BEMOEDIGING UIT BUNYAN SE BEPROEWINGS

- alle Christene beleef versoekings!

John Bunyan, die skrywer van die “Pelgrim se Reis na die Ewigheid” was eerstehands baie goed bekend met geestelike stryd. Dis sekerlik juis hierdie worstelinge wat tot gevolg gehad het dat dié boek so ̕n akkurate beskrywing van die Christen se wel en weë op die pad van geloof is. Aan die einde van “Grace Abounding to the Chief of Sinners” (die boekie wat sy persoonlike getuienis bevat) maak hy ̕n paar slotopmerkings wat vir elke Christen wat deur geestelike stryd gaan tot groot bemoediging en seën behoort te wees. Ek deel dit graag met jou en gee so ‘n kort stukkie kommentaar in hakies:

1. Van al die versoekings wat ek ooit in my lewe teëgekom het, is om die bestaan van God en die waarheid van die evangelie te bevraagteken die ergste en die ergste om te verduur. As hierdie versoeking kom vat dit die gordel van my af weg en verwyder dit die fondament onder my uit.

(Wat ‘n troos om te weet dat die sterkste Christene en geestelike reuse ook soms deur twyfel aangeval word!)

2. Partykeer nadat ek ̕n sonde gedoen het en ek juis harde tugtiging van God se hand verwag het, was ̕n ontdekking van Sy genade wat ek volgende van Hom gekry het.

(God se liefde en genade is verrassend groot, as dit nie daarvoor was nie, het niemand van ons ‘n kans gehad om die wenstreep te bereik nie.)

3. Ek het baie oor hierdie saak gewonder. Wanneer God my siel besoek het met ̕n geseënde ontdekking van Homself, was dit my belewenis dat ek daarna sulke donkerte in my siel beleef het, soveel so dat ek nie eens kon dink wat daardie God en troos was waarmee ek verkwik is nie.

(Met ander woorde, ̕n groot hoogtepunt in ̕n Christen se lewe word dikwels gevolg deur ̕n laagtepunt! Wees bedag daarop. Lees hieroor ook in : PROFEET ONDER DIE BOS)

4. Soms het ek meer in een reëltjie van die Bybel gesien as wat ek kon hanteer. En tog, op ̕n ander keer was die Bybel vir my kurkdroog, of liewer my hart was so dood en droog teenoor die Skrif dat ek nie die minste troos daaruit kon put nie, al het ek oor en oor daarna gekyk.

(Hoe goed kan mens Bunyan se klagte verstaan! Dit wys maar net ons totale afhanklikheid van die Heilige Gees. As Hy my hart nie aanraak nie, bly dit ongevoelig en dood, selfs al lees ek die Bybel.)

5. Van alle vrese is die beste die wat veroorsaak word deur die bloed van Christus; van alle vreugdes is die soetste die wat gemeng is met treur oor Christus. O, dis ̕n goeie ding om op ons knieë te wees, met Christus in ons arms voor God. Ek hoop ek weet iets van hierdie dinge.

(‘n Besef van die werklikheid van Jesus se kruisdood bring ‘n vrees vir sonde. Maar die kinders van God beleef ware vreugde en is op hulle gelukkigste as ons stukkend oor ons sonde net maar krampagtig en desperaat vashou aan Jesus se afgehandelde versoeningswerk aan die kruis.)

6. Tot op hede vind ek sewe afskuwelikhede in my hart: 1) ̕n Neiging tot ongeloof. 2) Om die liefde en genade wat Christus uitstraal te vergeet. 3) Om op die werke van die wet te steun. 4) Koudheid en afdwaling van gedagtes wanneer ek bid. 5) Om te vergeet om uit te kyk waarvoor ek gebid het. 6) Geneig om te klae omdat ek nie het nie, en tog gereed om dit wat ek het te misbruik. 7) Ek kan niks doen van die dinge wat God my beveel sonder dat my verdorwenheid inmeng nie. “Wanneer ek die goeie wil doen is die kwaad by my aanwesig.”

(Tot aan die einde van ons lewens sal ons as God se kinders ‘n stryd hê teen sonde oorblyfsels in ons lewe. Die daaglikse stryd van heiligmaking sal eers eindig by die voleinding. Lees gerus ook PALEISPRINS IN OPLEIDING)

7. Bogenoemde dinge sien en voel ek gedurig en ek word daardeur gesteister en verdruk. Tog laat die wysheid van God dit vir my ten goede meewerk : 1) Dit maak dat ek myself verag. 2) Dit bewaar my daarvan om my eie hart te vertrou. 3) Dit oortuig my van die gebrekkigheid van alle eie inherente geregtigheid/goedheid. 4) Dit wys my op die noodsaak om na Jesus te vlug. 5) Dit dwing my om tot God te bid. 6) Dit wys my op die nodigheid om te waak en nugter te wees. 7) Dit spoor my aan om tot God te bid deur Christus om my te help en deur die wêreld te dra.

(Selfs ons sonde en mislukkings word ook deur God postitief tot ons voordeel gebruik. Hoe meer ons ons eie sondigheid ontdek, hoe meer vlug ons na Jesus met die besef dat sy volmaakte offer aan die kruis ons enigste hoop is!)

(Vry vertaal en verwerk uit “Grace Abounding to the Chief of Sinners” )