VOORDELIG?

- Is dit voordelig om ‘n Christen te wees? Wat is die wins van Christenskap?

['n Groepie kinders het die voorreg gehad om die afgelope naweek op Oom Piet Basson se plaas in die Otavi bergland te gaan kamp en oor hierdie en ander belangrike sake te besin.]

Waaroor gaan Christenskap? Wat is die doel van ons verlossing? Anders gestel, wat is Jesus se doel waarvoor Hy so bitter gely en gesterf het? Is dit dalk om vir ons :

‘n Goeie selfbeeld te gee? – nee, baie mense het ‘n goeie selfbeeld, maar hulle ken God glad nie. (hulle probleem lê juis by hulle oordrewe selfbeeld wat tot selfaanbidding lei.)

Voorspoed te bring? – nee, baie goddelose mense beleef wonderlike voorspoed. (ek kan aan baie voorbeelde dink...)

Eindelose gesondheid te verseker? – nee, in elk geval gaan alle mense eendag dood.

Prestasies op skool en op die sportveld te waarborg? – nee, baie ongelowiges presteer pragtig! Dis beslis nie net Christene wat toppestreerders is en 'n plek in die Springbokspan kry nie...

1 Petrus 3:18* gee ‘n duidelike antwoord. “Ook Christus het een maal vir die sondes gely, die onskuldige vir die skuldiges, om julle na God te bring, Christus wat as mens doodgemaak is, maar deur die Gees lewend gemaak is.” 

Twee sake in die teks is belangrik vir die beantwoording van ons vraag oor die doel en wins van Christenskap : Jesus het ons na God gebring, Hy het dit gedoen deur lyding

1.Jesus het ons na God gebring. Dis die doel van sy reddingswerk aan die kruis – “om ons na God te bring” Waaroor gaan dit? Hoekom is dit nodig? Soos telkens begin die antwoord by Genesis. God het ons geskape om by Hom te wees. Om Hom te aanbid en die saamwees met Hom (sy teenwoordigheid) te geniet.  Ons is spesifiek ontwerp vir hierdie doel! dink aan 'n motorsleutel - dis spesifiek ontwerp om 'n bepaalde voertuig aan te skakel... ja, jy kan dit gebruik om in die grond te krap, selfs in jou neus te grawe, maar dan mis die sleutel sy doel. (as so 'n sleutel 'n bewussyn gehad het, sou dit nooit vervulling en ware vreugde kon ervaar nie..." Sonder gemeenskap met God kan die mens nie vervulling belleef nie en moet hy maar staatmaak op allerhande plaasvervangers... wat hom telkens teleurstel! (Kliek op PLAASVERVANGERS) God het bedoel dat die mens (alle mense) priesters sal wees wat Hom gedurig moet aanbid en eer! Ja, ons is ook bestem tot konings om namens God op die aarde te heers en profete om sy getuies te wees. Dit als is verwoes deur die sondeval. In plaas van God te aanbid, kruip die mens nou weg! In plaas van eer bring ons skande op sy Naam. Daar is nou skeiding in plaas van gemeenskap en bewondering! Die mens is nou weens sy sonde ver van God (Romeine 3:23) – Jesus se verlossingswerk gaan juis daaroor dat ons nou weer na God gebring word.

Ons kry belangrike agtergrondskennis hieroor in die Eksodus gebeure. Die groot verlossingsdaad van God in die Ou Testament is die bevryding uit Egipte. Nou is dit interessant, waarom het God dit gedoen? Was dit maar net om vir die Israeliete ‘n bietjie beter lewenskwaliteit te gee? Beter wooonplek en meer gerief? Dit gaan oor veel meer... Ons kry die uiters belangrike antwoord op hierdie vraag in Eksodus 19:4-6. Hier word die doel van God se reddingswerk baie duidelik uitgespel : “Julle het gesien wat Ek aan Egipte gedoen het, en hoe Ek julle soos op arendsvlerke veilig gedra en na My toe gebring het. As julle My gehoorsaam en julle aan my verbond hou, sal julle uit al die volke my eiendom wees, ‘n koninkryk wat My as priesters dien, en ‘n gewyde nasie. Die hele aarde behoort immers aan My.’ Dit is wat jy aan die Israeliete moet vertel.”

As Petrus sy brief skryf is hy baie bewus van hierdie Eksodus agtergrond. Vergelyk 1 Petrus 2:9,10 wat lees : “Julle, daarenteen, is ‘n uitverkore volk, ‘n koninklike priesterdom, ‘n nasie wat vir God afgesonder is, die eiendomsvolk van God, die volk wat die verlossingsdade moet verkondig van Hom wat julle uit die duisternis geroep het na sy wonderbare lig. Julle was vroeër geen volk nie, maar nou is julle die volk van God. Julle het tóé geen barmhartigheid ontvang nie, maar nou het God aan julle barmhartigheid bewys.” met Eksodus 19:4-6. Hierdie Christene vir wie Petrus skryf was ook eens op ‘n tyd ver van God (“julle was vroeër geen volk nie”) maar is nou deur Jesus na God gebring om koninklike priesters te wees! Gehoorsame aanbidders en getuies van God in ‘n donker wêreld! Dis die sin en doel van Christenskap!

OM BY GOD TE WEES IS DIE SIN VAN ONS BESTAAN EN DIE DOEL VAN ONS VERLOSSING!

2.Hy het ons na God gebring deur sy lyding. 

Jesus bring mense na God, nie bloot deur sy voorbeeld, preke of wonderwerke nie, maar deur sy lyding. Hy het spesifiek vir ons sondes gely! Mense sê deesdae, “moenie worry oor sonde nie!”, maar dis juis ons sonde wat die probleem is. Dis wat die verwydering tussen God en Adam en Eva veroorsaak het. Ons sonde het ons vyande van God gemaak. Dis hoekom Adam-hulle weggekruip het. Dis nog steeds die skeidsmuur tussen ons en God. “Die arm van die Here is nie te kort om te help nie en sy oor is nie te doof om te hoor nie. Dit is julle oortredinge wat skeiding gebring het tussen julle en julle God, dit is julle sondes wat maak dat Hy Hom nie aan julle steur nie en nie na julle wil luister nie.” (Jesaja 59:1,2 OAV) Dis hoekom ons bang is vir God, bang vir die dood, hoekom dit voel of jou gebede teen die dak vasslaan... Om ons na God te bring moes Jesus hierdie muur afbreek, moes daar iets met ons sonde gebeur. Dis wat Jesus gedoen het toe Hy as onskuldige, die straf van die skuldiges gevat het. Daar het ‘n groot omruiling plaasgevind. Hy vat ons sonde en straf op Hom en ons gaan vry. (Dink bietjie dis letterlik wat in die geval van die moordenaar Barabbas gebeur het. Die Onskuldige word met die dood gestraf en die skuldige word vrygelaat!) Die Onskuldige vat ons straf, daardie straf bring vir ons vrede, vrede met God! (Jesaja 53:5,6)

Hierdie vrede, om by God te wees, VERSOEN MET HOM! - is die doel, is die wins van Christenskap. Dis 'n ewige wins! Hiervoor sal ons so dankbaar wees dat ons bereid sal wees om vir Jesus te ly. “Ja, spot my maar, ek sal dit verduur, want Jesus het my deur sy lyding na God teruggebring, ek kan bekostig om ook vir Hom te ly!”

*As ons kyk na 1 Petrus 1:18 saam met die vorige vers 17 is Petrus se doel met hierdie teks baie duidelik : Dis om vir Christene wat swaargekry het en vervolg is daaraan te herinner dat ons bereid en gewillig moet wees om vir Christus te ly, want ons verlossing is alles aan sy gewilligheid om vir ons te ly te danke. Die identiteit van die “geeste in die gevangenis” is een van die berugte obskure gedeeltes in die Nuwe Testament waaroor baie debat al gevoer is, maar dit raak uiteindelik nie die kern van Petrus se boodskap hier nie.

[Oom Piet Basson deel met ons inligting vanuit sy merkwaardige miskruierversameling. Ons is baie dank verskuldig aan oom Piet en tannie Heidi, asook Eckhardt en Sigi Basson, Buys Steenkamp, Ingo Stark en Belinda Gerber. Baie dankie vir wat julle vir ons kinders doen! Dit word waardeer!]

Geluksgodin

- moet Christene nie eerder ons Hemelse Vader vertrou vir ons alledaagse behoeftes nie?

