IN GOD SE VELDSKOOL!

- geestelike groei en die verlies van ons gemaksones.

God stuur al sy kinders veldskool toe! Ja, regtig. ‘n Veldskool (deesdae ook bekend as ‘n leierskap kamp) is mos die plek waar hulle jou uit jou gemaksone vat, in die diep kant ingooi sodat jy deur harde ervaring sekere dinge kan leer. Jy leer vasbyt, gehoorsaamheid, saamwerk en sommer ‘n klomp dinge wat jy nie in ‘n klaskamer of uit ‘n boek kan leer nie. Dis presies wat God met sy kinders doen. Hy vat ons uit ons gerieflike gemaksones en stuur ons in ongerieflike en rowwe plekke in sodat ons geestelik kan groei en Hom waarlik kan leer ken. As Jesus regtig jou persoonlike Verlosser geword het, los God jou net rustig waar jy is nie, maar vat Hy jou deur ‘n harde veldskool om jou gereed te maak, om jou te heilig en te leer sodat Hy jou kan gebruik soos Hy wil... Dink maar aan die geskiedenis van ‘n Moses, Dawid, Petrus, Paulus... Dit het jare se vorming, skaaf en skuur voor God hulle vir hulle groot lewenstake kon gebruik.

In 1 Konings 17 lees ons hoe God ook vir Elia in ‘n besondere strawwe veldskool gevorm het met die oog op die groot taak wat vir hom gewag het...

Die verhaal van Elia is natuurlik in die eerste plek ‘n verhaal van God se ingrype ter wille van die eer van sy heilige Naam. God self het deur die woorde van sy profeet, deur die knellende droogte, deur die vuur op die berg Karmel aan sy volk en Agab bewys dat net Hy die almagtige God is. Maar dis ook ‘n verhaal van Elia se eie geestelike groei en ontwikkeling. Dis die verhaal van Elia in die veldskool...

EENKANT BY DIE SPRUIT

Na die eerste konfrontasie met die bose koning Agab, stuur God Elia na die spruit Krit. Elia gehoorsaam die Here (JHWH), want dit wat sy naam sê is in die praktyk van sy lewe waar. Elia beteken “My God is die Here”* Die praktiese betekenis hiervan word deur sy lewe gedemonstreer. Sy naam is eintlik die tema van sy lewe en lewenspreek. Om daar eenkant weg by Kritspruit te gaan skuil, was sekerlik nie maklik nie. Dit sou eensaamheid meebring en dit kom ook neer op vernedering. (Elia sou kon redeneer : “Ek is tog nie ‘n lafaard nie, hoekom moet ek wegkruip vir Agab, mense kan dalk dink ek is bang.”) Dis nie maklik nie, want dit sou kon klink na ‘n groot risiko – om van kraaie afhanklik te wees! Deur sy gehoorsaamheid wys Elia dat hy nie net ‘n verkondiger van God se wil (Woord) is nie maar ook ‘n dader daarvan. Hoe nodig is dit nie in ons dag! Daar’s so baie preke, seminare, kampe en teoretiese kennis van Woord. Tog sien ons min vrug. Hoekom? Mense is tevrede met teorie oor God, maar ons raak nie prakties met die Woord nie. Ons gehoorsaam nie, ons vertrou nie. Wat nodig is, om die opdragte van die Woord (al maak dit nie altyd vir my sin nie) ernstig op te vat en uit te voer. Eers dán groei ons, dan word ons sterk, dan leer ons en dan kan God ons gebruik!

WEER UIT DIE GEMAKSONE

Elia gehoorsaam en God is getrou. Als gaan nou goed. Elia eet brood en vleis en drink water uit die spruit. Te lekker en gerieflik! Die kraaie bedien hom getrou. Elia leer noudat God op bo-natuurlike manier vir hom kan sorg. Hy leer dat hy God maar gerus kan vertrou. God los egter nie vir Elia te lank in hierdie gemaksone nie. Dag vir dag word die spruitjie kleiner en loop hy swakker... En dan die groot skok - die spruit droog op! (Hier is amper ‘n stukkie wrange humor nê? Die direkte rede vir die opdroog van die spruit is mos eintlik Elia se gebed vir droogte wat nou verhoor word.** En hy ly self daaronder.) Onthou tog maar, gelowiges kry nie noodwendig spesiale behandeling nie.

Gesien teen die agtergrond van God se soewereine Raadsplanne en Voorsienigheid weet ons dat niks toevallig en buite God se beheer gebeur nie - ook nie die opdroog van die spruit nie. Ons moet pasop so maklik maak ons verkeerde gevolgtrekkings uit ‘n situasie. Soos : God is onmagtig, Hy kon net tot op ‘n punt sorg, God gee nie om vir my nie... Dis net die begin van ‘n volgende fase in God se veldskool. Ook hierdie terugslag het ‘n plek in God se bestuur van sake. Die opdroog van die spruit was nie sonder doel in Elia se lewe en in God se plan nie. God wou waarskynlik nog ‘n paar dinge vir sy profeet leer :

~ Dit moes seker dien as nog ‘n geloofstoets. Stel jou self in Elia se plek- elke dag word die stroompie swakker en dunner. Gaan dit heeltemal opdroog, wat dan, wat volgende? God gee nie onmiddellik antwoorde op ons vrae nie. Hy vertel ons nie vooruit hoe als gaan uitwerk nie. Ons moet net glo Hy sal ons nie in die steek laat nie. (Hebr. 13:5,6)

~ Alles op hierdie wêreld is van verbygaande aard. Alles is tydelik, niks is permanent nie. Ons moet aan niks vasgroei nie, selfs ook aan nie die gawes wat ons van God ontvang nie. Alles wat ons as pelgrims hier te beurt val moet ons nog steeds sien teen die agtergrond van hier het ons “geen blywende stad nie” (Hebr 13:14)

~ Juis omdat alles so tydelik is moet ons nie op die gawes vertrou en daarin ons blydskap*** vind nie, maar op die Gewer. Elia moes leer om nie op die spruit te vertrou nie maar op die lewende God. Waarop is jy blydskap en geloof tans gebou? Dien jy God omdat jy gesond, gelukkig is en genoeg geld het? Wat gaan gebeur as Hy môre als van jou wegvat?

OEFENING IN GEHOORSAAMHEID EN VERTROUE

God stuur sy kinders veldskool toe. Waaroor gaan dit eintlik? Die basiese beginsel in God se veldskool is : Gehoorsaam die Woord van die Here in alle praktiese moeilike situasies. Let op :

“Die woord van die Here het tot Elia gekom en gesê:

"Gaan hiervandaan af ooswaarts en gaan versteek jou in Kritspruit, anderkant die Jordaan.” (1 Kon 17:2,3)

“Toe het die woord van die Here weer tot Elia gekom en gesê:

"Gaan na Sarfat toe by Sidon en gaan bly daar. Ek het ‘n weduwee daar opdrag gegee om vir jou te sorg." (1 Kon 17:8,9) 

God werk met ons maar net soos in ‘n ander veldskool/leierskamp. Net sodra jy dink, als is OK dan word jy weer opnuut in ‘n moeilike situasie geplaas, uit jou gemaksone gehaal en dan moet jy sekere opdragte stiptelik uitvoer. As jy dit klaar gedoen het, dan wag jy vir die volgende opdrag. En die volgende situasie is nog ‘n bietjie moeiliker. (Dit sou Elia deeglik agterkom by Sarfat) As jy God se kind is, gaan Hy jou nie miskién veldskool toe stuur nie, jy is nou reeds beslis daar. Gehoorsaam God se Woord nou in jou huidige moeilike omstandighede en so sal Hy jou stap vir stap verder vat en leer in hierdie groot avontuur. Dink mooi, watter stuk gehoorsaamheid verwag die Here nou van jou? Vergifnis aan ander, vertroue dat Hy sal sorg, om te breek met iets wat verkeerd is in jou lewe, die opdrag tot blydskap in alle omstandighede... Jy sal wel weet...

Dis merkwaardig hoe God elke keer vir Elia uit sy gemaksone tot binne in ‘n krisis gelei het sodat Elia kon leer dat God werklik die almagtige God is. Dit alles was natuurlik ‘n voorbereiding vir daardie krisis dag toe Elia ten aanskoue van duisende Baäl ondersteuners moes bid dat God vuur uit die hemel sou stuur. Van Krit tot by Karmel sou nog 'n lang pad wees... Hierdie God is ook met jou sy kind tans besig...

