdie wrede terroristestryd verheerlik, nie net deur die dapper martelaarskap van baie nie, maar ook deur wonderwerke...
GOD STUUR SY ENGELE
‘n Christen vrou by Chipinge was besig om haar wasgoed op te hang, toe sy meteens ‘n eienaardige gevoel kry. Sy het na binne gegaan en die polisie geskakel. Die volgende dag is ‘n aantal terroriste in die omgewing gevang. In antwoord op ondervraging het hulle vertel dat hulle die vorige dag hierdie vrou se huis genader het met die doel om haar te vermoor. Vrees het hulle oorval en hul het weggehardloop toe hulle merk dat twee groot blink geklede soldate by haar waghou. Die vrou was alleen tuis.
Nog ‘n dramatiese getuienis oor engele...
“Ek wil u van ‘n wonderlike iets vertel wat in die plaasgebied naby Fort Victoria gebeur het. Een van die lede van my seun se personeel het onlangs van sy 3-weekse diensplig in daardie omgewing teruggekom. Hulle het opdrag gekry om ‘n aantal terroriste wat die boere daar bedreig, op te spoor. Hulle het een gevang en hom ondervra.
Hy vertel toe dat hulle na ‘n plaas gegaan het, granate na die huis gegooi en deur die vensters geskiet het. Onverwags het daar “baie mense” uit die huis gehardloop gereed om die aanval af te weer. Daar was so baie dat die terroriste bang geword en gevlug het.
Dit het vir die polisiereserviste snaaks geklink en hulle is na die plaas toe om te probeer uitvind. By hulle aankoms het ‘n ou man en sy vrou hulle ontvang. Toe hulle vra wat gedurende die terroriste aanval gebeur het, het die ou mense geantwoord dat hulle net gekniel en tot God om hulp en beskerming geroep het. Tot hulle verbasing het die terroriste skielik weggehardloop.”
En nog ‘n voorbeeld:
“ ‘n Boer was alleen op sy plaas naby die Mosambiekse grens. Sy vrou en kinders het om veiligheidsredes alreeds die plaas verlaat.
Die aand het die boereradio alarm gewaarsku dat daar terroriste in die omgewing was. In sy eensaamheid was die boer angsbevange. Weens die aandklokreël kon hy nie eens na sy buurman gaan nie. In daardie oomblikke van uiterste benoudheid het hy aan sy kinderjare begin gedink. Hy het ook besonderhede onthou wat hy omtrent God in die Sondagskoolklasse geleer het. Toe het hy neergekniel en omtrent een en ‘n half uur lank gebid. Daarna het ‘n diepe vrede in sy siel gekom. Dwarsdeur die nag het hy rustig geslaap.
Die volgende oggend is hy deur die aankoms van ‘n polisievoertuig gewek. ‘n Konstabel en ‘n terroris het uitgeklim. Hy hoor toe dat die terroriste die vorige nag die eienaar van ‘n buurplaas vermoor het. Die konstabel het bygevoeg: “Ons het vier terroriste geskiet en hierdie een gevang. On het hom saamgebring om te wys waar hulle verlede nag was.”
Die boer het verbaas na die terroris gekyk en gesê : “Maar julle was nie gedurende die nag hier nie!” “O, ja , ons was!”, en hy wys na hulle voetspore naby die huis..
“Waarom het julle nie aangeval nie?”, vra die boer. Die terroris het verduidelik : “Ons was bang vir die soldate in wit uniforms wat hier wag gehou het!”
DIE KERK VAN JESUS BLY ONOORWONNE! REG EN GEREGTIGHEID SAL GESKIED!
Na die afsluiting van hierdie hartseer hoofstuk in die geskiedenis van die stryd tussen lig en duisternis bly die vraag : Wie het gewen? Dalk die duisternis? Mugabe was soveel jare aan bewind en het ‘n eens pragtige en produktiewe land tot in die afgrond van hongersnood en bankrotskap verniel. Soveel mense en spesifiek ook God se kinders moes onregverdig ly.
Daar is net een antwoord. Mugabe en sy wrede magte het nie gewen nie en kan nooit wen nie. Die kerk in Zimbabwe bly voortbestaan! Die poorte van die doderyk sal die kerk nie oorweldig nie. Jesus Christus het die finale sê en ook Mugabe sal eendag voor sy troon moet verskyn. Die martelare wat onder hom moes ly en deur hom gedood is, is deel van die groep wat uitroep : “Hoe lank, o heilige en waaragtige Heerser, oordeel en wreek U nie ons bloed op die bewoners van die aarde nie?” Hulle kry dan die antwoord dat hulle nog ‘n klein tydjie moet wag totdat die getal van die broers wat nog vir hulle geloof moet sterwe voltallig is! God slaap nie en sal die dood van sy geliefdes wreek! (Openbaring 6:10,11)
Lees oor moorde op sendelinge. Kliek op SENDELINGE
Lees meer oor spesifiek die massamoord by Elim sendingstasie. Kliek op ELIM
Lees meer oor spesifiek die massamoord by Elim sendingstasie. Kliek op ELIM
*Natuurlik is wreedhede ook deur die anderkant in die stryd gepleeg. Hierdie skrywe gaan nie oor ‘n evaluering van die oorlog en al die deelnemers as geheel nie.
** Gukurahundi is ‘n Shona woord wat verwys na die “vroeë reën wat die kaf wegwas” en is ‘n benaming vir die onderdrukking van die ondersteuners van Joshua Nkomo in die Ndebele streke in die 1980’s.
Dankie Johannes, vir hierdie tydige en nodige korreksie op al die nonsens wat mens oor die jare in die nuus moes lees en hoor. Dit is altyd in die laaste instansie 'n geestelike oorlog. Dis wat Christene in SA nie altyd besef nie. Terloops my Pa se neef was die loods van die een Viscount. Groete uit Kanada.
AntwoordVee uitBaie interessant!
Vee uit