Waarom word daar so maklik na die geluksgodin gegryp as ons finansiële behoeftes het? Christene bely dat ons ‘n Hemelse Vader het, wat weet wat ons nodig het. Hy antwoord ons gebede selfs tot in die kleinste detail volgens sy wil. Die versekering (saam met die voorwaarde!) in Hebreërs 13:5,6 het duidelik ‘n materiële konteks : "Hou julle lewe vry van geldgierigheid; wees tevrede met wat julle het. God self het gesê: "Ek sal jou nooit verlaat nie, jou nooit in die steek laat nie." Daarom kan ons met vertroue sê: "Die Here is my helper, ek ken geen vrees nie: wat kan ‘n mens aan my doen?"

Die kind van God het die Here as Helper en hoef hom nie tot die geluksgodin in die vorm van gelukstrekkings, “raffles”, dobbelary of enige vorm van lotery te wend nie. Watter getuienis lewer dit teenoor die geldbehepte en finansbevreesde wêreld rondom ons wat betref ons vertroue in die voorsiening van ons Vader? Meer nog, is ons bewus van die direkte gevare hieraan verbonde?

(Kliek op DIE GEVAAR VAN DOBBELARY)

Kom ons glo eerder in die goedheid en versorging van ons Vader!

"Julle moet ook nie soek wat julle sal eet of wat julle sal drink nie, en julle nie ongerus maak nie; want al hierdie dinge soek die nasies van die wêreld, en julle Vader weet dat julle hierdie dinge nodig het."  (Lukas 12:30)

“EK GLO IN MYSELF”

- het die evangelie iets te sê vir die selfgenoegsame en relatiwistiese post moderne mens? 

“Ek is my eie baas! Ek is ’n selfstandige mens, wat my eie besluite neem. Ek glo aan die slagspreuk - glo in jouself. Ek is die kaptein van my eie bestemming en toekoms! Ek het niks en niemand nodig nie. Die lewe word maar deur die noodlot bepaal en ek moet maar net die beste daarvan probeer maak. Ek bepaal my eie geluk...” Dis so ‘n algemene houding vandag... Maar wat sê mens vir sulkes? Kan ek die evangelie met hulle deel?

SONEL of die SKRIF?

- ek glo eerder die Bybel

Wei daar 'n wit perd in die hemel? Op my rekenaar beland die volgende. (ek neem aan met baie goeie bedoelings) Ek plaas dit hieronder met spelfoute en al:

Sonel.

Sy was 6 jaar oud toe sy die eerste ervaring in die hemel gehad het.

Sederdien was sy al 'n paar keer 'n gas in die hemel. Sy vertel jou presies hoe lyk Jesus. Sy vertel hoe lyk die engele en dat verskilende engele verskillende opdragte en take het om te verrig. Sy vertel dat Gabriel en Michael van die twee vernaamste engele in die hemel is. Sy vertel jou hoe lyk die poorte wat ook baie ooreenstem met Openbaring.

Sy het geleer om te lees en skryf asook hoe om somme te doen. Sy vertel ons presies hoe lyk die troonkamer en die Leeu van Juda. Sy praat oor die bruilofstafels wat die engele besig is om te dek. Sy vertel van 2 perde wat sy gesien het en spesifiek die wit perd wat die engel Gabriel besig is om voor te berei vir iemand wat daarop moet ry. Daar is nog baie van haar ervarings wat ek nie nou wil oorvertel nie omdat daar te veel detail aan verbonde is. Ek hoop dat die opsomming van Sonel vir jou van hulp sal wees.

DIE SKRIF ALLEEN!

Ek is oortuig dat dit van groter hulp sal wees as mense maar net eerder die BYBEL, die onvervalste Woord van God sal glo, wat ons leer dat:

Jesus self die finale en genoegsame openbaring van God is! “Nadat God baiekeer en op baie maniere in die ou tyd gespreek het tot die vaders deur die profete, het Hy in hierdie laaste dae tot ons gespreek deur die Seun wat Hy as erfgenaam van alles aangestel het, deur wie Hy ook die wêreld gemaak het. Hy, wat die afskynsel is van sy heerlikheid en die afdruksel van sy wese en alle dinge dra deur die woord van sy krag, nadat Hy deur Homself die reiniging van ons sondes bewerk het, het gaan sit aan die regterhand van die Majesteit in die hoogte” (Hebreërs 1:1) Ons het Jesus se boodskap en evangelie in die Bybel, wat soek ons meer?

Die opgestane Jesus nou met ons deur die Skrifte praat. “En Hy (Jesus) sê vir hulle: Dit is die woorde wat Ek met julle gespreek het toe Ek nog by julle was, dat alles wat oor My geskrywe is in die wet van Moses en die profete en die psalms, vervul moet word. Toe open Hy hulle verstand om die Skrifte te verstaan." (Lukas 24:24-25) Interessant, Jesus verwys sy eie disippels na die Skrifte! (Bybel) Vandag nog open die verheerlikte Jesus deur Sy Heilige Gees ons verstand om Hom in die Woord te leer ken... Wat soek ons meer?

Juis omdat Jesus genoegsaam is, moet ons waak teen mense wat aanspraak maak op die sien van engele! “Moenie dat iemand wat behae skep in danige nederigheid en in die aanbidding van engele en wat voorgee dat hy allerhande visioene gesien het, julle daarmee mislei nie. So iemand verhef hom oor wat hy in eiewaan van homself dink, en hy hou nie aan die hoof, aan Christus, vas nie. Uit Christus groei die hele liggaam, ondersteun deur die gewrigte en saamgebind deur die spiere, soos God dit laat groei.” (Kolossense 2:18,19) Mense hou natuurlik van spektakulêre en opspraakwekkende dinge, maar dit vat die fokus so maklik van Jesus self af weg en dis die tragedie! Luister eerder na Jesus self, breek met sonde en dien god in heiligheid!

As mense hulle nie aan die Wet en Profete (m.a.w. die Heilige Skrif) steur nie, hulle nie sal luister nie al staan iemand ook uit die dode op! Maar hy sê vir hom: As hulle na Moses en die profete nie luister nie, sal hulle nie oortuig word nie al sou iemand uit die dood opstaan." (Lukas 16:31) Wat is die nut van al hierdie gesigte?

Sola Scriptura!

Ons enigste normatiewe bron vir ware kennis van God is die Heilige Skrif! Ja, ek persoonlik glo dat daar egte nadoodse ervarings kan wees, maar dit voel my dat daar deesdae met reëlmaat melding gemaak word van sogenaamde "besoeke aan die hemel" wat ernstig onder verdenking behoort te staan veral weens die sensasionele en onskriftuurlike aard daarvan. In effek kom dit neer op "byvoeging" by die Woord van God of verdraaiing van die boodskap. Sonel se wit perd wat sy kwansuis gesien het, strook glad nie met die simbolies-metaforiese aard van Openbaring nie! (kliek op OPENBARING)

Ek wil graag almal se goeie bedoelings aanvaar, maar wonder nou maar net of hierdie nie maar een van die "godsdienstruuks" is wat vanuit Amerika na ons oorgewaai het nie...is daar nie nou al te veel seuntjies en dogtertjies met hemelse besoeke op hulle kerfstok nie? 

Ek verkies die Skrif! Die Skrif alleen...

JY IS OOK WELKOM!

- in die Geesgewerkte gemeenskap is daar plek vir uitgeworpenes en buitestaanders.

Ons het gekyk na die unieke gemeenskap van die kinders van God. Dis slegs moontlik deur die bonatuurlik werk van die Heilige Gees. (Kliek op GEESGEWERKTE GEMEENSKAP) Maar presies wie is almal welkom? In elke samelewing of groepsverband is daar mos sekere mense wat uitgestoot en verwerp word. Onwelkom. Hulle is onaanvaarbaar op grond van afkoms, voorkoms, sosiale of ekonomiese status, ras, ‘n slegte verlede, fisiese of verstandelike gebreke en nog baie ander redes. Mense hou nou maar net nie van hulle nie. Deur al die eeue was dit so en dis vandag nog steeds die geval ten spyte van al die aansprake van verdraagsaamheid in ons tyd. Die wêreld het egter nie ‘n blywende antwoord vir die probleem van verworpenes nie. Die sondige mens se selfsug en strewe na oorheersing verhoed dit. Ongeag wat mense sê - in die wêreld is daar maar een oorheersende beginsel : elkeen vir homself. “Ek gebruik jou net tot my eie voordeel.” Die enigste plek waar alle uitgeworpenes met ope arms ontvang word is die kerk van Jesus. Die ware kerk van Jesus. Nou frons jy en vra : “Regtig? Dis nie my ervaring nie...” Wel, as dit nie in die praktyk so is nie, is dit omdat die kerk direk optree teen die boodskap van Sy hoof Jesus Christus...