*Eli = my God, Jah – afkorting JHWH (HERE)

** Vgl. Jakobus 5:17 "Elia was ‘n mens net soos ons. Hy het ernstig gebid dat dit nie moet reën nie, en in die land het dit drie jaar en ses maande lank nie gereën nie."

***Wat sal van jou huidige blydskap word as God van die kosbaarste gawes wat Hy vir jou gegee het wegvat? Wat moet ons houding teenoor aardse seëninge en genietinge wees? Daar is twee uiterstes : 

askese - ons moet ons weerhou van alles waarsonder ons kan klaarkom en so hard en armoedig moontlik probeer lewe. Hieroor sê Calvyn : “Volgens hulle sou mens beswaarlik iets by jou brood en water kan voeg.”

uitspattigheid (vandag is uitspattigheid/hedonisme eerder die groot gevaar)- ek probeer die maksimum plesier put uit hierdie lewe, asof dit al is wat saakmaak en ek altyd hier gaan wees.

Beide moet afgewys word. Calvyn : Ons moet die manier om alles met ‘n rein gewete te gebruik, ken - of dit uit noodsaaklikheid is of vir genot is. Die Here skryf hierdie manier in Sy Woord aan ons voor wanneer Hy leer dat die teenswoordige lewe vir die wat aan Hom behoort, soos ‘n pelgrimstog is waarmee die gelowiges na die hemelse koninkryk voortsnel. As ons slegs deur die aarde moet gaan, moet ons aardse goed ongetwyfeld so gebruik dat hulle ons in ons vaart help eerder as vertraag. Vgl 1 Kor 7:31ev.

[Aus en omgewing, bekend vir sy veldskool en die wildeperde van die Namib]

PIENK STELLENBOSCH?

Volgens die aanvullende Agenda van die NG Kerk se Algemene Sinode wat in Oktober sit, gaan die volgende beskrywingspunt voor die sinode dien:

[B.15 SELIBAATVOORWAARDE (BESLUIT 7 VAN 2007) EN MENSWAARDIGHEID VAN HOMOSEKSUELE AFGESTUDEERDES (KURATORIUM STELLENBOSCH) (Soos eenparig ondersteun deur die NG Kerk-dosenteraad) 

BESKRYWINGSPUNT 1. INLEIDING Ons het kennis geneem van die besluite wat in die afgelope jare deur die NG Kerk se Algemene Sinode geneem is (2007, 2013) insake die kwessie van die status van homoseksuele lidmate binne die NG Kerk, asook oor verbintenisse tussen homoseksuele lidmate. Ons is dankbaar dat die NG Kerk volledig ruimte gemaak het vir homoseksuele lidmate in terme van lidmaatskap en met betrekking tot die ampte (Besluit 3 van 2007), en dat die status van homoseksuele lidmate – soos dié van heteroseksuele lidmate – binne die raamwerk van ʼn Bybelse siening oor menswaardigheid gedefinieer word (Besluit 2 van 2007; Besluit 3.4 van 2013). Sommige van ons lede (vanuit die Kuratorium, maar ook vanuit die geledere van die NG Dosenteraad) het deur middel van mondelinge en skriftelike insette (onder andere deur Bybelwetenskaplike publikasies waarin die Bybeltekste wat normaalweg in die gesprek genoem word, ondersoek en uitgelê is) deelgeneem aan die prosesse en ondersoeke wat tot hierdie besluite gelei het. Ons voel onsself egter geroepe om deur hierdie beskrywingspunt standpunt in te neem teen teenstrydighede in die vorige besluite wat die diepste menswees van die studente wat ons oplei en toelaat, raak, en wat getuig van inkonsekwente hermeneutiese omgang met die Bybel. Ons doen dit vanuit die perspektief dat die Kuratorium (soos ook die NG Kerk-dosenteraad) ten nouste betrokke is by teologiese opleiding van voorgenome NG Kerk-predikante, en dat ons intens bewus is van die spannings wat tans heers in die uitvoering van die vorige besluite (deurdat gay persone in vaste verhoudings gelegitimeer kan word, maar nie georden kan word in ʼn gemeente nie). Ons stel dus die beskrywingspunt aan die Sinode, veral omdat ons direk met teologiese opleiding en begeleiding, en die lewering van afgestudeerde predikante aan die NG Kerk te make het. Trouens, ons doen hierdie werk juis omdat die NG Kerk aan ons hierdie opdrag gegee het. Ons glo dus dat die Algemene Sinode van die NG Kerk ons voorstelle by die eersvolgende vergadering biddend sal oorweeg. Ons is oortuig dat die NG Kerk sommige aspekte van die vorige besluite moet heroorweeg – nie slegs weens praktiese oorwegings soos toelating tot die bediening en ordening van afgestudeerdes in gemeentes nie – maar veral op grond van die feit dat die menswaardigheid van homoseksuele afgestudeerdes deur die stel van die selibaatvoorwaarde (Besluit 7 van 2007) in gedrang kom, en dat die geldende besluite nie Bybels-hermeneuties verantwoordbaar is nie. Ons vertrou dat die Algemene Sinode binne die Seisoen vir Menswaardigheid en in ʼn soeke na ʼn verantwoordelike Bybelse hermeneutiek ons voorstelle gunstig sal aanhoor en biddend sal oorweeg.

 2. AANBEVELINGS 2.1 Dat die addisionele voorwaarde van die selibaat (addisioneel tot die voorwaardes wat aan heteroseksuele afgestudeerdes gestel word) as kwalifikasie vir ordening en bediening in ʼn 99 gemeentelike konteks, geskrap sal word en dat Besluit 7 van 2007 daarom gewysig word om soos volg te lees: “Die verlening van predikantsbevoegdheid is ʼn funksie van die Algemene Sinode.” 2.2 Dat Besluit 4 van 2007 vervang word met die volgende bewoording: “Die NG Kerk gee amptelike erkenning aan die burgerlike verbintenis tussen homoseksuele pare wat ʼn durende verhouding van liefde en trou aan mekaar wil bevestig, en dat hierdie verbintenisse met die seën van die NG Kerk kan geskied.” 

3. MOTIVERINGS (verwysend na bg voorstelle) 3.1 Op grond van ʼn Bybelse siening van menswaardigheid vind ons dit onvanpas dat homoseksuele afgestudeerdes in teologie wat gelegitimeer word ʼn onderneming van die selibaat moet gee alvorens hulle tot gemeentebediening toegelaat kan word. Nie net skep dit ʼn onhoudbare praktiese spanning wanneer homoseksuele persone sonder verdere voorwaardes gelegitimeer kan word, maar dan nie georden kan word sonder die selibaatverbintenis nie, maar hierdie praktyk misken ook die menswaardigheid van homoseksuele persone deurdat dit addisionele voorwaardes aan hulle stel as aan heteroseksuele afgestudeerdes. Dit misken dus ook hul Godgegewe seksualiteit (soos erken in vorige besluite van die NG Kerk). Die stel van die selibaatsvoorwaarde berus voorts op twyfelagtige Bybelse hermeneutiek waar Bybelse gronde die legitimasie van gays in verhoudings toelaat, maar nie ordening in gemeentes nie. Binne die Gereformeerde Protestantse tradisie (anders as in die Rooms-Katolieke tradisie) is die Bybelse aanduidings rondom die selibaat (vir ampsdraers) oor eeue reeds kultureel geïnterpreteer, en word die selibaat nie aan bedienaars voorgeskryf nie. Dit val dus vreemd op dat dieselfde hermeneutiek nie ook gebruik word wanneer dit oor homoseksuele bedienaars handel nie. 3.2 Terwyl erkenning gegee word aan die seksuele oriëntasie van homoseksuele lidmate en die standpunt gehuldig word dat sulke lidmate nie van enige lidmaatskapvoorregte en van die ampte uitgesluit kan word nie, gee die NG Kerk deur die geldende besluit tans nie erkenning aan die feit dat gelowige homoseksuele lidmate – soos gelowige heteroseksuele lidmate – behoefte mag hê om ʼn belofte van liefde en trou voor die Here te maak en hul verbintenis met die seën van die Here te laat bevestig nie. Dit staan dus in spanning met die erkenning van homoseksuele lidmate se seksuele oriëntasie en menswaardigheid. Ten diepste spruit die stel van die selibaatvoorwaarde vir homoseksuele bedienaars uit die NG Kerk se huidige verstaan van die huwelik as ʼn verbintenis tussen een man en een vrou. Daar word onses insiens nie erkenning gegee aan die volgende feite nie: dat (i) die Bybel verskillende kultureel-bepaalde huweliksmodelle weerspieël (vgl bv die verskillende modelle wat in die OT en NT voorkom – verskille wat herlei kan word na die onderskeidelike sosio-kulturele agtergronde waarin hierdie geskrifte ontstaan het); en dat (ii) die Bybelse voorstellings oor die huwelik bepaal is deur ʼn heteronormatiewe samelewing (wat nie daarom homoseksuele verbintenisse per implikasie uitsluit nie).]

