DIE NG KERK IS BANKROT

- Waarom het die kerk nie meer geld nie?

‘n Kollega in die bediening stel dit nou die dag baie kru oor die telefoon : “Die NGK is bankrot!” Inderdaad blyk dit (altans in Namibië) nogal taamlik na aan die waarheid te wees. Met skok verneem mens : “Die Sinode van die NG Kerk Namibië het sy jaarlikse bydrae vir die 2016/2017 boekjaar van N$ 263 000 tot die Kunene vir Christus begroting vir die 2017/2018 boekjaar verminder tot N$ 12 310.” Kunene vir Christus werk onder andere onder die Oavahimba in die noordweste van ons land. Die sinodale hulp aan DEGNOS (wat betrokke is by die sending onder die Boesmans) is op soortgelyke radikale wyse gesny. Maerua Kinderhuis het nog erger deurgeloop. Die enigste afleiding wat mens kan maak as daar aan sulke belangrike werk besnoei word – die kerk se geld is op!

Die gewone redes wat aangevoer word vir hierdie benarde posisie is wel bekend : Dis moeilike ekonomiese tye wat druk, dit was ‘n groot droogte, daar is ‘n dramatiese ontvolking van die platteland, die NGK het ‘n duur bedieningsstruktuur, demografiese tendense soos veroudering en ‘n lae geboortesyfer...

Dis natuurlik nie heeltemal onwaar nie. Al hierdie faktore speel inderdaad ‘n rol. Dis egter nie die volledige prentjie nie. Miskien is dit nodig om eerlik na nog ‘n paar (ongemaklike) feite te kyk:

1.Die NGK het derduisende lidmate verloor. Punt. Die lidmate op die boeke en in die statistieke is net nie meer daar om kollektebordjies vol te maak nie. Miskien word daar gewerk met getalle wat nie bestaan nie? Die Jaarboeksyfers het meer met fiksie as feite in gemeen. Die redes is eenvoudig : in min gemeentes word daar nog deeglike huisbesoek en opnames deur kerkraadslede gedoen en dis al metode om betroubare statistiek in te samel. Neem ook in ag dat mense wat die kerk deesdae verlaat selde nog amptelik bedank. Hulle verdwyn maar net, terwyl die name op die registers bly staan… ‘n Mens wonder het ons dalk ‘n arfgiefkerk geword? Die verlies aan lidmate het veral op drie fronte geskied:

~Die NGK het die afgelope dekades die room van sy getroue lidmate verloor aan ander behoudende kerke. Die groot rede hiervoor is die teologiese koers van liberalisme wat deur die kerk ingeslaan is en die duidelikste op die teologiese fakulteite uitkristalliseer. So het die stief behandeling van Ferdie Mulder toe hy beswaar gemaak het teen die ontkenning van Jesus se liggaamlike opstanding deur dosente van Tukkies nie baie vriende vir die NG Kerk gewen nie… Die skade wat 2015 se AS besluite oor selfdegeslagverhoudings geneem het, het skokgolwe deur die geledere van Bybelgetroue gelowiges gestuur. Dat die besluite toe wel in 2016 (op ‘n manier) omgekeer is het min aan die persepsies oor die NGK verander, want die besluite was nog steeds nie ondubbelsinnig duidelik nie. (Dan praat ons nie eers van iets soos DIE KERKBODE gedrewe heksejag teen ds. Dirkie van der Spuy nie.) Toegewyde gelowige lidmate het hulle vertroue in die kerkleiding verloor en gay aktiviste met T-hempies by sinodes gaan nie juis iets doen om dié vertroue te herstel nie en nog minder om begrotings te laat klop. ‘n Kerk wat nie duidelike standpunte het nie en nog vis nog vlees is verloor op die ou end die ondersteuning van beide die vis en die vlees … ‘n Tipies resente voorbeeld van die kerk se verval in morele relativisme (en HUISGENOOT moraliteit) is die NG Gemeente Rasslouw se konferensie oor die huwelik waar ‘n sekere ds. Lizl-Louise Schoeman verklaar : “Die kerk moenie vir jongmense sê dat hulle nie seks voor die huwelik mag hê nie, maar ook nie dat hulle maar moet laat waai nie.” Nou toe nou... almal kan maar in die wildtuin gaan jag, moet net nie te veel jag nie... 

~‘n Groot klomp lidmate het ook koersgevat na charismatiese kerke en die reuse verskeidenheid van los groeperings beskikbaar in elke smaak en geur. Huiskerke en boskerke. Ook hier is dit nodig om hand in eie boesem te steek. Gebrekkige lering oor jare het mense vatbaar gemaak vir elke nuwe wind van lering en elke nuwe skyn van opwinding.