DIE ONTMANDE

Handelinge het so baie te sê oor die insluiting van uitgeworpenes. In hoofstuk 8 sien ons hoe die kerk van Jesus, die verworpe Samaritane, hierdie tussengroep mense verwelkom het. Hulle het ook net soos die Joodse gelowiges die gawe van die Heilige Gees ontvang. Die bekering van die Etiopiese eunug (ontmande) soos ons dit vind in Handelinge 8:26-40 (lees dit gerus in jou Bybel) is nog ‘n verdere drastiese bewys van God se bedoeling om alle voormalige uitgeworpenes as volwaardige lede van die nuwe gemeenskap van die heiliges op te neem.

Die bekering van hierdie eunug was egter nie net opsigself belangrik nie. Deur verskeie parallelle in dade in woorde impliseer Lukas dat bekering van hierdie man ‘n voorskou was van die bekering van die heidense Kornelius, waarby Petrus betrokke sou wees. In beide gevalle (Filippus en Petrus ) is God se boodskapper op bonatuurlike manier gelei na die heidene. Filippus deur ‘n engel, Petrus deur ‘n visioen (vir hom het dit waarskynlik gevol soos ‘n nagmerrie!) en ‘n engel het ook met Kornelius gepraat. Direkte bonatuurlike inmenging. (Dit beteken nou nie ons moet elke keer voor ek sending doen eers wag vir ‘n engel nie - onthou hier was nuwe grond wat betree is, nuwe grense wat oorgesteek in hierdie heilshistoriese situasie) In beide gevalle kry ons dieselfde kwessie (8:37; 10:47) oor wat die ontvangs van die doop sal “verhinder”. Die antwoord is natuurlik niks nie - almal wat glo in Jesus is volledig aanvaarbaar in Sy liggaam en mag daarom gedoop word! Filippus het die grens oorgesteek na Samaritane en Petrus breek nou nog ‘n skeidsmuur - hy bring die evangelie in ‘n heidense gebied en doop ‘n heiden. 

SPEEL VIR DIE EERSTESPAN

Fillipus ontmoet hierdie eunug in ‘n heidense gebied, met sterk heidense konnotasies uit die verlede. Oppad na Gasa. Dis ook opmerklik dat dit spesifiek aan die einde van die gebeure vermeld word dat hy in Asdod gevind is. Beide die name Gasa en Asdod is bedoel om ‘n klokkie te lui - dit was stede wat deel was van die antieke Fillistynse gebied ( vgl. 1 Sam 6:17) Meer heidens kan jy nie kry nie. Dis die hartland van die heidendom! Juis na hierdie gebied word Filippus beveel om te gaan. Ook die man na wie Filippus gestuur word is ‘n heidense vreemdeling en uitgeworpene. Alhoewel hy so pas ‘n pelgrimsreis na Jerusalem voltooi het en in besit was van ‘n Jesaja boekrol, was hy nietemin ‘n heiden, ‘n Etiopiër. Geestelik gesproke was hy in terme van die bedeling van die Ou Verbond in ‘n minderbevoorregte possisie, eintlik ‘n uitgeworpene. Op ‘n dubbele manier was hy uitgesluit van die verbondsgemeenskap van Israel - as heiden en as ontmande. Die wet het duidelik bepaal : “Hy....van wie die manlike deel afgesny is, mag in die vergadering van die Here nie kom nie” (Deuteronomium 23:1) Hierdie man sou dus ten spyte van sy godsdienstigheid nooit ‘n volle bekeerling tot die Joodse geloof kon word nie. Hy sou maar altyd ‘n tweedeklas plek in die kring van gelowiges moes inneem. Sou maar altyd met die krummels tevrede moes wees. Hy sou ongeag sy toewyding nooit vir die eerstespan mag gespeel het nie!

Hoe wonderlik (en geensins toevallig nie) dat Filippus juis na hierdie man gestuur word met die evangelie! Weereens ‘n geval hoe God van twee kante af werk – dis nie toevallig dat hy in die boek van Jesaja lees nie, en natuurlik ook nie toevallig dat Filippus na hom toe gestuur word nie.

Hierdie Etiopiër se aanvaarding van die evangelie was nie maar net op persoonlike vlak ‘n heerlike gebeurtenis nie. Dit is van heilshistoriese belang. Hoe so? Sy bekering was ‘n duidelike teken van die aanvang van die Koninkryk van God se internasionale uitbreiding oor alle grense heen. ‘n Koninkryk waar daar ruimte is vir die voorheen verworpenes. Hierdie nuwe dimensie van die Koninkryk was egter nie iets vreemds nie, dis vooraf duidelik deur die profete voorsien. Treffend word dit o.a. in Psalm 68:31 in die vooruitsig gestel. “Edeles sal uit Egipte kom, Kus (= Etiopië) sal haastig sy hande uitsteek na God.” (vergelyk ook Psalm 87:4; Jesaja 11:10-11) Die bekering van hierdie man was ‘n duidelike aanduiding dat hierdie beloftes nou in vervulling gegaan het.

Soos reeds gesê was hierdie man nie net ‘n vreemdeling nie, maar boonop ook nog ‘n ontmande. Ook in hierdie opsig is die vermelding van sy bekering nie toevallig nie. Die Skrif het reeds lank tevore ‘n woord van hoop vir beide vreemdelinge en ontmandes gehad. “‘n Nie-Israeliet wat by die volk van die Here aangesluit het, moenie dink: die Here sal my van sy volk afsny nie. ‘n Ontmande moenie van homself dink: ek is maar ‘n droë boom nie. So sê die Here: Aan die ontmandes wat my sabbatte onderhou, wat kies vir wat Ek wil, en wat lewe volgens my verbond,aan hulle sal Ek in my tempel en aan sy mure ‘n teken gee, ‘n erenaam wat beter is as seuns en dogters. Ek sal aan sulke mense ‘n naam gee wat nie uitgewis sal word nie. Ek sal die nie-Israeliete wat by my volk aansluit om My te dien, om my Naam lief te hê, en om my dienaars te wees, almal wat my sabbatte onderhou en dit nie ontheilig nie, en wat lewe volgens my verbond, na my heilige berg toe bring. Ek sal aan hulle vreugde gee in my huis van gebed, hulle brandoffers, hulle offers op my altaar sal vir My aanneemlik wees, want my tempel sal uitgeroep word tot ‘n huis van gebed vir al die volke." (Jesaja 56:3-7) Die wet van Moses wat vreemdelinge en ontmandes uitgesluit het van die heiligdom was nou uitgediend.* In Jesus het ‘n heerlike nuwe bedeling aangebreek vir elkeen wat glo in Hom. 

DIE LAM SE OFFER

Omdat hy geglo het, word hierdie uitgeworpene nou ten volle deel van die gemeenskap van die heiliges en niks kan daarom in sy pad staan om gedoop te word nie. Die Lam van God van wie die eunug hier gelees het in Jesaja 53 se offer was ook vir hom genoegsaam! (Hy word opgeneem in die EERSTESPAN!!) Jesus se offer was OOK VIR JOU groot genoeg as jy maar net eenvoudig dit wil aanvaar...

Jesus het die deur wyd oopgemaak vir almal wat hulle bekeer. Die bekering van hierdie man is ‘n bewys daarvan. As jy buite staan, kan jy nie God of die evangelie beskuldig nie. Jy het net jouself te blameer...

* Dis daarom so tragies dat die Hebrew Roots Movement weer wil terugkeer na die Wet van Moses (Tora) en dus in effek na die Ou Verbond en so die Nuwe Verbond in Jesus ignoreer! Kliek op WORTELS VAN VERWARRING

ALTERNATIEWE GEMEENSKAP

- gevorm en bewerk deur die Gees van Jesus!