Die implikasies van so 'n besluit indien die aanbevelings aanvaar word, sou skrikwekkend wees!

Dit sou beteken dat:

• Praktiserende homoseksueles predikante in die NG Kerk mag word.
• Die wese en uniekheid van die huwelik aangetas word as homoseksuele burgerlike verbintenisse kerklik geseën word.

'n Mens kan maar net bid en vertrou dat die AS die aanbevelings van hierdie beskrywingspunt sal verwerp.

'n Mens kan maar net wonder wat die toekoms van ons dierbare kerk gaan wees as die dosente van Stellenbosch wat ons jong leraars moet vorm en lei, hierdie invloede aan hulle studente oordra?

'n Mens moet seker vra of sulke instellings wat blykbaar nie meer buig voor die waarheid van God se Woord nie, nog hoegenaamd op Bybelgetroue lidmate se ondersteuning kan aanspraak maak?

Ons mag nie stilbly oor wat besig is om in ons kerk te gebeur nie. Om stil te bly is gelykstaande aan stilswyende goedkeuring! Met my hele hart wil ek beklemtoon dat dit ons eerste passie en taak moet wees om aan alle mense die evangelie te verkondig en tog kom daar tye wanneer ons moet waarsku teen immoraliteit juis om getrou te bly aan die ware geloof wat eenmaal oorgelewer is! (Judas vers 3,4)

Gaan ons staande bly teen bogenoemde propaganda?

NS Die Aanvullende Agenda van die AS 2015 waarin bogenoemde Beskrywingspunt B15 voorkom kan geraadpleeg word by AANVULLENDE AGENDA (kliek)

DIS SO LEKKER OM TE GEE...

- dit was 'n vreugde vir die NGK Tsumeb se vroue om hulle susters in die geloof op Tsintsabis te bederf!

Hierdie groep vroue het handsakke gemaak en dit vol verrassings gestop. Saterdagmiddag 19 September is hulle toe met 'n bussie na die San vroue van Tsintsabis wat deel vorm van Wildevy gemeente om dit te gaan oorhandig. Trudie van Niekerk het die Woord uit die woordlose boekie gebring, daar is gesing, geëet en gedrink en sommer net die liefde van die Here gevier! Geloof in Jesus en liefde vir die heiliges, leer die Woord ons, is dinge wat saamgaan...

Lukas 6:38

"Gee, en vir julle sal gegee word: ‘n goeie maat, ingestamp, geskud en propvol, sal hulle in julle hande gee. Met die maat waarmee julle meet, sal ook vir julle gemeet word."

DIE GOD WAT JOU LIEFHET ...

is die Grootkoning wat volkome toewyding van jou verwag!

“Ek het julle lief!” Ons sal sien God berispe sy volk baie ernstig en kwaai. Maar die begin van Sy boodskap hier in MALEAGI 1 is egter baie treffend : “Ek het julle lief!” (2) As God met Sy volk praat (hetsy in die OT of NT) dan is dit altyd vanuit hierdie agtergrond en vertrekpunt. Sy groot liefde. Daar gaan nog harde woorde en ernstige beskuldigings uit God se mond kom. Dit alles moet egter verstaan word in die konteks van die groot oorhoofse feit : “Ek het julle lief!” 

BEWYS VAN SY LIEFDE

God herbevestig die feit van sy liefde omdat mense klaarblyklik skepties daaroor gestaan het. Ons kan dit aflei uit die vraag : “Hoe het U ons lief?” (2) Moontlik het hulle aan God se liefde begin twyfel vanweë moeilike omstandighede. (Tydens die na Ballingskapera, het dit ekonomies maar sleg gegaan.) “Ek het julle lief!” - is nie net sentimentele praatjies nie. God gaan nou voort om historiese klinkklare bewyse van sy liefde aan hierdie volk voor te lê. Hy herinner hulle aan die tweeling Jakob en Esau. ( Israel is mos die afstammelinge van Jakob) Nou weet hulle baie goed dat Esau die oudste was. Volgens die algemene reg moes hy die voorkeurbehandeling geniet - en tog God het Jakob uitgekies. Nie omdat daar iets goeds en ouliks aan Jakob was nie, maar omdat God hom maar net begenadig het. God se liefde vir Jakob en sy nageslag was nie gebou op een of ander prestasie of goeie eienskap van hulle kant nie. So God het Jakob bo Esau begunstig teen alle logiese verwagting in. Dit was net suiwer liefde en klaar!

Maleagi bring hierdie boodskap in die na Ballingskap tyd - toe die volk teruggekeer het en die tempel al klaar weer herbou was. Esau se nageslag, die Edomiete se land is ook verwoes, maar dit is nie weer herbou nie. God sê Hy sal sorg dat dit nie herbou word nie sodat Sy toorn oor hulle sigbaar kan wees. So – “volk van Israel, julle kan met julle eie oë die bewyse van my liefde sien!” Wat God deur hierdie vergelyking tussen Esau en Jakob maar net eintlik wil sê is : Julle is uiters bevoorreg, julle is onverdiend begenadig, julle is spesiale voorwerpe van my uitverkiesende liefde - dis nie sommer praatjies nie; die feite van die geskiedenis en van die dag bewys dit.

God het nou Sy liefde as Vader weer duidelik verklaar aan die volk en gestaaf met bewyse uit die geskiedenis en die hede. Let wel : God is primêr Vader! Die Vader-seun verhouding tussen God en sy volk kom al ’n lang pad. (Eks 4:22) Nou kom Hy by die saak van Israel se liefde en eerbied vir Hom en Hy spreek die priesters direk aan...

ONDER DIE VERGROOTGLAS - MINAGTING EN AFSKEEP VAN GOD

Formeel het die priesters God as Vader en Here beskou, maar in die praktyk was daar minagting van God. In plaas van liefde, respek en vertroue was daar ’n antipatie teenoor God en sy wil, hulle het hulle nie werklik gesteur aan Hom nie. (6) As die priesters hierdie verwyt hoor is dit asof hulle half verbaas is : “Hoe kan U so sê, ons doen mos nog ons pligte, ons bring mos nog offers, ons is mos nog op ons pos?” (vers 6 - laaste deel) Ja, dis waar die priesters het nog die regte rituele na gekom, maar nou gaan die Here hulle godsdienstige pligte bietjie onder die vergrootglas plaas. Wat sien Hy?

Hulle bring onrein voedsel op sy altaar. Besmette offers. Wat? Hoe so? Dis besmet deur die houding van die priesters. ’n Houding van minagting en traak-my-nie-agtigheid teenoor die Here. Hulle uiterlike offers is besmet deur dit wat hulle regtig in hulle harte van God gedink het. Die regte kennis en feite, die tegnies en teologies korrekte optrede teenoor God word besmet en uitgekanseleer deur ’n innerlike verkeerde gesindheid.

Regte teologie en vorm is nie genoeg nie, wat is die houding van ons harte teenoor God?

Hierdie minagtende houding word duidelik geïllustreer deur die feit hulle God afgeskeep het. Sommige het blykbaar geredeneer :“Wel, ons moet offer, maar kom ons vat maar hierdie brandsiek ding, hy gaan in elk geval vrek, hierdie mank skaap, hy is mos in elk geval nie veel werd nie...” God verwyt hulle oor hierdie gesindheid. Is dit wat julle van my dink? Niemand sal eers droom om vir hulle goewerneur so iets minderwaardig te bring nie, maar vir my moet dit goed genoeg wees. Is dit wat julle van my dink ten spyte van al my liefde en genade? Ek het julle voluit lief, maar aan my bewys julle so ‘n oorskiet, afskeepliefde! Hierdie priesters het uitdruklik God se voorskrifte geïgnoreer (Lev 22:20-22), want hulle wou so goedkoop moontlik wegkom. Ja, ons sal God nog uiterlik dien, maar dit moet ons net nie iets kos nie! Mense dink van God minder as van ander mense! 

