NIE ROBOTTE NIE

- God se soewereine uitverkiesing reduseer ons nie tot willose houtpoppe sonder verantwoordelikheid nie!

Ons moet daarteen waak om nie die uitverkiesing deterministies mis te verstaan nie. In die uitverkiesing gaan dit inderdaad oor God se voorbeskikking, maar ons moet in gedagte hou dat daardie voorbeskikking van ’n unieke aard is. ’n Deterministiese denke oor die uitverkiesing skryf wel die volle heil aan God se genade toe, maar kan nie verstaan dat die genade van God juis die volle aktiwiteit van die mens oproep en so die mens met sy geloof en bekering ten volle by die ontvangs van die heil betrek nie.

God beskik op sodanige wyse oor die mens, dat die mens se menslikheid, vryheid en verantwoordelikheid nie opgehef word nie. God tas in sy beskikking oor die mens nie sy persoon-wees aan nie, oorweldig hom nie en dwing hom nie, maar trek hom onweerstaanbaar deur sy liefde (Joh 6:37) en werk in hom die vryheid om sy eie redding met vrees en bewing uit te werk (Fil. 2:12-13).

God se uitverkiesende wil word verwerklik deur die werk van die Gees en langs die weg van die genade middele : die verkondigde Woord en die Sakramente waarop die mens in geloof antwoord. Omgekeerd geskied die verwerping in die weg van die verset teen die Woord en die genade van God. Die groot verdedigers van die leer van die uitverkiesing soos Augustinus, Luther en Calvyn het, ondanks die gebrekkigheid van hulle woorde, die saak waarom dit hier gaan, intuïtief in ’n diep godsdienstige verhouding voor die aangesig van God verstaan. Wanneer ’n mens in die geloof voor die aangesig van God staan, weet hy dat God oor alle dinge beskik en dat hy met elke vesel van sy bestaan van God afhanklik is, en tog weet hy terselfdertyd dat hy geen marionet is nie en dat hy God in geen enkele opsig verantwoordelik kan hou vir sy eie sonde en ongehoorsaamheid nie. In die verwerping is die mens nie die slagoffer van ’n duistere besluit van God nie, maar ontvang hy die regverdige vergelding van wat hy gekies en gesoek het. In die werklike situasie van die mens voor die aangesig van God kan dié twee dinge albei vasgehou word : dat die verlossing volkome uit God is, maar dat die mens tog volkome daarby betrokke is, sodat alle lof vir die genade aan God gegee moet word, terwyl die skuld vir die mens se ongeloof en verlorenheid ten volle op sy eie skouers rus.

(Aangehaal/effens verwerk uit W. D. Jonker, UIT VRYE GUNS ALLEEN)