So dikwels is daar ‘n stryd in die kerk om mense betrokke te kry of dan nou om “fellowship” of "kononia" te organiseer. Baie moeite, planne en pogings, maar dikwels min resultate... Handelinge gee duidelike antwoorde en standaarde oor hierdie saak. Miskien wonder jy : “Maar is Handelinge ‘n realistiese eerlike boek?” Wel, Lukas is ‘n baie eerlike geskiedskrywer - hy vertel nie net die mooi dinge nie, maar ook hoe die heilige gemeenskap deur skynheiligheid ontsier is (Ananias en Saffira), hy vertel hoe etniese wrywing die heerlike eenheid bedreig het. Sy eerlikheid word nogal treffend bewys as hy selfs die spanning tussen die twee groot sendelinge Paulus en Barnabas beskryf.

Dis belangrik dat ons die moed sal hê om dus ook van ons kant eerlik na Handelinge te kyk en onsself en ons gemeentelike lewe in die lig hiervan te ondersoek en aan te pas. Johnson* sê dat Lukas sy beskrywing nie bloot bedoel het as ‘n nostalgiese retrospek van die goeie ou dae nie, maar eerder as ‘n patroon vir die huidige. Met ander woorde hierdie is ‘n patroon vir normale gemeente wees! (Natuurlik is daar ook uitsonderlike eenmalige gebeurtenisse in Handelinge wat nie net so vandag toegepas moet word nie. Leraars word nie almal deur die Gees getransporteer soos Filippus nie, ons hoef nie op die dak te gaan bid soos Petrus nie... Nou hoe weet ons wat normatief is vir vandag en wat nie? ‘n Eenvoudige reël is om die beginsels in Handelinge wat later in die vorm van opdragte in die Nuwe Testamentiese briewe aan gemeentes voorgehou word, as normatief vir die kerk van Jesus te beskou.... Opdragte oor gebed, liefde, versorging ens.)

So, wat sê Handelinge oor die praktyk van kerkwees as ‘n alternatiewe gemeenskap?

Grondliggend kan ons die kerklike praktyk in Handelinge saamvat as ‘n gemeenskap (fellowship) bewerk deur die Heilige Gees!

“Fellowship” is ‘n geykte term in Christen geledere, algemene woord, maar dit het heelwat van die betekenis soos ons dit in Handelinge vind verloor. Vir baie is dit sommer net bietjie gesellig saam wees. Maar daar moet tog meer in wees – ‘n klomp drinkebroers verkeer ook gesellig saam, nogal juis hulle... (dis nou voor die fight!) Gemeenskap van die gelowiges gaan egter veel dieper. Die fokus van ware gemeenskap is dit wat gelowiges in gemeen met mekaar het, dit wat ons met mekaar deel. Koinonia beteken om prakties die waarheid dat ons ledemate van een liggaam is, tot uitvoer te bring. Dikwels het hierdie begrip materiële en finansiële implikasies! 

Die opsommings van die kerklike lewe en groei in die eerste hoofstukke van Handelinge (byv. 2:43-47; 4:32-35; 5:12-16) bring ‘n paar praktiese aspekte van gemeenskap na vore. Dis: 

-Gemeenskap van gereddes. “En die Here het elke dag mense wat gered word, by die gemeente gevoeg.” (2:47b) Net mense wat gered is (m.a.w. saligmakend aan Jesus persoonlik verbind) kan waarlik deel van die kerk wees. Anders gestel : As ek aan Jesus verbind is, mag ek ook nie los wees van sy Kerk nie. God voeg my dan by sy gemeente! Die een Gees van Jesus woon in alle gelowiges – dit bind mense aan mekaar. Dis spontaan, dis Geesgewerk...(ons het nie eintlik iets soos Belhar daarvoor nodig nie...) Hierdie egte gemeenskap kan nie meganies geforseer of uiterlik afgedwing word nie. Ware gemeenskap begin dus by ware bekerings...

-Gemeenskap binne die konteks van die genade van God. “Die apostels het kragdadig getuig dat die Here Jesus uit die dood opgestaan het, en die genade van God was groot oor hulle almal.” (4:33) Dit sluit noodwendig aan by vorige punt. Die genade wat hulle aan hulle Verlosser gebind het, het hulle ook aanmekaar verbind. Gemeenskap van die gelowiges is net moontlik vir mense wat genade ontvang het en daarom ook genadig teenoor mekaar is. Omdat ons mense is met verskille in agtergrond, gewoontes en maniere is die potensiaal vir konflik en irritasie enorm groot in die kerk – daarom kan hierdie gemeenskap net werk as die beginsel van genade oorheersend is! Die gee van genade aan mekaar is die groot faktor wat ware fellowship, ten spyte van ons gebrokenheid moontlik maak. 

· Gemeenskap in die breking van die brood. Sonder twyfel was deel van ‘n normale maaltyd, maar dis ongetwyfeld wel ‘n spesifieke verwysing na die nagmaal in sy vroeë vorm. Die nagmaal is ‘n verbondsmaaltyd in die teenwoordigheid van die Here. Dit is ‘n viering van die Nuwe Verbond (Jeremia 31) en ego die verbondsmaaltyd wat by Sinaï in God se teenwoordigheid geëet is! (Eksodus 24:9-11) Wat ‘n geweldige gebeurtenis! (kliek op TOEGANG)  Die ooreenkoms met die nagmaal is opvallend. Nadat versoening deur die besprinkeling van die bloed bewerk is, mag hierdie groep persone in God se teenwoordigheid aansit vir ‘n maaltyd. Ten volle met God versoen, aanvaarbaar by God en in gemeenskap met Hom en met mekaar... Verbysterend heerlik! Die heiligheid en belangrike rol van die nagmaal moet nie onderskat word nie. Dis iets wat geen Christen sommer ligtelik mag misloop nie!

· Gemeenskap in gebed. Die nuwe bekeerlinge het voortgegaan om in die tempel gebed en lofprysing aan God te bring. Gebed was deel van die algemene ritme van die gemeente. (3:1) Dit gaan egter oor iets dieper as die gebed in ‘n gebou... Die gemeente, die gelowiges is die nuwe heiligdom, die huis van gebed vir alle nasies. (Jesaja 56:7) Later is die gebruik van die tempel uitgefaseer. Die natuurlike en instinktiewe reaksie van die gemeente is om hulle tot gebed te wend wanneer daar besluite geneem moet word (soos die kies van ‘n apostel) en wanneer daar ‘n krisis is. (4:23-31). As ‘n gemeente nie saam bid nie, kan ons dus nie praat van ‘n gemeenskap van die gelowiges nie. 

“Fellowship” gaan nie net oor saambraai nie, maar veral oor saambid!

· Gemeenskap op materiële vlak. “Al die gelowiges was eensgesind en het alles met mekaar gedeel. Hulle het hulle grond en besittings verkoop en die geld aan almal uitgedeel volgens elkeen se behoefte.” (2:44,45) Christelike koinonia behels ook iets meer as die belegging van ons aandag en tyd in mekaar se lewens, dit behels ook die belegging van Rand en sent in die praktiese omstandighede van hulle wat nood het. Nie verpligte kommunalisme nie, maar Geesgedrewe opoffering vir mekaar. Hierdie tasbare aspek van fellowship word pragtig uitgelig in die Filippense brief. In Filippense 1:5 dank Paulus hulle vir hulle gemeenskap aan die evangelie. Dit het hier ‘n duidelike finansiële konnotasie. Dis duidelik as ons dit in verband sien met Filippense 4:15. Ons sal die implikasies hiervan in integriteit voor die Here moet uitwerk, ook op ‘n globale skaal. Christen liefde en gemeenskap het baie te maak met oop beursies! (1 Johannes 3:17)

Dis onaanvaarbaar dat sogenaamde Christene is monsteragtige groot paleise bly, terwyl broers en susters rondom hulle van honger krepeer!

IS DIT REGTIG MOONTLIK?

Hoe het die eerste gemeente hierdie gemeenskap reggekry? Ons sê so maklik : “Dit was ander tye, vandag leef ons in baie moeilike omstandighede!” Twak! (as jy lopende water in jou huis het, is jou omstandighede regtig nie so moeilik nie...miljoene het nie daardie voorreg nie!) Die kerk van Handelinge het beslis ook nie in idilliese omstandighede gefunksioneer nie! Dieselfde sonde en versoekings as vandag was destyds maar ook teenwoordig. Daar was inderdaad mense in die vroeë kerk wat agter die verleiding van die rykdom aangegaan het. (Demas) Dieselfde ekonomiese krisisse as wat mense vandag beleef - hongersnood in Jerusalem. Dieselfde verdelende faktore soos etnisiteit (6:1) en die skeiding tussen ryk en arm. So hoe het hierdie gemeenskap gerealiseer? Drie onmisbare faktore maak hierdie innige gemeenskap prakties moontlik :

Dit was die gevolg van die werk van die Heilige Gees en gehoorsaamheid aan die Gees. Paulus praat van die gemeenskap van die Heilige Gees. (2 Korintiërs 13:13) Lukas noem dit nie direk so nie maar die konteks maak dit duidelik dat hierdie gemeenskap ontstaan het weens die werk en gawe van die Heilige Gees. Hy verwys na die vrug van die Heilige Gees in hulle lewens- “eendragtig.” Daar is geen ander verklaring vir die eenheid onder hierdie groep mense nie as die werk van die Heilige Gees.