God wei nog verder oor hierdie absolute mingtende houding uit. (9) Wat het ons hier? Hierdie mense het sowaar gedink hulle kan God omkoop, omkoop met so goedkoop moontlik omkoopgeskenke. Uiters arrogant, eintlik ondenkbaar vermetel – hulle bring afskeep gemors aan die lewende God wat hulle onverdiend begenadig het en so wil hulle sy goedgunstigheid koop! "Ek  moet maar 'n slag weer 'n bietjie kerk toe kom of 'n tjekkie uitskryf, want die reënseisoen of martiekeksamen kom weer nader..."

AS GOD DIE KERK WIL SLUIT...

God se reaksie op hierdie houding van die priesters is skrikwekkend - vers 10. "Was daar maar iemand onder julle wat die tempel se deure wou toesluit, sodat julle nie my altaar tevergeefs aan die brand hou nie! Ek hou nie van julle nie, sê die Here die Almagtige, en Ek wil nie ‘n offer van julle hê nie." Geen godsdiens is beter as hierdie minagtende en beledigende godsdiens! As jy wil kerktoe kom net wanneer dit jou pas, en net wil bid as jy God nodig het – stop dit liewers heeltemal– jy maak God net kwaad met daardie houding. God stel hoegenaamd nie belang in uiterlike rituele van mense wat nie egte ontsag en liefde vir Hom het nie!

As jy 'n DDT* lidmaat wil wees, is jy besig om God te tart en met vuur te speel!

Vers 11 is moeilik om te verstaan. Dit sou kon verwys na heidene wat ook offers aan ware God gebring het. (dink maar aan Naäman) Die groot saak is egter - volk Israel is ongeërg, laks in hulle aanbidding van God . Israel bedryf hulle godsdiens sonder toewyding en respek en oorgawe. (13a - moeite)

MOENIE GOD, DIE GROOTKONING PROBEER FLOUS NIE

God laat Hom egter nie beledig en flous nie. Enige godsdiens wat nie die beste behels nie, wat nie uit die hart uit kom nie - bring God se vloek oor daardie aanbidders. 

Israel en ons moet weet, God is die Grootkoning...

God is die Grootkoning - Hy duld nie minagting van sy Naam en Sy heilige karakter nie.

God is die Grootkoning – Ons moenie dink ons kan Hom dien met afskeeptyd, afskeepgawes en afskeeptoewyding nie. Hy is nie onbillik nie, maar vra die beste en die eerste. 

God is die Grootkoning - Hy kan nie omgekoop en gemanipuleer word nie. Hy is nie tevrede om ‘n noodwiel te wees nie.

God is die Grootkoning - Hy het ons nie nodig nie, ons is van Hom afhanklik. Hy bepaal die voorwaardes!

As God vandag vir ons sê dat Hy ons lief het, dan kom dit na ons via die agtergrond van die kruis en die opstanding van Jesus. Dis die duidelikste konkrete bewys van sy liefde. God se liefde in Jesus gee alles : volledige vergifnis, volkome vryspraak, ja maar dit eis ook volkome toewyding...

Ken jy die ware God, die Grootkoning? Dien ons Hom met die gepaste respek en toewyding of dink ons Hy moet tevrede wees met afskeeptyd en oorskietliefde?

*DDT = met Doop, Dood en Trou. Dis al wanneer hierdie lidmate die kerk se binnekant sien.

Maleagi 1:2 Ek het julle lief, sê die Here. Maar julle vra: "Hoe het U ons lief?" Esau was tog Jakob se broer, sê die Here, en tog het Ek vir Jakob liefgehad

3 en vir Esau gehaat. Ek het sy bergland ‘n verlate plek gemaak, sy woongebied vir die woestynjakkalse gegee.

4 As Edom sou sê: "Ons is verpletter maar ons sal die puinhope weer opbou," sal die Here die Almagtige sê: Laat hulle maar bou, Ek sal weer afbreek. Hulle sal bekend staan as die goddelose land, die volk op wie die Here se toorn vir altyd rus.

5 Julle sal dit met julle eie oë sien en julle sal sê: "Die Here is groot, ook buite die grense van Israel."

6 ‘n Seun eer sy vader en ‘n slaaf sy eienaar. As Ek dan vader is, waar is die eer wat My toekom? En as Ek Here is, waar is die eerbied vir My dan? Dit is wat Ek, die Here die Almagtige, vir júlle vra, priesters, júlle wat My met minagting behandel. Maar julle vra: "Hoe het ons U met minagting behandel?"

7 Julle bring onrein voedsel op my altaar, en dan vra julle: "Hoe het ons U te na gekom?" Julle doen dit wanneer julle dink: "Die altaar van die Here kan maar met minagting behandel word."

8 Wanneer julle ‘n blinde ding bring om te offer, is dit dan nie verkeerd nie? En wanneer julle ‘n siek of ‘n lam ding bring, is dit nie verkeerd nie? Bring bietjie so iets vir jou goewerneur! Sal hy ingenome met jou wees of jou vriendelik ontvang? Dit is wat die Here die Almagtige sê.

9 En dan sê julle: "Maak God dan tog nou goedgesind dat Hy ons genadig kan wees!" As julle só optree, sal Hy een van julle se versoek toestaan? Dit is wat die Here die Almagtige sê.

10 Was daar maar iemand onder julle wat die tempel se deure wou toesluit, sodat julle nie my altaar tevergeefs aan die brand hou nie! Ek hou nie van julle nie, sê die Here die Almagtige, en Ek wil nie ‘n offer van julle hê nie.

11 Van waar die son opkom tot waar hy ondergaan, word Ek deur die nasies geëer. Oral word daar vir My offers gebring, rein offers. Ek word deur die ander nasies geëer, sê die Here die Almagtige,

12 maar júlle doen my Naam oneer aan. Julle dink die altaar van die Here kan maar ontwy word en die offers daarop met minagting behandel word.

13 En dan sê julle nog dis ‘n klomp moeite en julle trek die neus daarvoor op. Dit is wat die Here die Almagtige sê. Julle bring gesteelde, lam, siek diere, julle bring dit as offers! Moet Ek ingenome wees daarmee dat julle vir My sulke goed bring? vra die Here.

14 Daar rus ‘n vloek op elke skelm wat ‘n bul of ‘n ram in sy kudde het en ‘n gelofte doen en dan ‘n verminkte ding aan die Here offer! Ek is die Grootkoning, sê die Here die Almagtige, vir My het die nasies ontsag.

KERKBODE KOOP?

-AIKȎNA!

DIE KERKBODE se gemeentebestellings was volgens die agenda van die Algemene Sinode van 2015 slegs 14 407 op 31 Maart 2015. Hierdie kwynende belangstelling het die AS genoodsaak om die volgende voorstel te maak:

8.2 Die Algemene Sinode neem kennis van die beperkte oplaag van Kerkbode en dra dit aan die ASM op om alle gemeentes ernstig te versoek om vir beduidende getalle lidmate op die kerkkoerant in te teken en aldus die voortbestaan van die koerant te verseker, en om só ook by te dra tot beter interne kerklike kommunikasie.

Bybelgetroue gemeentes sal moeilik aan hierdie versoek kan voldoen terwyl DIE KERKBODE die gay agenda dryf en aan afwykende teologiese sienings ruimte gee. Die redakteur van DIE KERKBODE is 'n uiters bekwame joernalis met baie ervaring, maar hy sal moet verstaan dat ons voor God verantwoordelik is vir dit wat ons vir ons lidmate aanbeveel om te lees. Inderdaad is daar baie goeie artikels in DIE KERKBODE, maar dis nou maar ongelukkig so dat selfs net een vlieg in 'n lekker koppie koffie een te veel is...

Vir meer agtergrond, kyk na die RINGSBESLUIT van die Ring van die Noorde, NGK Namibië.

VERGETE FRANSE HERLEWING

- toe die vlam van toewyding onder die nasate van die Hugenote weer aangeblaas is.

Die evangeliese herlewings van die 18de eeu in die Engelssprekende wêreld is welbekend en goed nagevors. Dieselfde geld ook vir latere herlewings soos die in die New Hebrides en Wallis (1904). Die herlewing tussen die twee Wêreldoorloë (veral van 1922-1930) in die suide van Frankryk (Le Réveil de la Drôme) is  egter taamlik onbekend veral vir ons hier in Suidelike Afrika.