~Baie voormalige lidmate het bloot net weggeraak en in totale kerkloosheid verval. Toenemende sekularisme eis ‘n al groter tol. Ons kan die tydsgees hiervoor blameer en beslis is dit ‘n algemene verskynsel in die westerse wêreld, maar die kerk self is nie sonder meer vry te spreek nie. Ons het ons geloofwaardigheid verloor. Watter respek moet die wêreld vir ons hê as die kerk nie eers meer weet wat die definisie van ‘n huwelik is nie? Wie gaan nog na ons luister as ons self nie meer weet wat reg en verkeerd is nie? Hoekom moet die wêreld daarbuite ons ernstig opneem as ons nie ons eie belydenisskrifte ernstig opneem nie? Die kerk is klaarblyklik nou nie meer seker oor die opstanding van Jesus nie en ons weet nie of daar ‘n duiwel is of nie. Is ons nog hoegenaamd anders as die wêreld?

2.Wat die lidmate wat nog oor is betref moet ons ook eerlik wees dat die gehalte van betrokkenheid oor die algemeen sorteer onder dit wat Jesus in die Laodicea gemeente tipeer as louheid. (kliek op NAAR) Dis skokkend sigbaar in gebrekkige erediensbywoning, maar ook morele laksheid. Lidmate volhard lustig in openbare sondes sonder dat ‘n wenkbrou gelig word. Kerklike tug is net iets waarvan daar soms in (baie) ou kerkraadsnotules gelees word, want sien die kerk wil nie die risiko loop om nog van die paar oorblywende lidmate ook te verloor nie. Die materialisme van die groot gros onbekeerde nominale lidmate bevorder natuurlik ook nie offervaardigheid nie. En dis nie dat ons mense so min geld het nie - vir die waansinnige gejaag na skolesport, naweek vir naweek is daar oorgenoeg geld beskikbaar! Ons lidmate ry nog steeds met luukse voertuie, hou nog steeds TV skottels aan en speel nog steeds gholf...

DIE SKAT VAN DIE KERK

Die hartseerste van als – die kerk het nie net baie lidmate en geld verloor nie, maar dit lyk ook al hoe meer of ‘n groot deel van ons kerk die ware skat van die kerk naamlik die evangelie (volgens Luther)*, verloor het. Hoe so? Mens hoor van min bekerings en mens sien min entoesiasme om die evangelie aan verlorenes te verkondig (waar is die manne soos die destydse Dr. Willie Marais en ds. Dana Minnaar?) Natuurlik is daar heerlike uitsonderings, maar dis juis dit - uitsonderings. Ons teologiese fakulteite lei nie meer vurige evangeliedienaars op nie maar skeptici wat Jesus se plaasvervangende kruisdood, die liggaamlike opstanding, die werklikheid van hemel en hel en wie weet wat nog bevraagteken. Dit het vernietigende gevolge onder lidmate se moraal en toewyding en dit wys uiteindelik ook in syfers! Baie jong predikante wie se gemoed en denke deur Marcus Borg en Rob Bell vergiftig is, is dikwels gawe ouens wat die kerk as ‘n NGO beskou (sonder enige beleid), maar van ‘n kruisevangelie wat hoop bring aan verlore sondaars het hulle geen ervaring nie. As hulle iets verkondig is dit die versiersuiker afgod van die sogenaamde Progressive Christianity. Die evangelie, “die krag van God tot redding vir elkeen wat glo…,” het skaars geword op ons kansels. Immers as niks meer verkeerd is nie en niks is meer sonde nie, waarvan het die mens dan nodig om gered te word?

As ons sake wil regstel is dit hier waar ons moet begin. By die reddings boodskap, die kruisboodskap. Vergeet eers bietjie van die biltongfeeste, gholfdae, glansganse, gaskunstenaars en al die vindingryke basaarfoefies… Los eers die mens gefokusde luisterseisoene, labarintuitstappies of spanbousessies en luister weer na die Woord! Ontdek weer die evangelie! Verkondig die evangelie, leef dit! En weet beslis dat mense wie se harte aangeraak word deur die bevrydende boodskap van God se genade se harte en hande ook bevry word om te gee, want hulle juig nou oor die skat in die hemel!

Is ek sinies of hiperkrities? Ek is immers deel van die opset en staan self skuldig in vele opsigte. En ek wonder, verkondig ek die kruisevangelie duidelik genoeg deur die krag van die Heilige Gees? Klink ek wanhopig, fatalisties? Nee, die ergste afvallige gemeentes aan wie die briewe in Openbaring gerig word, word nie afgeskryf nie, maar opgeroep tot bekering. Mag ons dierbare NG Kerk op hierdie bekeringsuitnodiging reageer van Hom wat tussen die sewe kandelare beweeg. Dan sal ons ware rykdom bekom, maar ook genoeg aardse middele hê om die werk te voltooi wat ons Koning vir ons gee om te doen.

*Een van Luther se 95 stellings, stelling 62 lui soos volg : “Die ware skat van die kerk is die mees heilige evangelie van die heerlikheid en die genade van God.”

Die droogte hier by ons is gebreek, maar daar heers wyd en syd nog steeds 'n knellende geestelike droogte...