· Hierdie mense is ten spyte van hulle verskille saamgebind deur die waarheid. ‘n Gemeenskaplike passie vir die waarheid. Eenheid gebou op die waarheid. Dis die evangelie waarheid wat deur die apostels verkondig is. (2:42)

En onthou sommer ook...

In Handelinge kry ons ‘n duidelike beeld van ‘n aspek van Nuwe Testamenties Christenskap wat vir baie ‘n onbekende saak geword het. “Bybelse Christenskap is Christus gesentreer en gemeente gebaseer” (Albert Martin ) Nie ‘n klomp los individue wat elkeen die Here dien soos hy of sy wil nie! 

In die "laaste dae" (die tyd wat aangebreek het met Jesus se eerste koms en die uitstorting van die Gees!) gaan dit oor die herstel van die harmonie wat tydens die sondeval skipbreuk gely het. Nie net wat betref die verhouding met God nie, maar ook met mekaar. Hierdie herstelde verhouding word veral binne gemeente verband gedemonstreer en uitgeleef.

Gemeenskap (fellowship) in Handelinge is diepgaande, lewenskragtig, eg en baie belangrik - dis duur, dit kos baie, dit vra baie! ( in terme van tyd, geld en prysgawe van eie belange en eie programme) Maar dis die wil en bedoeling van God vir Sy kerk!

*Johnson se skitterende boek, “The Message of Acts in the History of Redemption” is die basis vir hierdie Pinksterreeks.  Om na die begin van hierdie reeks te gaan kliek op PINKSTER 2014

KOOT in DIE KERKBODE - ONGELOOFSBELEWENIS?

[Ek is dankbaar vir die getuienis wat my broer, ds. Hector Jooste van Otjiwarongo lewer deur sy onderstaande brief aan die KERKBODE. Ek plaas dit hier omdat ek my met sy standpunt vereenselwig en omdat ek graag wil hê dat die wêreld daarbuite moet weet dat nie alle NG predikante met die ongeloofstrominge in ons geliefde kerk saamstem nie.]

Geagte Redakteur

As ek vir Koot Bosman reg verstaan (Kerkbode, 6 Junie 2014), glo hy nie in die maagdelike geboorte, opstanding en hemelvaart van Christus nie. Dan wil ek nou vra: Nou waarin glo jy dan? Dan is jou geloof net so onsinnig en niksseggend as die van die Saduseërs in Bybelse tye (1Kor. 15: 12 tot 34). Na watse “egte geloofsbelewing” verwys jy dan? Uit Koot se skrywe blyk dan eerder ‘n egte ongeloofsbelewing.

Ek meen dit raak nou hoogtyd dat mense wat sienings soos die van Koot handhaaf sal ophou om hulleself christene te noem. Die gebruik van die naam christen deur diesulkes is vals en niks anders as blatante huigelary nie. Dit rysmier die kerk in haar basiese kerkwees en die nakoming van haar Godgegewe opdrag in hierdie wêreld. Dit is hierdie tipe on-Bybelse en ongeloofs-sienings wat nou al vir jare in die NG Kerk geduld word, wat die kerk afbreek, haar geloofwaardigheid ondermyn en totaal kragteloos maak in haar getuienis. Dit is die vernaamste rede waarom lidmate in groot getalle die NG Kerk verlaat om elders ‘n geestelike heenkome te vind. Dit raak tyd dat die kerk in terme van die kerklike tug sal optree teen mense wat hierdie standpunte huldig. Dit is te sê as die NG Kerk nog waarlik ware kerk wil wees (NGb, art. 29).

Veral teen die agtergrond van 1Kor. 15: 33 “Slegte geselskap bederf goeie sedes” wil ek ook vra dat Kerkbode asseblief sal ophou om sulke “slegte geselskap”-briewe en artikels te publiseer. Dit dien beslis nie tot stigting van God se kinders nie, maar eerder tot die bederwing (verwarring/verwoesting) van Jesus se kerk.

En laastens vir diegene wat my nou van “oordeel” en “liefdeloosheid” wil beskuldig na aanleiding van my standpunte in hierdie brief: Vir hulle verwys ek na dit wat ons lees in Hand. 13: 6 tot 12. Dit is mense wat standpunte soos die van Koot huldig wat juis ‘n streep trek deur die liefde van God waarmee Hy sy Seun na hierdie wêreld gestuur het; en dit kan die kerk nie langer bekostig om toe te laat nie.

In die Naam van Jesus Christus, die opgestane Here wat letterlik opgevaar het na die hemel, en sit aan die regterhand van God die Vader.

Hector Jooste (VDM)

GEESBEKRAGTIGDE GEMEENTE

- hoe klink dit in die praktyk?

Handelinge 1:8 is ‘n baie belangrike teks. Byna reg aan die begin van hierdie besondere boek verskaf dit ‘n geografiese en teologiese raamwerk vir die ontplooiing van Handelinge. Geografies sou die getuienis oor Jesus al weier uitkring van Jerusalem al verder tot in die hoofstad van die ryk, die magtige Rome! Teologies gesproke lees ons verder in Handelinge hoe die evangelie telkens nuwe grense oorsteek. Eers word die Woord gebring na die verbondsvolk Israel, daarna word die Samaritane wat hulself in ‘n teologiese niemandsland (hulle was ‘n bastergroep wat slegs ‘n gedeelte van die Ou Testament erken het) bevind het tussen die Jodedom en heidendom deur die evangelie aangeraak. En uiteindelik word talle grense oorgesteek sodat ook volbloed voormalige uitgeworpe heidene deel word van God se volk. Verder is Handelinge 1:8 ‘n welbekende en dikwels aangehaalde belofte van Jesus. Ons is dit so gewoond dat ons maklik die uniekheid daarvan miskyk. “Julle sal My getuies wees... “Getuies”, hoekom getuies, waarom nie net "boodskappers" nie? Nou dis nie sommer ‘n gedagte wat uit die niet opduik nie. Dis nie ‘n nuwe saak op God se agenda nie. Die wortels hiervan kom reeds uit die Ou Testament. Om dit reg te verstaan, moet ons oplet na die agtergrond en groeibodem soos ons dit spesifiek vind in die profesieë van Jesaja. Handelinge 1:8 is eintlik ‘n samestelling van begrippe uit Jesaja. Kyk ‘n bietjie na die treffende ooreenkomste :

Handelinge 1:8 maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judéa en Samaría en tot aan die uiterste van die aarde.

Jesaja 32:15 So sal dit wees totdat die Gees van Bo af op ons uitgestort word. Dan word die woestyn ‘n vrugteboord en word die vrugteboord so dig dat dit vir ‘n bos aangesien word.

Handelinge 1:8 maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judéa en Samaría en tot aan die uiterste van die aarde.

Jesaja 43:10 Israel, julle is my getuies, sê die Here, en ook my dienaar wat Ek uitverkies het sodat julle My kan ken en in My kan glo en kan besef dat Ek die Here is. Voor My was daar geen god nie, en na My sal daar ook nie een wees nie,

Jesaja 43:12 Julle is my getuies, sê die Here, en Ek is God.

Jesaja 44:8 Julle is my getuies: is daar ‘n God buiten My? Daar is geen ander Rots nie; Ek  weet van geeneen nie.

Handelinge 1:8 maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judéa en Samaría en tot aan die uiterste van die aarde.

Jesaja 45:22 Wend julle tot My en laat julle red, alle eindes van die aarde! Want Ek is God, en daar is geen ander nie. (OAV)

Jesaja 49:6 Hy het gesê: Dit is te gering dat U my Kneg sou wees om op te rig die stamme van Jakob en terug te bring die gespaardes in Israel: Ek het U gemaak tot 'n lig van die nasies, om my heil te wees tot aan die einde van die aarde.