Dit was nie op dieselfde skaal as die herlewings in die Engelsprekende wêreld nie, maar tog in baie opsigte merkwaardig en dus belangrik om van kennis te neem. Dit was nie ‘n ingevoerde beweging nie, maar het in Frankryk ontstaan en die betrokkenes was Franse en enkele Switsers. Ook interessant, dit was ‘n herlewing wat in wese gereformeerd en Calvinisties was. Vir die Afrikaner is dit juis ook van besondere betekenis omdat dit plaasgevind het in die ou plattelandse Hugenote gemeentes.* ‘n Herlewing dus binne die protestantse kerk van ons voorsate.

Net so iets oor veral hoe die herlewing begin het...

Soos dikwels die geval met historiese herlewings het hierdie buitengewone werking van God se Gees ook plaasgevind in uiters donker en ontmoedigende omstandighede. Die kerk was in ‘n beklaenswaardige toestand van verval.

Op Volvent is daar vir 16 jaar geen erediens meer gehou nie en selfs die deur van die kerkgebou was toegegroei met onkruid. Verskeie gemeentes het vir jare nie meer leraars gehad nie. Die morele verval en die benarde finansiële toestand kan mens jou kwalik voorstel.

Opvallend is dat al die jong leraars tydens wie se bediening die herlewing uitgebreek het, nie aanvanklik evangelies gesind was nie**. Nietemin was daar tog by hulle ‘n egte liefde vir God en ‘n ware bekommernis oor die toestand van die kerk. Onder die laag van teologiese rasionalisme was daar tog iewers ‘n vlammetjie van die evangelie. Hierdie leiers van die herlewing, genoem, “les brigadiers de la Drôme”, was jongmanne wat die verskrikkings van die Eerste Wêreldoorlog oorleef het. Die feit is dat die betreurenswaardige toestand van die kerk hulle aan die hart gegryp het, soos Nehemia diep geraak was deur die tragiese toestand van Jerusalem se omgevalle mure. Soos Nehemia het hulle ook nie by treur stilgestaan nie, maar hulle in gebed tot die Here gewend. Vanaf 1922 het hierdie jong predikante saamgekom en tot die Here geroep en hulleself in gebed voor Hom verneder. Die verskillende herlewings in die Bybel en in die kerkgeskiedenis is ook bestudeer.

En die wonder het toe gebeur – die herlewing het uitgebreek daar waar dit die minste verwag is! In ‘n afgeleë gemeente waar daar vir jare geen leraar was nie. La Motte Chalancon tussen Nyons en die Drôme vallei. Geen predikant wou soontoe gaan nie, maar ‘n evangelis wat opgelei is deur die Heilsleër, Victor Bordigoni is daarheen gestuur. Gou het hy toe hy die ellendige toestand sien, ‘n daaglikse biduur gereël. Tydens so ‘n biduur het hulle besef net God kan herlewing stuur. Terwyl hulle gebid het, het God die geloof in hulle harte gegee om Hom te vertrou met ‘n doping deur Sy Gees. Die volgende dag het daar iets merkwaardig gebeur. In die klein gehuggie van Establet, tydens die diens het ‘n vrou opgestaan en aan die prediker te kenne gegee dat sy wou praat. Bewend het sy met die mense gepraat en bely dat sy tot op daardie stadium net vir haar plaas, haar diere en haar kaas geleef het. Sy het besef God is nie met haar tevrede nie, daarom wou sy van toe af net vir Hom lewe. God kom eerste!*** Die prediker was diep geraak en het ‘n uitnodiging tot die mense gerig en verskeie persone het gereageer. Dieselfde aand tydens die hooferediens by La Motte Chalancon het Victor Bordigoni vertel wat by Establet gebeur het en het weer ‘n uitnodiging tot oorgawe aan Jesus gemaak. Daar het ook toe verskeie mense gereageer. Die herlewing het gekom!

God het so in mense se harte gewerk dat hulle ten spyte van die feit dat dit laventel oestyd was (Augustus 1922) nie alleenlik kerk toe gekom het nie, maar ook stukkende kerkgeboue herstel het!

Op die 24ste September omtrent ‘n maand na die eerste bekering is Édouard Champendal een van die leraars ook vir die herlewing gewen. Twee maande later het God gewerk tydens ‘n tweedaagse leraarsbyeenkoms van die kerk by Crest. Victor Bordigoni het met die broers gepraat aan die einde en hulle gevra : “Ek wonder terwyl ek na julle luister of julle weet wie God is en wat die bediening is waartoe Hy julle geroep het?” Hy het hulle daarop gewys dat God nie verander het nie, hulle het verander. ‘n Kragtige uitdaging en oproep het gekom : “Ek het na julle geluister die afgelope twee dae... julle is die hindernis vir sy krag. Bekeer julle, bely julle bankrotskap, neem nuwe besluite en mag God se heerlikheid voortaan gesien word!” Die manne het op hulle knieë gegaan en belydenis van sonde gedoen en vergifnis gevra... laksheid, hoogmoed, twyfel, geheime bitterheid en baie ander dinge... Bevry van hierdie dinge, het God hulle besoek!

Die effek was gou sigbaar. Henri Eberhard, die leraar van Dieulefit het sy boodskap wat hy vir die Sondag voorberei het in die vuur gegooi. Toe hy moes preek het hy gesê : “My broers, die herlewing het pas begin in ons kerk en die eerste ontwaakte een is ekself.” Na die preek het hy die mense wat soos hyself nou aan die Here die eerste plek wil gee, uitgedaag om hulle name in ‘n register te skryf wat hy voorberei het. Verskeie persone het hulle name by die lys gevoeg. Twee of drie dae later het ‘n dame na hom gekom en gevra dat hy tog haar naam van die lys moes afhaal, want sy was nie gereed nie. Eberhard het die boek geneem en by die regte bladsy oopgemaak en geantwoord : “Haal self jou naam af, mevrou!” Sy is geruk deur sy reaksie en het in trane uitgebars, omdat sy nou gevoel het dat sy self haar naam uit die boek van die lewe sou uitwis. In die studeerkamer van die leraar het sy haar lewe aan die Here gegee... Die herlewing het voortgebrand in die meeste gemeentes in die suide van die Drôme. 

Die herlewing is gekenmerk deur spanwerk, prediking wat gefokus het op die heiligheid van God, entoesiasme en ‘n gees van oorwinning, ‘n vashou aan Gereformeerde teologie en ‘n balans tussen leer en lewe. Opvallend van die herlewing was dat die leiers (uitgesonder Bordigoni) almal jongmanne was!**** Sal ons nie bid dat God ook in ons dag jongmanne sal opwek om ons weer op te roep tot ware oorgawe, gehoorsaamheid en diens aan God nie!

*Il se produisit et se développa dans de vieilles paroisses huguenotes campagnardes.

** S’adressant aux étudiants de l’Institut Biblique Emmaüs, Édouard Champendal disait : “Si je vous racontais ce que je croyais à cette époque, vous sauteriez tous par les fenêtres.”

*** J'ai compris aujourd'hui, dit-elle, que Dieu ne se contente pas de ce que je suis. Jusqu'à présent, j'ai vécu pour mes terres et mon troupeau de brebis. Je prends l'engagement de mettre Dieu à la première place dans ma vie et dans mes affaires ; le reste viendra après ! (soos aangehaal deur Edouard Champendal)

****À part V. Bordigoni, ils avaient tous entre 25 et 30 ans. Pour chacun d’eux c’était leur premier poste pastoral.

[Hoofsaaklik ‘n verwerking van ‘n gedeelte van Philippe Decorvet se “Le Réveil, du rêve à la réalité : Un exemple français, le Réveil de la Drôme”]

Laventel - ek was ongelukkig nie self daar om die foto's te neem nie!

Onder. Van links na regs :

Henri Eberhard, Pierre Caron, Jean Cadier et Edouard Champendal
(Le matin vient, Jean Cadier 1990)

LEEFSTYL VIR DIE EINDTYD

- moet ons begin bomskuilings bou?

Die einde van alle dinge is naby! Dis nie ‘n voorblad berig in die koerant wat bedoel is om paniek te saai nie. Ook nie die jongste gemorspos e-mail nie! Dis ‘n vaste Bybelse waarheid. Ons lees dit in 1 Petrus 4:7, maar ook op baie ander plekke.

“Die einde van alles is naby. Daarom moet julle selfbeheers en nugter wees, sodat julle kan bid.”

