SELFMOORD

- een elke 40 sekondes!

Die Wêreld Gesondheidsorganisasie het onlangs hierdie skokkende stuk statistiek bekend gemaak. Volgens hierdie syfers is selfmoord die tweede grootste oorsaak van dood by jongmense in die ouderdomsgroep 15 tot 29 jaar. Onmiddellik moet ons sê dat wanneer ‘n saak soos selfmoord op die tafel is, ons kwalik in terme van statistiek kan praat of dink. Die hartseer impak, rou seer en selfverwyte van die agtergeblewenes, onbeantwoorde vrae en ontwrigting op alle terreine kan nouliks in stom statistieke vergestalting vind. Om die versagtende woord “selfdood” te gebruik vat ook nog niks weg van die skrikwekkende hartseergevolge van so ‘n daad nie!

WAAR IS HY/SY NOU?

Die groot (dikwels onuitgesproke) vraag wat die Christenouers, familie of vriende van die selfmoordenaar teister is : “Waar bevind my kind of my geliefde hom nou? Is hierdie nie ‘n sonde wat mens beslis hel toe neem nie, want daar was dalk nie tyd vir vergifnis vra nie?”

IS SELFMOORD 'N ONVERGEEFLIKE SONDE? 

Die verkeerde manier om dit te antwoord is met ‘n oppervlakkige stelling soos : “Ja, selfmoord is sonde, maar wie van ons doen nou nie sonde nie?”  Of 'n holle troostersousie van : "Eintlik het hy nou rus van sy probleme of eintlik was hy dapper om so iets te doen." Dan is daar selfs die arrogante alwetende dominees wat met sekerheid verklaar dat selfmoord nie sonde is nie!* Nee, vir ‘n duideliker perspektief moet ons bietjie dieper kyk...

REGVERDIGMAKING (VRYSPRAAK)

Wanneer ons oor die selfmoordenaar se eindbestemming nadink moet ons begin by idie Bybelse begrip en leerstelling van vryspraak/regverdigmaking (justification). Daar is immers net twee soorte mense op aarde : die vrygespreektes (in Christus) en die skuldiges (in Adam). My ewige bestemming hang van net hierdie een vraag af : Is ek ‘n vrygespreekte/geregverdige of nie?

Vryspraak/regverdiging is ‘n juridiese begrip. God verklaar – en hoor nou mooi – “goddeloses vry” as hulle in Jesus Christus glo. (Rom 4:5) Hierdie mense het dan vrede met God (Rom 5:1) en staan onder geen veroordeling meer nie. (Rom 8:1) Hierdie vryspraak beteken dat ons sondeskuld, die rekeninge wat teen ons getuig vir ewige en altyd uitgewis is! (Kol 2:13,14) Die kind van God, as vrygespreekte het volkome genade ontvang en God dink nie meer aan my sonde nie – en dit geld al my sonde, van die verlede, hede sowel as toekoms! Vir meer duidelikheid, kliek op VRYSPRAAK

Die sondaarmens se ewige bestemming word dus nie bepaal deur watter sondes hy gedoen of nie gedoen het nie, ook nie of ek kans vir sondebelydenis gehad het of nie, maar net deur hierdie een saak : Is ek iemand wat vryspraak ontvang het? Natuurlik oortuig die Gees van God sy kinders van sonde en dit bring hulle tot belydenis, maar my saligheid hang nie van daardie belydenis af nie! Anders sou dit beteken dat elke mens heeltyd sou rondskuif van vry tot verdoem, afhangende van sy belydenis ... en die erns van sy belydenis. Dan word redding weer ‘n saak van menslike verdienste, en dit is duidelik nie wat God se Woord leer nie.

SONDE, EN TOG...

Natuurlik is selfmoord ‘n sonde! Die sesde gebod sê baie duidelik: “Jy mag nie moord pleeg nie.” Enige vorm van moord en doodslag is verkeerd, ook selfmoord. Die Heidelbergse Kategismus sê in sy verklaring van hierdie gebod: “Ek mag ook myself nie kwaad aandoen of moedswillig in gevaar begewe nie.”

God is die Gewer van die lewe. Lewe, die lewe van elke mens is ʼn geskenk van God. Niemand het dus die reg om te besluit oor die neem van die lewe van enige mens nie - behalwe in die geval van ’n regter wat ʼn moordenaar ter dood veroordeel en wat as regter in diens van God staan (Rom. 13). Niemand mag dus ook besluit om sy eie lewe te neem nie, want my lewe is God se eiendom! Dit kom neer op vergrype teen God!

Natuurlik is selfmoord ‘n baie ernstige sonde en in baie gevalle die aardse uiteinde van ‘n toestand van Godverlatenheid en rebellie soos in die geval van Saul en Judas. Nooit maar nooit, mag ons aan selfmoord dink as 'n dapper daad nie!

Natuurlik is dit ons plig om mense wat in hierdie rigting neig ernstig te waarsku en met alles binne ons vermoë te help. Betyds hulle noodkrete te hoor en betyds uit te reik. En laat ons dit maar duidelik sê, selfs die diepste gelowiges met die grootste insig in God se genade kan in hierdie versoeking en sonde val, weens erge depressie of ander redes. (Dink maar aan die hartseer geskiedenis van die bekende William Cowper en ook aan die merkwaardige ondersteuning wat hy van sy nog meer bekende vriend John Newton ontvang het.)

...IS DAAR HOOP!

Sonde, alle sonde is erg en doen God se eer skade aan. Maar as ons die Bybelse lering oor regverdiging/vryspraak glo weet ons :

Die selfmoordenaar wat wel ‘n vrygespreekte is, se selfmoord kan hom nie uit die hemel hou nie! Die volledige offer van Jesus aan die kruis vir so ‘n persoon was genoeg vir ALLE sondes, ook die sonde van selfmoord. Indien dit dan sou gebeur dat ‘n vrygespreekte die sonde van selfmoord begaan, is dit ‘n sonde wat net soos ander sondes oneer aan sy naam bring en wat Hy nooit sal goedkeur nie, maar dis ook ‘n sonde, soos alle ander sondes waarvoor Jesus se offer genoegsaam was.

[erkenning aan ds. Sors Geldenhuys]

[Ook vir God se kinders kan dit soms voel of die water net te diep raak...]

*Kliek op WILDE STELLING OOR SELFDOOD