Merkwaardig, nê?

GEESVERVULDE KERK?

Dis een van die fokuspunte van Handelinge - dat die belofte van die Vader oor die skenk van die Gees vervul is. Dit was ‘n ingrypende gebeurtenis met verreikende gevolge. Dis alles wonderlik, maar wat nou van ons, beleef ons dit so of is dit wat in Handelinge gebeur het net ‘n pragtige stukkie geskiedenis? 

Ons kan vir ons self duidelikheid kry deur te vra : Hoe lyk ‘n Geesvervulde kerk onder beheer van die Heilige Gees? Uiteenlopende antwoorde kom na vore : Word die werk en werk van die Gees gekenmerk deur baie uitbundige blydskap en opgewondenheid.....of dalk eerbiedige stilte? Pasop vir uitwendige maatstawwe - dit kan alles vervals of leeg wees. Baie emosie kan ‘n meganiese aanplaksel wees, net so kan stille eerbied ook skyn en tradisie, meer selfgerig as Christus gerig wees. Pasop vir subjektiewe menslike beoordeling. Dit sal noodwendig verskil van persoon. Ons kan hierdie vraag nie beantwoord aan die oormaat of gebrek aan desibels tydens ‘n erediens nie. ‘n Meer betroubare en objektiewe manier om hierdie vraag van hoe ‘n Geesvervulde kerk lyk te beantwoord is om dit te doen vanuit die werk van die Gees. Ons onderskeiding moet gebou wees op die Skrif feite oor die Heilige Gees. Die Gees het ‘n bepaalde werk. ‘n Bepaalde doel en oogmerk. As dit sigbaar (en hoorbaar) plaasvind in ‘n gemeente sou mens met reg die afleiding kon maak dat Hy teenwoordig is. Kom ons kyk samevattend hierna vanuit die beskrywings van die Geesgedrewe getuienisse in Handelinge:

In ‘n gemeente waar die Heilige Gees werksaam is word die Gekruisigde Jesus waarlik as die opgestane Here erken en bely. Hoe werk dit nou alles? Jesus is aan die eenkant die uitverkore lydende Kneg. Die Geesvervulde apostels verkondig baie duidelik dat Jesus die lydende kneg was wat aan die kruis gesterf het in ooreenstemming met die Skrifte (Jesaja 53). Aan die anderkant; die Pinkstergebeure maak van die bang en onseker apostels vrymoedige getuies van Jesus se opstanding en heerskappy. Jesus tree dan ook inderdaad in Handelinge op as die opgestane Here. Nie meer lydende kneg nie, maar verheerlikte Here! Ja, Jesus die veragte kneg, bekend met swakheid en smarte, honger en dors, die Jesus wat met kinders, weduwees en bedelaars gemeng het, wat ander se spoeg in sy gesig moes verdra is nou die Here! Ons kry reeds ‘n dramatiese aanduiding van sy verheerlikte status as Hy die woorde van die God van Israel op sy lippe neem : “Julle sal my getuies wees.....” HY is Here, dis nou duidelik dat die kneg waarlik God is! Die konteks in Jesaja wat die agtergrond vorm van hierdie opdrag is baie belangrik- God se regsgeding (hofsaak) met die nasies om te bewys dat Hy die enigste God van die heelal is! (In hierdie hofsaak tussen God en die nasies, beroep God Hom op sy volk Israel as getuies, want hulle het mos sy kragtige verlossing uit Egipte ondervind. Die groot tragedie dan is dat hierdie getuies blind is. Hulle wat moes getuig het nou self agter die afgode aangeloop en het nutteloos as getuies geword. In die Nuwe Verbond genees God nou die getuies en maak hulle siende en bekragtig hulle. Daarom is dit so insiggewend dat toe God in Handelinge een van hierdie getuies uitkies en verander, naamlik Saulus, daar letterlik iets soos skille van sy oë afval! Die boodskap is duidelik : Die voormalig blinde getuie kan nou sien!) Handelinge 1:8 sê ook egter iets wonderbaarliks oor Jesus! Wanneer Jesus hierdie woorde op Sy lippe neem maak HY presies juis aanspraak op die uniekheid van God. Hy self is die enigste ware God, die God van die Nuwe Israel. Hy, nie die afgode nie is die ware God en Redder van die wêreld. Die taak van die Heilige Gees is om te getuig en te oortuig van die heerlikheid van Jesus.* Maar meer nog die Heilige Gees word gestuur om ons te bekragtig om te getuig oor die Goddelike heerlikheid van Jesus sodat hy die eer kan kry wat Hom toekom as Here.

In ‘n Geesvervulde gemeente sal daar absolute oortuiging van die uniekheid en genoegsaamheid van Jesus, van Jesus in beide hierdie fasette - Kneg en Here:

~ Van Jesus as Kneg met ander woorde die een wat gesterf het vir ons sondes - hierdie feit is die fondasie van sekerheid en ons gemoedsrus. Dis die enigste manier om die duiwel se aanklagte en beskuldigings teen ons te hanteer. John Newton, die bekeerde rampokker wat betrokke was in die gruwelike slawehandel en na sy bekering die skrywer van “Amazing Grace” skryf ook ‘n ander vers wat soos volg klink : 

“Be Thou my shield and hiding-place,That sheltered near Thy side,I may my fierce accuser face, And tell him, Thou hast died.”

Dink aan John Newton... sy goddelose lewe, in die dieptes van ellende, daar’s feitlik geen sonde wat hy nie gedoen het nie... Dink net hoe sou die duiwel hom aangeval het en weer die bose prentjie van sy verlede voor hom opgerakel het... “Toe wil jy nou regtig sê jy is ‘n Christen, vergewe? Onthou jy nog daardie boosheid, wreedheid, verkragting...?” Wat kon hy die duiwel antwoord? Wel in hierdie vers sê Newton wat sy antwoord was. Daar is net een antwoord om die duiwel mee stil te maak : Christus het gesterf!

~ Maar terselfdertyd gaan die Geesgedrewe getuienis oor Jesus ook ‘n erkenning van Jesus as Here, Heerser, die een voor wie ons buig, vir wie ons gehoorsaam, vir wie ons bereid is om te ly. Hy moet die eer kry, die fokus sal op Hom wees. ..

Eenvoudig saamgevat - ‘n Geesvervulde gemeente (of persoon) sal bly wees oor Jesus en gehoorsaam wees aan Hom. Bly wees oor Sy werk aan die kruis, gehoorsaam aan Hom as Here en koning. Dit sal sigbaar word in praktiese sake soos heiligheid, gebedsywer, begeerte om Sy woorde te hoor en oordink en vrymoedige getuienis. Die Heilige Gees transformeer getuies om hiervan te getuig tot aan die eindes van die aarde. 

Is jy al deel van die getuigende skare wat die oorwinning van Jesus aan die wêreld verkondig en demonstreer?

* Vergelyk Johannes 16:7 een verder

NASKRIF : Ek het tans die heerlike voorreg om hierdie reeks Pinksterboodskappe in die NG Gemeente van Omaruru aan te bied. Dankie, ds. Jaco Rossouw!

[ NGK Omaruru]

Vir die begin van die PINKSTERREEKS 2014 kliek op HANDELINGE VAN JESUS

“EK IS MET JOU/JULLE”

- die heerlike versekering van Jesus aan sy boodskappers in die opmars van die Koninkryk!

Oorgangstye is krisistye. As ‘n gevestigde of geliefde leier weggaan kan daar so maklik chaos of agteruitgang kom. Mense kan koers en entoesiasme verloor. Dinge kan dan so maklik skeefloop. Ons moenie vergeet nie, in Handelinge kry ons die geskiedenis van ‘n dramatiese maar ook kritiese oorgangsfase - Jesus het na drie intieme jare saam met sy dissipels opgevaar na die hemel. Voor hulle oë het Hy verdwyn in ‘n wolk... weg. Wat gaan nou gebeur? Hy laat ‘n klein groepie onbelangrike volgelinge agter. (Hulle was juis nie die dapperste en geleerdste ouens wat jy kon kry nie...) Dit was ‘n krisis tyd, ‘n beslissende tyd in die bestaan van die kerk en die uitbreiding van die koninkryk. 