So dikwels in die verlede, maar weer ook in ons dag word mense op hol gejaag deur een of ander einde van die wêreld scenario – op ‘n stadium was daar die Y2k gevaar, toe weer die Maja kalender wat die einde van die wêreld voorspel... kort-kort ‘n nuwe sensasionele storie. Die Christen steur hom nie aan al hierdie stories nie, maar ons vat wel die Bybelse boodskap baie ernstig op : Die einde is inderdaad naby! Dit beteken nie dat ons ‘n spesifiek aantal weke, maande of jare daaraan kan koppel nie. Dit beteken dat die koms van Jesus, die laaste oordeel en ‘n nuutgemaakte skepping realistiese werklikhede is. Dit kan vandag nog gebeur. Die koms van Jesus en natuurlik ons eie dood is nie iets teoreties en veraf nie, dis ‘n om-die-draai-gebeurtenis waarmee ek daagliks moet rekening hou. Dit iets waarvoor ek en jy gereed moet wees. Elke oomblik!

Die einde van alle dinge is naby! Maar wat daarvan? Hoe moet ons reageer? Moet ons bomskuilings bou en noodvoorraad opgaar of DVD’s kyk oor die Antichris en die ses ses ses? Moet ons spekuleer oor bloedmane of histeries raak oor die Moslemgevaar?

NEE! Asseblief, in God se Naam laat ons maar net doen wat die Woord vir ons sê. Wat is die regte Bybelse leefstyl vir die eindtyd? Petrus is baie duidelik. Omdat die einde van alle dinge naby is moet ons selfbeheers en nugter wees sodat ons kan bid. Leef so dat julle biddend kan bly! Hoekom hierdie opdrag? Dis ‘n nuwe leefstyl wat die teenoorgestelde is van hulle vorige gedrag toe hulle nog onbekeerdes was. Hy het daarna verwys in 4:3. “In die verlede toe julle nog heidene was, is julle lewe lank genoeg beheers deur julle heidense begeertes: losbandigheid, wellus, dronkenskap, swelg— en drinkpartye en afskuwelike afgodery.” (net terloops daar is baie kerkmense wat hierdie bose leefstyl volg en nie besef dat so ‘n leefstyl van dronkenskap en losbandigheid tot die hel lei nie)

BID

Leef dus ‘n gedissiplineerde en sobere leefstyl sodat julle kan bid. Die einde van als is naby - hierdie vaste wete moet ons bring by bid en nie by bespiegel nie! Dis ‘n impetus vir biddend wees. Bid behels ‘n lewenshouding, gedurige kontak met God wanneer ek my doelbewus oopstel vir sy wil en opdragte. Deur te bid wys ek my vertroue op God en afhanklikheid van Hom. Ek onderwerp ek my aan sy wense en begeertes.

LIEFDE EN DIENS

“Bo alles moet julle mekaar hartlik liefhê, want die liefde bedek baie sondes.

Wees gasvry teenoor mekaar sonder om te kla.

As goeie bedienaars van die veelvoudige genade van God moet elkeen, namate hy ‘n genadegawe ontvang het, die ander dien. As iemand die gawe ontvang het om te preek, moet God deur hom aan die woord kom; as dit is om in die gemeente te dien, moet hy dien met die krag wat God verleen. So moet julle God in alles verheerlik deur Jesus Christus, aan wie die heerlikheid en die krag behoort tot in alle ewigheid! Amen.” (1 Petrus 4:8-11)

Biddende kontak met God moet ook oorgaan in praktiese liefde vir mekaar. Hierdie liefde sal baie sondes bedek. Wat beteken dit? Dit gaan daaroor dat ek in liefde ander mense hul sondes sal vergewe en dat ons so die onderlinge bande en gemeenskap met mekaar herstel. Die liefde bring genesings in stukkende verhoudings. As jy regtig glo dat die einde naby is sal jy vrede en vergifnis soek met ander mense! 

Nog ‘n uitvloeisel van die liefde is gasvryheid. Dis ‘n saak wat baie klem kry in die Nuwe Testament. “As broers moet julle mekaar altyd liefhê. Moenie nalaat om gasvry te wees nie, want deur gasvry te wees, het sommige mense sonder dat hulle dit geweet het, engele as gaste gehuisves."  (Hebr 13:1,2) Gasvryheid is die teenoorgestelde (en teenvoeter) van selfsug en gierigheid. Laat ons mekaar ontvang, laat ons huise en harte oop wees vir mekaar. Dis die regte leefstyl vir die eindtyd!

Die nabyheid van die einde moet ons juis stroop van selfsug en ‘n wegkruip eenkant houding en ons aanspoor tot diens!

CHARISMATA

Volgens die genadegawes wat elkeen ontvang het moet ons mekaar dien! Alle gelowiges het charismata (genadegawes) ontvang, nie net ‘n paar superchristene nie. Daar heers groot misverstand en skeeftrekkings wat betref die gawes van die Gees. Vir baie mense is die gawes iets om mee te spog. (veral die gawe van tale spreek) Nee, gawes bestaan vir diens. Gawes bestaan nie ter wille van myself nie maar met die oog op diens aan ander. Petrus gee nie hier ‘n volledige lys van gawes nie. Hy noem net twee hoofgroepe van gawes : Gawes van verkondiging (prediking, lering, onderrig). Dis gawes wat die geloof voed en opbou. En gawes van diens (hulpverlening, barmhartigheid,ondersteuning op verskeie vlakke). Dis gawes wat die geloofsgemeenskap onderhou. (Sien ook Romeine 12:4-8)

God het ‘n geweldige kapitaal van gawes in sy kerk belê!** God los sy kerk nie arm nie. God het ‘n groot rykdom en verskeidenheid van gawes aan elke gemeente en gemeentelid gegee. Ons moet dit gebruik, daarmee woeker, nie ter wille van onsself nie, maar van die medegelowiges. Glo jy die einde is naby, glo jy die oordeel is op hande? Wel, is jy besig om jou gawes te gebruik? Of sit jy eenkant en wag dat ander mense jou moet bedien in ‘n tyd van nood? Onthou net die gawes word nie verdien of self opgemaak nie, dit kom van God! As ek praat is dit eintlik God wat praat (dis nie ek wat so oulik is nie), as ek dien is dit God wat die krag gee (dis nie ek wat so sterk is nie). Ek het dus niks om oor te spog nie. As die gawes reg funksioneer kry God die eer. Nie die een wat die gawes beoefen nie, maar die Een wat die gawes gee moet verheerlik word. Ons moet so praat en doen, dat mense sal sê : “God is wonderlik!” Nie – “Jan, Koos of Rina” is wonderlik! nie.

In die lig van die naderende einde, die komende oordeel, die heerlikheid van ‘n nuwe hemel en aarde moet ons ‘n nuwe radikale leefstyl beoefen. ‘n Nugtere sobere leefstyl, ‘n leefstyl vry van losbandigheid, wellus en gierigheid. ‘n Leefstyl van gebed, liefde, gasvryheid en diens wat aan God eer sal bring. 

Jou leefstyl en nie jou spekulasies nie, wys of jy glo die einde is naby!

*Ek glo dat die gawe van die spreek in tale nog steeds kan voorkom soos God dit goed mag goed dink om te gee en dit nodig ag vir sy gemeente. Waar dit voorkom moet dit beoefen word volgens die beginsels en riglyne van 1 Korintiërs 12 en 14. Ek dink nie dis reg om dit uit te sonder as die belangrikste gawe en ‘n toetsteen te maak vir die teenwoordigheid van die Heilige Gees in iemand se lewe nie. Die oormatige klem wat sommige op die spreek in tale plaas lei ongetwyfeld tot die vervalsing daarvan.

**Van Houweling, PHR, Rondzendbrief uit Babylon, p157

[foto - Pininterest]

GOD IS GETROU!

- maar wat van jou?

God is getrou! Ja, beslis! God is getrou in die sin dat Hy altyd doen wat Hy beloof het. 

“Laat ons styf vashou aan die hoop wat ons bely, want God is getrou: Hy doen wat Hy beloof het.” (Hebr. 10:23) 

Dis nie net ‘n waarheid van die Nuwe Testament nie, maar dis ‘n groot tema dwarsdeur die Bybel. Dink maar aan die aangrypende woorde van koning Salomo by die inwyding van die tempel! 

