moet verstaan word binne die konteks van God se heiligheid!
Wat ‘n aangrypende gebeurtenis vind ons hier in EKSODUS 24! Moses, Aäron, Nadab, Abihu en sewentig leiers bestyg die berg Sinaï en kom in die teenwoordigheid van God! Ja, hulle sien Hom en hulle het geëet en gedrink! As’t ware saam met die lewende God aan tafel. Natuurlik, dit was slegs moontlik nadat hulle met bloed besprinkel is! Drie groot sake vra ons aandag :
1. God is angswekkend heilig en asemrowend heerlik! God is waarlik God. Heilig, hoog en verhewe. Dis ‘n kernboodskap in beide die Ou en Nuwe Testament. Ons as mense moet ons plek ken voor God en wegbly van alle arrogansie en hoogmoed. God gee hier die duidelike opdrag aan Moses : “As julle nog ver is, moet julle al voor My buig.” (1) God is nie ons speelmaatjie nie! Daar is geen plek vir die hedendaagse Amerikaansgedrewe familiariteit met God in die Skrif nie! Ons kan nie met ons onheiligheid en verwaandheid by Hom instorm en vir Hom hiet en gebied nie. Ons kan nie vir Hom beveel nie, Hy beveel ons! Hy alleen gee opdragte! Hy gee die gebooie waarvolgens Hy gedien moet word. God verwag gehoorsaamheid. Op God se bevel het Moses al die gebooie van die Here neergeskryf en dit aan die volk voorgelees. (4,7) Die hedendaagse rebelse en outonome mens wil mos self besluit wat reg en verkeerd is (selfs die definisie van wat ‘n huwelik is moet verander word....) - ons maak ‘n dodelik gevaarlike fout! God alleen mag besluit wat reg en verkeerd is en Hy alleen bepaal hoe Hy gedien moet word. God se heiligheid en heerlikheid word op verskeie maniere hier onderstreep. Sy heerlikheid word verberg deur ‘n wolk wat die berg omhul. Sy heiligheid lyk soos ‘n gloeiende vuur! (16,17) Vuur is meermale ‘n simbool van God se heiligheid in die Skrif. VUUR is verterend , gevaarlik, tog ook heerlik, suiwerend, helend! (Kliek op Brandende bos) Mag ons kennis neem : die ware God is ‘n angswekkend heilige God!
2. God begeer gemeenskap en saamwees met sy mense. Dis wat so merkwaardig is : die groot heilig verhewe God verlang na gemeenskap met die klein sondige mens. Onbegryplik heerlik. God wil by sy mense wees en in ‘n verhouding met hulle staan. God het sy volk uit Egipte verlos en gelei met ‘n baie duidelike doel . Dit word duidelik uitspel dit in Eksodus 19:4-6. “‘Julle het gesien wat Ek aan Egipte gedoen het, en hoe Ek julle soos op arendsvlerke veilig gedra en na My toe gebring het. As julle My gehoorsaam en julle aan my verbond hou, sal julle uit al die volke my eiendom wees, ‘n koninkryk wat My as priesters dien, en ‘n gewyde nasie. Die hele aarde behoort immers aan My.’ Dit is wat jy aan die Israeliete moet vertel." Hy het hulle op arendsvlerke gedra en na Homself gebring! Ja, om by Hom te wees! God soek reeds in die tuin van Eden toenadering tot die mens as Hy na Adam roep... God neem hier in Eksodus 24 ook die inisiatief en nooi uit : “Klim die berg op na My toe...” (1) God verlos vandag nog mense sodat ons in ‘n verhouding met Hom kan staan. Dis die uiteindelike doel waarop sy redding van sondaars afstuur. Dit word so mooi gestel in Openbaring 21:3 “Kyk, die woonplek van God is by die mense. Hy sal by hulle bly; hulle sal sy volke wees, en God self sal by hulle wees as hulle God.”