Daar was al vantevore in die heilsgeskiedenis so ‘n kritieke oorgangstyd. Neem u gedagtes terug na die groot Eksodus gebeure, die Uittog uit Egipte. God gryp in deur Sy kneg Moses en Hy bewerk ‘n magtige verlossing. Maar uiteindelik kom ook Moses te sterwe - wat gaan nou gebeur? Moses het so na aan God gewandel, maar nou is daar ‘n nuwe leier, Josua. “Sal ek die mas kan opkom?” wonder Josua seker. Dan kry hy hierdie heerlike versekering uit God se mond : “Ek sal met jou wees.”

“En ná die dood van Moses, die kneg van die HERE, het die HERE met Josua, die seun van Nun, die dienaar van Moses, gespreek en gesê: My kneg Moses is dood; maak jou dan nou klaar, trek deur hierdie Jordaan, jy en hierdie hele volk, na die land wat Ek aan hulle, die kinders van Israel, sal gee. Elke plek waar julle voetsool op sal trap, dit gee Ek aan julle, soos Ek met Moses gespreek het. Van die woestyn en hierdie Líbanon af tot by die groot rivier, die Eufraatrivier, die hele land van die Hetiete, en tot by die Groot See in die weste sal julle grondgebied wees. Niemand sal voor jou standhou al die dae van jou lewe nie; soos Ek met Moses gewees het, sal Ek met jou wees; Ek sal jou nie begewe en jou nie verlaat nie." (Josua 1:1-5)

MET JOU!

“Ek is met julle.” Dis ook ‘n versekering wat aan die kerk van Jesus gegee word. (sien Matteus 28:10) Hy is met ons, Hy, Jesus is steeds na sy hemelvaart aktief teenwoordig in Sy kerk. Ons het gesien hoe dit Lukas se bedoeling was om Jesus se voortgaande bediening te skets. (Kliek HANDELINGE VAN JESUS) Steeds na sy hemelvaart bly Hy die koning wat sy amptenare, die plaasvervanger apostel, Mattias kies. Jesus is na sy hemelvaart nog steeds die aktiewe Verlosser. Hy bring verlossing na mense deur sy woorde en dade. Jesus is dus die een wat leer en die een wat doen. Hoe gebeur dit?

~Die uitstorting van die Gees deur Jesus. Een van die gebeurtenisse in Handelinge wat die meeste aandag trek en die grootste diskussie en meningsverskil uitlok is die talewonder op Pinksterdag. (Dis nie nou tyd om volledig daaroor te besin nie) Wat wel duidelik is, die fokus van die bonatuurlike gebeure op Pinksterdag is nie op die bonatuurlike verskynsels as sodanig nie, maar op die verkondiging van die groot dade van God. Die gebeure gee aanleiding tot Petrus se prediking oor die groot dade van God in Jesus Christus. Mense uit alle uithoeke en van alle tale hoor die verlossingsboodskap. (Die vloek oor Babel word omgekeer en alle nasies kan nou die woord in hulle eie taal hoor.) Dis die Heilige Gees se teenwoordigheid wat hierdie verkondiging moontlik maak. Nou is dit baie belangrik om raak te sien, die Heilige Gees kom nie sommer vanself of toevallig nie. Dis Jesus wat die Heilige Gees uitstort. Dis die duidelike boodskap van Handelinge 2:32,33 waar ons lees : “Hierdie Jesus het God opgewek, waarvan ons almal getuies is. Nadat Hy dan deur die regterhand van God verhoog is en van die Vader die belofte van die Heilige Gees ontvang het, het Hy dít uitgestort, wat julle nou sien en hoor.” Dis ‘n vervulling van die profesie van Johannes die Doper dat Jesus “met Heilige Gees doop” (Lukas 3:16, Handelinge 11:16) Omdat Jesus die groot Doper met die Gees is, stort Hy Heilige Gees uit. 

Ons moet alle verwysings na die Heilige Gees in Handelinge sien as verwysings na die aktiwiteit van Jesus. 

Dis ‘n uiters belangrike vertrekpunt vir die verstaan van Handelinge. Jesus is teenwoordig en werksaam deur die Heilige Gees. Nou verstaan ons waarom Hyself verklaar het dat dit voordelig sou wees as Hy weggaan. Deur sy Gees is Hy nou orals op aarde in sy kerk aanwesig en besig.

~Jesus is die een wat sy boodskappers bekragtig om te kan verkondig. Hy bekragtig hulle deur die Heilige Gees. (Handelinge 1:8) Dis so belangrik – daar is die nouste moontlike band tussen Jesus en Heilige Gees. Die Heilige Gees het nie nou ‘n afsonderlike bediening nie. Jesus en die Heilige Gees het nie twee botsende of alternatiewe agendas nie. Die Gees waarmee die verkondigers bekragtig word is die Gees van Jesus. Die Heilige Gees is die Gees van Jesus! “Toe hulle by die grens van Misië kom, het hulle na Bitinië toe probeer gaan, maar die Gees van Jesus het hulle dit nie toegelaat nie.” (Handelinge 16:7 NAB*). Dis hoe Jesus met sy mense is in die veroweringstog van die kerk... Die ooreenkoms/parallel met die Eksodus/Josua gebeure is merkwaardig. In die oorgang van Moses wat die groot bewerker, middelaar van verlossing uit die Egiptiese slawerny was na Josua wat die verowering van die heidense gebied moes bewerkstellig, kry Josua die versekering “Ek is met jou.” Jesus was die groot Middelaar wat verlossing uit sondeslawerny bewerk het, maar nou is daar ‘n nuwe oorgangsfase - die heiden wêreld moet nou verower word deur sy boodskappers. Sy boodskappers kry nou dieselfde versekering as Josua. “Ek is met julle.” Dis presies die versekering wat Paulus van Jesus kry te midde van die teenstand wat hy in die stad Korinte moes verduur. “En die Here het deur 'n gesig in die nag aan Paulus gesê: Wees nie bevrees nie, maar spreek en moenie swyg nie; want Ek is met jou, en niemand sal die hand aan jou slaan om jou kwaad aan te doen nie, want Ek het baie mense in hierdie stad.” (Handelinge 18:9,10)

~Jesus verlig en verander die harte van die wat die verkondiging hoor. Jesus se saam wees met sy mense behels meer as dat Hy hulle krag en vrymoedigheid gee. Hy is selfs nog meer aktief en persoonlik betrokke by die veroweringstog van die Koninkryk van God in hierdie wêreld . Hy werk nie net in die verkondigers nie, maar ook in die wat luister. Dis ‘n onontbeerlike noodsaaklikheid waarsonder geen sukses moontlik sou wees nie. Die boodskap van die evangelie is inderdaad goeie nuus, maar die gevalle mens se hart het geen waardering daarvoor nie. (Selfs mense wat dikwels in die kerk is en kinders in wat Christen huise grootword trek hulle neus op vir die boodskap van vergifnis en bevryding...) Hulle kan nie insien dat dit die enigste hoop op lewe is nie. Mense benodig ‘n bonatuurlike ingrype van die Here Jesus self, anders sal daar nooit bekering plaasvind nie. Dis die geval met die leiers en die inwoners van Jerusalem. Hulle het hulle verhard teen die Here en sy gesalfde. Petrus preek vir hulle dat hulle moet bekeer (2:38;3:19) Hoe kan sulke ongevoelige en vereelte harte tot bekering kom? Slegs as die bekering deur Jesus geskenk word. “Die God van ons vaders het Jesus opgewek, wat julle omgebring het deur Hom aan 'n kruishout te hang. Hom het God as Leidsman en Verlosser deur sy regterhand verhoog om aan Israel bekering en vergifnis van sondes te skenk.” (Handelinge 5:30,31) Jesus skenk hartsverandering aan Sy vyande wat uitloop op vergifnis. Jesus speel ‘n direkte rol in bekering van Paulus, maar ook in die van Lidia. “En 'n vrou met die naam van Lídia, 'n purperverkoopster van die stad Thiatíre, 'n godsdienstige vrou, het geluister; die Here het haar hart geopen om ag te gee op wat deur Paulus gesê is." (Handelinge 16:14).

Verlossing is slegs ‘n genade geskenk – dit het niks met menslike prestasie of verdienste te doen nie!

EN NOU? Jesus is reddend teenwoordig hier in die kerk, hier waar jy nou lees... Luister na wat Hy oor Homself gesê het : “Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore is.” Volgens die boodskap van Handelinge het Hy nie na Sy Hemelvaart hierdie taak laat vaar nie, Hy is steeds daarmee besig. Heerlik! Jy wat nog buite staan, ronddwaal .... Hy is by magte om jou te red... Kom na Hom!