“Toe gaan staan Salomo regoor die altaar van die Here, voor die hele gemeente van Israel, en strek sy hande uit na die hemel toe en sê: "Here, God van Israel, in die hemel of op die aarde is daar nie nog ‘n God soos U nie. U hou U aan die verbond en U bly getrou teenoor u dienaars wat met volle oorgawe voor U lewe.” (1 Konings 8:22,23)

God is getrou volgens dit wat Hy beloof het. En God se beloftes is nie sommer ’n klomp losstaande dinge wat Hy hier en daar beloof nie. Sy beloftes word geformaliseer in ‘n verbond. Dink maar aan sy beloftes aan Noag, Abram, die volk Israel, Dawid. Dit gaan telkens saam met die sluiting of bekragtiging van ‘n verbond. Uiteindelik word God se beloftes vasgemaak in die Nuwe Verbond wat Jesus tot stand gebring het. Dis die groot punt van die Hebreërbrief skrywer. Jesus se koms is die hoogtepunt van al God se beloftes. Jesus is die samevatting en waarmaking van al God se beloftes. As ons in Jesus glo en aanhou glo dan ontvang ons wat God beloof het.

MAAR WAT VAN...?

God is getrou! Ons sê dit seker almal, maar tog twyfel ons dikwels. Ons twyfel in tye van swaarkry en hartseer en onverstaanbare rampe. Ons twyfel wanneer dinge skeefloop en dit voel of God ons vergeet het. Onthou net twee sake:

God se beloftes vrywaar ons nie van die ellende en hartseer op aarde nie. (God se beloftes het nie gekeer dat Abram droogte in die beloofde land aangetref het nie; dit het nie verhoed dat Paulus, hongerte, naaktheid, gebrek, slae en tronkstraf moes verduur nie.)  Die einste mense vir wie hier geskryf word in Hebreërs is van hulle besittings beroof, God se getrouheid het nie gekeer dat dit gebeur nie. Vgl. 10:34)

God se beloftes beteken ook nie dat God altyd dadelik optree en maak soos ons graag sou wou gehad het nie. Ons weet dat God aan Abraham se nageslag die land Kanaän beloof het in die verbond wat Hy met hom gesluit het. Maar wat gebeur toe? Die Israeliete was vir vierhonderd jaar in Egipte. Jare van swaarkry. Jaar na jaar, geslag na geslag het dit gelyk asof God nie sy beloftes nagekom het nie, tot op ‘n dag toe die tyd ryp was...  

“Die jare het verbygegaan, en die koning van Egipte het te sterwe gekom, maar die Israeliete het nog steeds gesug en gekreun onder die swaar werk. Hulle geroep om hulp het tot God opgegaan. God het hulle gekerm gehoor en aan sy verbond met Abraham, Isak en Jakob gedink. Hy het die nood van die Israeliete gesien en dit ter harte geneem.” (Eksodus 2:23-25)

God het sy plan en sy tyd, maar Hy bly altyd getrou! Nou waarin lê hierdie getrouheid? Wat behels dit? God se getrouheid het te make met die volmaaktheid en gewaarborgde voltooiing van sy verlossingswerk deur Jesus!

Al God se beloftes wat aan Abram, Moses en Dawid gemaak is, het in die finale sin betrekking op Jesus en sy volmaakte verlossingswerk. Jesus se koms en sy verlossingswerk het alles te make met God se verbondsgetrouheid. Die verbondsgetrouheid van God is nie net iets in die Ou Testament nie, dit kom juis tot volle heerlikheid in die Nuwe Testament. Dit kom so duidelik ter sprake in die lofsang van Sagaria. 

"So het die Here dit reeds van oudsher belowe deur die mond van sy heilige profete: om ons te verlos van ons vyande en uit die hand van al ons haters; om Hom te ontferm oor ons voorvaders en sy heilige verbond te onthou.

Met ‘n eed het Hy dit bevestig aan ons voorvader Abraham dat Hy sou gee dat ons, gered uit die hand van vyande, Hom onbevrees kan dien in vroomheid en opregtheid al die dae van ons lewe." (Lukas 1:70-75)

Jesus se koms het vir ons hoop gebring, omdat Hy vrede gemaak het tussen ons en die Vader. Hierdie heerlike hoop word so pragtig beskryf in  Hebreërs 10:19,20. 

"Broers, ons het dus nou deur die bloed van Jesus vrye toegang tot die heiligdom, en dit op ‘n weg wat nuut is en na die lewe lei. Hierdie weg het Hy vir ons gebaan deur die voorhangsel heen, dit is deur sy liggaam."

Die heiligdom verwys na die allerheiligste vertrek in die tempel, waar die hoëpriester net eenmaal ‘n jaar mag ingegaan het namens die mense. Jesus is ons hoëpriester wat vir ons die pad oopgemaak het deur sy kruisdood. Ons het vrye toegang tot die teenwoordigheid van God!

Gewone sondaarmense ontvang deur Jesus vryspraak en vergifnis en kan nou met vrymoedigheid na God se troon van genade gaan. As ek aan Jesus behoort het ek dus ‘n vaste hoop op volkome vergifnis, ‘n vaste hoop op die ewige lewe, ‘n vaste hoop op die onwankelbare erfenis! Hierdie hoop sal my nie teleurstel nie, want GOD IS GETROU! Omdat God getrou is, kan ons seker wees! Seker van vergifnis, seker van ons ewige bestemming, seker van God se liefde in Jesus...

God se getrouheid aan sy verbondsbeloftes het dus finaal en absoluut sigbaar in Jesus se sterwe en opstanding. Die sakramente (doop en nagmaal) is sigbare herinnerings en bevestigings van God se getrouheid omdat dit ons aandag vestig op Jesus se sterwe en opstanding. Die tekens roep uit : GOD IS GETROU! God kan nooit ontrou wees nie. God kan nie vals wees of lieg nie. Jy kan dus sy beloftes glo, maak nie saak wat jou omstandighede is nie.

EN NOU?

God se getrouheid maak ons nie passiewe toeskouers nie! Dit vereis getrouheid van ons. Dit vra reaksie. God se beloftes roep ons op tot geloof, bekering, liefde en goeie dade. Baie belangrik : God se getrouheid word in die verbondsgemeenskap van die Here (die plaaslike gemeente) beleef, God se getrouheid vereis dat ons ook getrou betrokke sal wees by hierdie gemeenskap, jou plaaslike gemeente. 

"Ons moenie van die samekomste van die gemeente af wegbly soos party se gewoonte is nie, maar mekaar eerder aanmoedig om daarheen te gaan, en dit des te meer namate julle die oordeelsdag sien nader kom." (Hebreërs 10:25) 

Ons moet pasop vir ‘n individualistiese verskraling in ons verstaan van God se getrouheid. Ek mag nie dink dat God se getrouheid bloot ‘n waarborg is dit dit met my en my persoonlike belange sal goed gaan nie. Natuurlik ervaar individuele gelowiges God se getrouheid persoonlik, maar lees maar die Bybel, God se getrouheid staan in hoofsaak in verband met sy doelwitte met sy volk, sy gemeente! God is getrou om die beloftes uit te voer ten opsigte van sy groot doelwitte met sy kerk en sy koninkryk. 

GOD IS GETROU, maar wat van jou?

[God se beloftes staan onwankelbaar vas soos 'n rots! Vierkantklip naby Swakopmund.]

BLOEDMAAN

- is die einde van alle dinge naby?

Gaan daar iets vreesliks gedurende die nag van 27/28 September 2015 (of kort daarna) gebeur met ‘n besondere maansverduistering, die vierde in ‘n reeks van sogenaamde bloedmane? Hieroor word wyd berig in sekere godsdienskringe en selfs in die sekulêre media. (Kliek op CNN)

Ons word vertel : “Astronome het die tekens opgemerk. Geskiedkundiges het die betekenis daarvan erken. In 2014 en 2015 is daar die fenomeen in die hemelruim van vier bloedmane wat gedurende Joodse feesdae plaasvind. Dit het nog net drie maal in die geskiedenis plaasgevind: 1493-94, 1949-50 en 1967-68. Elkeen van hierdie datums het ’n buitengewone betekenis vir die volk Israel gehad. Vanaf die ontdekking van die Nuwe Wêreld tot die skepping van moderne Israel, is hierdie jare waarin die vier bloedmane verskyn het, ware keerpunte in die geskiedenis.” (Dit klink na iemand wat graag 'n boek wil verkoop...)

Bewerings oor die betekenis van die sogenaamde bloedmane is nou aan die orde van die dag. Wat moet ‘n Bybelgetroue Christen hiervan dink? Net 'n paar perspektiewe:

DIE EINDE IS BESLIS NABY!