WEET DIT, GOD WIL OOK IN ‘N INNIGE VERHOUDING MET JOU STAAN!
3. God maak self voorsiening dat sondaar mense saam met Hom kan wees en sy heerlikheid kan aanskou. Die eerste twee feite wat ons raaklees in hierdie gedeelte veroorsaak ‘n probleem. God is ontsagwekkend heilig, maar Hy wil in ‘n verhouding staan met mense. Die probleem is - hierdie mense is sondige mense! Dis die groot dilemma wat die Bybel vir ons stel, maar gelukkig ook self antwoord en oplos : Hoe kan sondaars in die heilige teenwoordigheid van God kom sonder om verteer te word en te sterf? Hoe vind ons genade by God? Die antwoord kom baie duidelik uit hierdie gedeelte (die antwoord is natuurlik die evangelie opsigself) : God maak in sy verbond voorsiening dat die sondes deur offers versoen kon word. Die verbond word deur bloed bevestig. Hierdie bloed is toe op die volk gesprinkel. Na die besprinkeling kon Moses en sy metgeselle die berg uitklim na die teenwoordigheid van God.
Ons vind hier ‘n asemrowende en uitsonderlike opwindende gebeurtenis - ‘n verbysterende hoogtepunt.“Hulle het die God van Israel gesien ; onder sy voete was ‘n plaveisel van saffiersteen, so blou soos die hemel self. God het geen hand teen die leiers van Israel gelig nie : hulle het geëet en gedrink.” (10,11)
Mense sien God! Hulle beleef God se teenwoordigheid op ‘n besondere manier. Die heerlikheid van God is natuurlik te groot vir ‘n sterfling om te verstaan en te beskryf - daarom word net gemeld van die plaveisel onder sy voete wat blou siersteen was. Baie belangrik : hierdie manne eet en drink in God se teenwoordigheid. Om saam met iemand te eet het besondere betekenis. Dis ‘n veelseggende teken van aanvaarding en opregte vriendskap en belangstelling! Dit word uitdruklik gemeld dat God geen hand teen hulle opgelig het nie! Hoekom is dit so buitengewoon en verdien dit spesiale vermelding? Dit beklemtoon net weer God se verterende heiligheid. Eintlik mag geen mens naby God kom sonder om te sterf nie, maar God laat hulle toe naby Hom kom op grond van sy groot genade, op grond van die bloed van die verbond waarmee hulle besprinkel is!
Die bloed wat gevloei het tydens die sluiting van die Ou Verbond by Sinaï, was ‘n voorspel tot die kruisiging van Jesus, die Lam van God wie se bloed binne die konteks van die Nuwe Verbond volkome genoegsaam was vir al ons sondes en vir ons ewige toegang tot die heerlike teenwoordigheid van God bewerk het.
Dis die boodskap van die heilige Nagmaal. Daar is net een manier hoe ons toegang kan kry tot die heilige God! Ons word gereinig deur die bloed van die Middelaar van die Nuwe Verbond, Jesus Christus. Dis evangelie! Die Goeie Nuus van Goeie Vrydag! Maar dit eis van ons dat ons Jesus se offer persoonlik gelowig moet aanvaar as genoegsaam vir my eie sondes. Dis die vereiste van Goeie Vrydag! Elkeen wat so gereinig is, deel ook in die voorreg van Goeie Vrydag naamlik ewige tafelgemeenskap met God. In Eksodus 24 is daar duidelike lyne wat deurloop na die Nagmaal. In die Nagmaal word die genoegsaamheid van Jesus se offer persoonlik, sigbaar en “proebaar” aan elkeen wat glo bevestig. “Dis vir julle!” In die Nagmaal beleef ons nou reeds tafelgemeenskap met die lewende Here as ‘n voorskou tot en ‘n voorsmaak van die ewige bruilofsmaaltyd van die Lam.
Maak ook weer seker van die feite van die OPSTANDING wat die bevestiging is van die Goeie Nuus van Goeie Vrydag!