En jy wat reeds gered is? Kind van God jy is ‘n boodskapper wat die oorwinning wat Jesus aan die kruis behaal het, verder moet vat. Nuwe gebiede moet deur die evangelie verkondiging verower word. “Kanaän” by wyse van spreke, moet ingeneem word! Hoe? Deur verkondiging, proklamering van Jesus, getuie wees op alle maniere en terreine. Hierin word jy versterk, bemoedig en aangevuur deur die wonderlike versekering : "EK IS BY JOU!"

* Volgens goeie tekskritiese gegewens moet die vertaling "Gees van Jesus" soos dit in die NAB voorkom, voorkeur kry.

DIE HANDELINGE VAN JESUS

- maak ons erns met Jesus se voortgaande teenwoordigheid in en betrokkenheid by sy Kerk?

Handelinge is die een Bybelboek wat nog nie “klaar” geskryf is nie! Ek sit “klaar” geskryf in aanhalingstekens, want natuurlik glo ons die Nuwe Testamentiese kanon is afgesluit – ons mag nie iets by God se Woord byvoeg (of wegvat) nie! Ek bedoel maar net Handelinge gaan oor die verhaal van die kerk en dis ‘n opwindende verhaal wat nog steeds elke dag aangaan. Tot by die wederkoms van Jesus. Dis die verhaal van die verowerings wat die evangelie in die wêreld behaal, soos Josua toe hy destyds die land Kanaän ingeneem het. Maar dis terselfdertyd ook die verhaal van Jesus (as Kaptein van die veroweringstog) wat nog steeds voortgaan...

MEER AS ALGEMENE GENADE IS NODIG

- reën, gesondheid en geluk is genadegawes van God, maar dit beteken nie noodwendig dat ek God se kind is nie!

Jesus doen ’n heerlike wonderwerk vir 10 melaatse manne, tog het net een tot geloof gekom en net een is gered! (Ons lees hiervan in Lukas 17:11-17) Net een van hierdie manne hoor die wonderlike uitspraak uit Jesus se mond... “Staan op en gaan huis toe. Jou geloof het jou gered." (19) Hierdie verhaal is nie bloot ’n mooi morele lessie om te wys ons moet altyd dankbaar wees nie. Dit gaan oor bekering, dit gaan oor egte geloof, dit gaan oor redding!

'n Opvallende kontras word sigbaar : Tien manne ontvang tydelike fisiese tydelike genesing, maar net een glo in Jesus en verkry ewige verlossing. Tien manne het nuwe liggame gekry, maar net een het ‘n hart ontvang – ‘n hart wat oorgeloop het van ware dankbaarheid tot God! Tien manne het ‘n aardse seën gekry, net een ‘n hemelse wat tot ewigheid sal voortduur

Ons kan dit ook so stel :

Tien manne beleef God se algemene genade (common grace), net een verkry reddende genade (saving grace)!

Daar is ‘n reuse verskil tussen dié twee manifesterings van God se genade:

Algemene genade is seëninge wat God aan alle mense gee soos Hy wil, beide gelowiges en ongelowiges. Dis seëninge wat nie te doen het met ewige verlossing nie. Dis God se goedheid wat ons beleef in die reën, gesondheid en ‘n lang lewe, voedsel, krag, kennis, ‘n algemene sin vir orde en ordentlikheid wat Hy aan mense skenk. Hierdie algemene genade van God sien ons die feit dat mense wat nie Christene is nie, dikwels ook gelukkige lewens kan lei, hulle kan ook goeie huwelike hê, hulle ontvang krag om ook sinvolle en goeie dinge op aarde te doen. [Dis juis op hierdie punt dat die Prosperity Gospel en die Word of Faith Movement onder andere dwaal. Gesondheid en geld is vir hulle tekens van God se besondere guns wat ek kan verseker deur sekere geestelike wette na te kom. God gee egter sulke dinge aan almal soos wat Hy wil uitdeel. Ons kan Hom nie daartoe dwing deur geloofstruuks nie!]

Reddende genade is die genade wat ons tot bekering en geloof bring, wat ons kinders van God maak, wat ons verlos van die hel en deel laat kry aan die ewige erfenis.

NET EEN MELAATSE KRY REDDENDE GENADE!

Hoe weet ons dat net een van die melaatses ‘n ontvanger van reddende genade geword? Wel, net een van die 10 manne wat fisiese genesing beleef het, het waarlik in Jesus as Verlosser geglo! Hoe weet ons dat hy geglo het? Die ander nege gaan gewoonweg aan met hulle lewens. ‘n Mens kan jou voorstel dat hulle seker baie belangrike dinge gehad het om te doen nadat hulle so ’n radikale genesing beleef het. Hulle sou weer familie opsoek, hulle lewe weer aan die gang kry, besighede weer opbou of werk soek. Net een man, en dit nogal ’n uitgeworpene, ’n Samaritaan los egter eers al sy eie planne, draai om en kom sê dankie. Dit lyk asof Markus die begrip “omdraai” nogal beklemtoon. (15,18)

Sy besluit om om te draai, wat niks anders is as bekering nie, wys dat hy waarlik nou geglo het in Jesus. Dis ‘n bewys dat die reddende genade van God in hom werksaam was. As ek God se reddende genade beleef, maak dit dat ek glo in Jesus en gevolglik omdraai van my ou pad en ‘n nuwe lewe van dankbaarheid tot God leef. Hierdie dankbaarheid sal prakties sigbaar word – ek sal volgens God se wil begin leef, ek sal ’n begeerte hê om die Here te aanbid in die erediens, ek sal God begin loof en prys!

Ongelukkig is baie van ons mense soos die nege melaatses tevrede met die algemene genade van God. Hulle dink die algemene genade van God is maar genoeg. Dis ‘n groot fout. Hulle kom nooit tot geloof en bekering nie, hulle lewens word nooit in dankbaarheid aan God toegewy nie.

Pasop vir verkeerde afleidings omdat jy die algemene genade van God beleef:

Moenie dink omdat jy ‘n lang en vol lewe gehad het, dat jy noodwendig ‘n kind van God is nie – Mugabe het ook ‘n lang lewe...

Moenie dink omdat jy geseënd is met baie rykdom dat dit noodwendig ‘n teken is van jou redding nie. Daar is baie oliesjeiks wat skatryk is en hulle is nie een ‘n Christen nie. Daar is ook baie Christene wat brandarm is...

Moenie dink omdat God jou wonderbaarlik genees het, beteken dit dat jy noodwendig ‘n verloste mens is nie.

Moenie dink omdat die Here jou lewe destyds op die grens gespaar het jy, dis noodwendig 'n teken dat jy sy kind is nie. Hy het immers baie van die vyande se lewens ook gespaar!

Moenie dink omdat God jou in antwoord op gebed uit ‘n krisis gehelp het, dat jy outomaties nou sy kind is nie. Koning Saul het ook gebedsverhoring gesmaak, maar het as verworpene ver van God gesterf...

Moenie omdat jy ‘n verbondsmens is die reddende genade as vanselfsprekend aanvaar nie. Dis so opvallend - hier het nege verbondsmense die ewige lewe misgeloop en ‘n Samaritaan het dit gekry!

Om ‘n algemene wonderwerk te beleef maak my nie noodwendig ‘n kind van God nie, ek het die wonderwerk van die wedergeboorte nodig. So ‘n wonderwerk word sigbaar in ware bekering, geloof en 'n lewe van vrug.

God se algemene genade is ‘n feit. Hoe raak dit ons? Wat sê dit vandag vir my?

Sien die algemene goedheid en genade van God in jou lewe raak. Besef dis God se goedheid wat maak dat jy vandag krag en gesondheid het. Dat jy kan werk en eet...

  

[ Goeie reëns en 'n rivier wat afkom is voorbeelde van God se algemene genade. Alle mense trek voordeel daaruit. Die Molopo loop...]

Alle goeie gawes kom van Hom. Dank Hom, ja, dank Hom met ware geloof en bekering!

Moenie tevrede wees net met God se algemene genade nie. Sy algemene genade moet jou juis laat besef dat Hy jou liefhet en vir jou die reddende genade deur Jesus wil skenk. Kom ontvang soos hierdie Samaritaan die reddende genade, deur om te draai van jou ou paaie en waarlik in Jesus as Verlosser te glo. AMEN