GOEIE VRYDAG EN ‘N GOEIE GEWETE

Om God te dien en te bewonder, te geniet en te aanbid is die sin en doel van ons bestaan. Slegs as ek met hierdie doel besig is, vind ek vreugde en vervulling as mens. Om God te dien beteken nie net om kerk by te woon of te sing nie - dis ’n totale lewensbeskouing en lewenswyse! Dis : om alles wat ek doen vir die Here te doen, alles wat ek geniet uit dankbaarheid uit sy hand te ontvang. Hy is die Gewer van alle goeie gawes! Noem maar op!

ONRUSTIGE GEWETE

Ek kan God net dien, ek kan alles wat HY my gee net geniet as ek ’n skoon gewete het. As ek skuldig voel voor God of as ek bang voel kan ek Hom nie met vreugde dien nie. Solank my gewete my hinder, het ek geen vreugde en geen vrymoedigheid voor God nie. Dink aan ’n kind wat iets verkeerd gedoen het by die huis en weet daar wag ‘n pak slae, maar nou gaan speel hy eers ’n rugbywedstryd - sy gewete pla hom, vrees knaag aan hom en hy kan nie sy beste lewer nie, nog minder ten volle geniet wat hy doen. Ons probleem kom by die feit dat ek ’n heilige God dien, ’n alwetende God, ’n lewende God, maar dat ekself ten diepste onheilig en onrein is. Nou is daar onrus in ons harte, onrus wat ons hinder om God te dien, onrus wat ons onseker en bang maak vir die dood en oordeel.

Hoe kan my gewete tot rus kom, hoe kan ek vrede ervaar? 

Almal se gewetens pla hulle nie. Sommiges se gewetens is immers baie stukkend en oneffektief. As die Heilige Gees egter in iemand begin werk, is die eerste gevolg daarvan ‘n ontwaakte gewete! ‘n Gewete wat sensitief begin raak vir sonde en my skuld voor God en medemens. 

Die mens met ‘n ontwaakte gewete probeer gewoonlik baie planne maak om hierdie onrustige gewete stil te maak : Ek probeer my onrus net wegsteek, probeer dit vergeet, probeer die stil stemmetjie uitdoof deur allerhande aktiwiteite (selfs kerklike aktiwiteite!), ek probeer myself verbeter deur vroom pogings om godsdienstig te word, in desperaatheid kan ek my wend tot gedurige en nimmereindigende sondebelydenisse – maar ook dit kan nie volkome rus bring nie, want die vraag bly : het ek als bely, opreg genoeg bely?

Al ons pogings om self ’n plan vir ons sonde skande en skuldige gewete te maak is – mislukking. Dis soos Adam en Eva se vyeblare, totaal ondoeltreffend.

GOD SE OPLOSSING

Die Woord van God gee ons egter die antwoord. In Hebreërs 9:13,14 word hierdie saak direk aangespreek. “Want as die bloed van stiere en bokke en die as van 'n vers wat die verontreinigdes besprinkel, heilig maak tot reiniging van die vlees, hoeveel te meer sal die bloed van Christus, wat Homself deur die ewige Gees aan God sonder smet geoffer het, julle gewete reinig van dooie werke om die lewende God te dien.” Die bloed van Jesus reinig ons gewetens! Anders gesê, die offer, die sterwe van Jesus aan die kruis bring rus vir my gewete!

Hoe gebeur dit prakties? Daar is ‘n paar dinge nodig voordat die sterwe van Jesus persoonlik vir my gewetensrus kan bring. Ek moet:

1. besef – MY SONDE is die probleem - dis die rede vir my onrus en nie my opvoeding, my omgewing, of ander mense nie. Moenie versagtende woorde gebruik om sonde te beskryf nie. Noem dit wat God dit noem – nie ‘n paar foutjies nie, maar SONDE!

2. die feite en betekenis van Jesus se kruisdood ken. Wat het daar gebeur? Ek moet weet dis ’n stuk geskiedenis, dit het voor almal se oë gebeur. Die Seun van God is doodgemartel aan ’n kruis, onskuldig ter wille van my en as straf op my sondeskuld. Jesaja 53:5,6 beskryf die betekenis die duidelikste. “Oor óns oortredings is hy deurboor, oor óns sondes is hy verbrysel; die straf wat vir ons vrede moes bring, was op hom, deur sy wonde het daar vir ons genesing gekom. Ons het almal gedwaal soos skape, ons het elkeen sy eie pad geloop, maar die Here het ons almal se sonde op hom laat afkom.” Die straf wat Jesus gevat het bring rus. Ek weet nou, my sonde is erg ja, maar dis klaar gestraf en God sal nie eis dat dit weer gestraf word nie! Hierdie wete bring vrede en rus in my hart. “U versoenend sterwe is die ruspunt van my hart!”

3. oortuig wees van die genoegsaamheid van die kruisboete van Jesus. Jesus se straf was genoeg; ek hoef niks by te voeg nie. (Dink aan ‘n baie groot verkeersboete. Dit pla my, ek rol slapeloos rond in die nagte. Dan kom ‘n goeie welaf vriend en vat daardie kaartjie en gaan betaal dit. Hy bring vir my net die kwitansie... Dit bring rus in my gemoed, want ek weet my skuld is betaal!) Ten spyte van baie mislukkings, baie aaklige sondes, baie sondes met onherroeplike gevolge, baie verswarende omstandighede, kan ek seker weet Jesus se sterwe was genoegsame betaling. Dit was genoeg vir Petrus - wat vooraf gewaarsku is, genoeg vir Paulus – wat doelbewus Christene probeer uitroei het! Jesus het vir sondaars gesterf, werklike sondaars, ja ook vir Godslasteraars, huweliksopbrekers, plaasmoordenaars, verkragters, molesteerders, ja ook vir skynheilige godsdienstiges.... Dink mooi, kan daar ’n sonde wees wat swaarder weeg as die bloed van God se eie Seun? Kan daar ooit ‘n groter offer wees as die bloed van die onskuldige Lam van God?

4. in geloof aanvaar dit was ook vir my! Vervang die “óns” Jesaja 53:5,6 met jou eie naam en lees dit oor en oor! Wat verbind Jesus se offer aan my persoonlik? Die hele Skrif maak dit duidelik : Geloof - dis waar, dis waar vir my en daarom gaan ek die Here daarvoor dank!

Jesus se genoegsame sterwe, ja sy bloed bring rus vir my onstuimige en gekweste gewete. 

Eers dan kan ek God met vreugde dien – “in ruimte deur sy kruis voorsien” soos die pragtige Lied 396 dit stel. My gewete maak my benoud, skuldgevoelens druk my vas, maar die vaste feite van die kruis gee weer vir my ruimte. Ek kan God eers begin dien as ek die Gekruisigde omhels het. Alle diens aan God sonder die kruis as basis is nutteloos en verwerplik. Dis maar net eie geregtigheid! As die kruis jou nie motiveer om anders te lewe nie, help al jou heiligheid en goeie dade niks! 

Goeie Vrydag is die goeie boodskap van ‘n goeie gewete, vir elkeen wat glo!

Hierdie ou man van die San gemeenskap het kom luister na God se Woord...