In 1 Petrus 4:7 lees ons : “Die einde van alles is naby. Daarom moet julle selfbeheers en nugter wees, sodat julle kan bid.” Die Bybel sê dus duidelik dat die einde van alles naby is! God se Woord is genoegsaam en finaal en ons moet dit ernstig opneem. (of die wêreld nou saamstem of nie)  Die sogenaamde tekens van die bloedmane voeg dus niks nuuts by tot ons kennis nie! Die einde is beslis naby, maar wat beteken dit nou presies? "Naby" is natuurlik ‘n relatiewe begrip. Is dit nou dae, maande, jare, dekades of eeue? Dit hang alles af van mens se perspektief op die geskiedenis. “Naby” in die sin wat Petrus en ander Bybelskrywers dit in verband bring met die wederkoms is myns insiens nie ‘n bepaalde stuk tyd wat gemeet kan word nie, maar eerder ‘n uitdrukking dat die wederkoms ‘n naderende, onverwagse werklikheid en ontsagwekkende realiteit is wat al ons aandag en voorbereiding en waaksaamheid vereis! Met ander woorde : Wees gereed! Die res van Petrus se woorde bevestig hierdie siening. Die nabyheid van die einde (hetsy dit my eie dood of die wederkoms is) moet ons aanspoor tot selfbeheersing en nugterheid, juis sodat ons kan bid! Die erns van die tye, as ons dit reg verstaan sal ons gedurig op ons knieë bring! En enigiets wat ons aandag aflei van gebed of gebedsversteuring veroorsaak moet ons ten alle koste vermy. Elkeen wat erns maak met die Bybelse lering oor die wederkoms kan uitgeken word, nie aan sy spraaksaamheid oor wederkomsteorieë of spekulasies nie, maar aan sy gebedspassie!

PASOP VIR NOG ‘N FOEFIE

Het ons nie al genoeg gehad van bangmaakstories en wolhaarprofesieë wat op niks uitgeloop het en net die Christendom se naam skade aangedoen het nie? (Dis net jammer dat hulle propageerders en aanhangers so stil-stil van die toneel verdwyn sonder om verskoning te vra vir hulle onsinnuge verkondiging van misleiding)

Onthou jy nog die planete wat in 1982 in lyn met mekaar sou beweeg en groot aardbewings en dergelike katastrofes sou veroorsaak? Niks het gebeur nie. In 1997 was dit weer die Hale-Bop komeet wat ‘n groot angstigheid en afwagting meegebring het. Weer niks. En toe die groot Y2K rekenaarkrisis wat die einde van die wêreld sou inlui in die veelbesproke jaar 2000. Dit sou kwansuis chaos veroorsaak en mense is aangeraai om noodvoorrade bymekaar te maak. Weereens, die jaar 2000 het stil gekom en gegaan, niks snaaks het gebeur nie. Meer onlangs was dit die paniek in 2012 rondom die sogenaamde Maja kalender en ander wederkomsvoorspellings wat alles op niks uitgeloop het. Al wat gebeur is dat ‘n hele paar mense elke slag heelwat geld maak met hulle verkoop van sogenaamde profetiese inligting aan liggelowige en onkundige Christene. Die uitbuiting van dwases!

WEES VERSIGTIG

Die bron van die nuutste bloedmaan bewerings is nie baie suiwer nie en dit moet mens maar klaar ‘n bietjie versigtig maak. Mark Biltz, van El Shaddai Ministries buite Washington in Amerika, wat die ontdekkings oor die bloedmane sou gemaak het se teologie toon ooreenkomste met die dwalinge van die Hebrew Roots Movement. (alhoewel hy ontken dat hy een van hulle is) John Haggee wat ‘n groot propageerder van die bloedmaan fenomeen is, se lering oor spesifiek Israel laat ook ernstige vrae ontstaan.

Daar is ook baie vrae oor spesifieke aspekte rondom die bloedmaan teorie as sodanig. Dis nogal ironies dat slegs een van die vier maansverduisterings sigbaar sal wees in die staat Israel. Dit maak nie regtig sin as dit 'n verskynsel van betekenis vir die land/volk Israel sou wees soos beweer word nie.

Die groot gevaar egter in al hierdie bewerings en die entoesiasme wat dit veroorsaak lê daarin dat dit mense opsweep en opgewonde maak oor allerhande dinge, maar nie juis aanspoor tot heiligheid en hulle opgewonde maak oor die evangelie nie. Wat maak jou werklik opgewonde? Is jy opgewonde waaroor die engele opgewonde is naamlik die evangelie? (1 Petrus 1:12)

LEES DIE BYBEL IN SY GEHEEL EN IN KONTEKS

Sons en maansverduisterings, duisternis as sodanig is tipiese beskrywings om iets van die geweldige intensiteit van God se oordele aan te toon (Vergelyk Eksodus 10:22; Esegiël 32:7-8) Die bekende profesie van Joël val ook in hierdie kategorie. Dit gaan oor Goddelike ingrype in terme van oordeel sowel as verlossing. Joël 2:31 lui: “Die son sal verander word in duisternis en die maan in bloed, voordat die groot en deurlugtige dag van die Here kom.” Hierdie profesie van Joel word deur die apostel Petrus aangehaal tydens sy Pinksterdag preek en luister wat sê Petrus. “Maar Petrus het opgestaan met die elf en sy stem verhef en hulle toegespreek: Joodse manne en almal wat in Jerusalem woon, dit moet julle weet, en luister na my woorde. 

Hierdie mense is tog nie dronk soos julle dink nie, want dit is nog maar die derde uur in die môre. 

Maar dit is wat deur die profeet Joël gespreek is: 

En in die laaste dae, spreek God, sal Ek van my Gees uitstort op alle vlees, en julle seuns en julle dogters sal profeteer, en julle jongelinge sal gesigte sien, en julle ou mense sal drome droom. En ook op my diensknegte en diensmaagde sal Ek in dié dae van my Gees uitstort, en hulle sal profeteer. En Ek sal wonders gee bo in die hemel en tekens onder op die aarde, bloed en vuur en rookdamp. Die son sal verander in duisternis en die maan in bloed voordat die groot en deurlugtige dag van die Here kom. En elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word.” (Handelinge 2:14-21)

Petrus haal die Joel profesie in geheel aan en veronderstel dat dit vervulling gevind het in die gebeure op Pinksterdag. Dit onderstreep die waarheid, erns en eskatologiese betekenis van die gebeurtenis. Die profesie word nêrens aangewend as ‘n model waarvolgens sekere tydsberekening gedoen moet word nie. Ons leef beslis in die LAASTE DAE! Dis die tydperk van Jesus se eerste koms tot by sy wederkoms. Dis die tyd van geleentheid en redding, maar dis ook die tyd van God se oordele, wat reeds aan die gang is, maar ‘n hoogtepunt met die finale verskyning van Jesus sal bereik. Die laaste dae is dus die groot draaipunt van die geskiedenis met betrekking tot die koms van die Koninkryk van God! En dis nou, dis vandag... dis 'n tyd van beslissing!

Hierdie beeld uit die Joël profesie word ook Openbaring 6 aangetref as beskrywing van God se oordele en nie as ‘n berekeningsformule nie. "En ek het gesien toe Hy die sesde seël oopgemaak het, en kyk, daar was 'n groot aardbewing; en die son het swart geword soos 'n harige sak, en die maan het geword soos bloed; en die sterre van die hemel het op die aarde geval, soos 'n vyeboom wat deur 'n groot wind geskud word, sy navye laat afval; en die hemel het weggewyk soos 'n boek wat toegerol word, en al die berge en eilande is uit hulle plekke versit; en die konings van die aarde en die grotes en die rykes en die owerstes oor duisend en die magtiges en al die slawe en al die vrymense het hulle weggesteek in die spelonke en in die rotse van die berge, en vir die berge en die rotse gesê: Val op ons en verberg ons vir die aangesig van Hom wat op die troon sit, en vir die toorn van die Lam; want die groot dag van sy toorn het gekom, en wie kan bestaan?” (Openbaring 6:12-17) God se oordele koms beslis, wees gewaarsku! Dis die Bybelse waarskuwing aan die goddelose, maar terselfdertyd die troosboodskap aan die verdrukte kinders van God.

Nêrens in die Skrif word ons aangemoedig om die tyd van Jesus se wederkoms te bereken nie, maar wel om altyd gereed te wees!