Bladsye

Vrydag 16 Maart 2018

HEILIGE VUUR

- waarom brand die bos, maar word nie verteer nie? 



Vuur! Goed of Gevaarlik? Sekerlik en beslis beide : Dink aan warmte, lig, beskerming.... maar ook skrikwekkend gevaarlik en verwoestend... dit kan jou brand en verteer! 

HET GOD SY VERBOND VERGEET? 

Die Engel van die HERE verskyn aan Moses in ’n brandende doringbos. (Sien Eksodus 3:1-6)* Dis ’n bonatuurlike ontmoetingsgebeurtenis. Wat is die agtergrond? Die volk Israel, die nageslag van Abraham, Isak en Jakob is in ’n groot krisis. Die krisis gaan nie bloot daaroor dat hulle swaarkry en dwangarbeid moet verrig nie, die krisis is ook nie net die aaklige verdrukking wat beteken dat babaseuntjies doodgemaak word nie. Die krisis lê op ’n dieper teologiese vlak. Hoe so? God het ’n verbond met Abram gesluit - dat hy geseënd sal wees - hy sal ’n groot nageslag wees en die land Kanaän besit en al die nasies van die aarde sal deur sy nageslag geseënd wees. Hierdie beloftes is herhaal aan Isak en Jakob. En nou? Nou is hierdie nageslag ’n slawevolk onder vreemde heerskappy in ’n vreemde land. Kan u sien, die situasie van Israel in Egipte is nie maar net ’n plaaslike tragedie nie. God se verbondsbeloftes is op die spel, die toekoms van sy volk en daarom die betroubaarheid van God self. Dit sou kon lyk asof God sy verbond vergeet het of dat Hy nie instaat was om dit na te kom nie. Dit was egter nie die geval nie. God dink aan sy verbond en gaan oor tot aksie! 

“Die jare het verbygegaan, en die koning van Egipte het te sterwe gekom, maar die Israeliete het nog steeds gesug en gekreun onder die swaar werk. Hulle geroep om hulp het tot God opgegaan. God het hulle gekerm gehoor en aan sy verbond met Abraham, Isak en Jakob gedink. 
Hy het die nood van die Israeliete gesien en dit ter harte geneem." (Eks. 2:23-25) 

DIE BRANDENDE BOS 

Die eerste praktiese stap wat God neem is nou om Homself aan Moses te openbaar en hom te roep as die middelaar deur wie Hy sy volk gaan verlos. Baie belangrik om te hoor hoe God homself aan Moses identifiseer. Vers 6! God is die God van Abraham, Isak en Jakob d.w.s. die Verbondsgod. Dit bevestig wat reeds gesê is - God gaan tot aksie oor, Hy gryp reddend in op grond van en binne die raamwerk van sy verbond met Abram. 

Laat ons nadink oor ’n fyner detail, spesifiek die verskyning van die Engel van die HERE in die brandende bos! Waarom openbaar die Here Homself op hierdie manier en wat sou Hy daardeur wou sê? Die Here openbaar Homself in ’n vuurvlam (dis al klaar van groot betekenis), maar baie opvallend is dat die vuurvlam nie die bos verteer soos wat mens sou verwag nie. Dis juis hierdie aspek wat Moses se aandag getrek het en hom laat nadergaan het. (3) Wat is die betekenis van die vuurvlam en die opvallende verskynsel dat die vlam brand maar nie die bos verteer nie? 

HEILIGE TEENWOORDIGHEID 

God openbaar sy teenwoordigheid in die vorm van ’n vuurvlam in die doringbos. Die klem val op sy heilige teenwoordigheid. (5) Hierdie verskyning was nie die laaste keer dat dit gebeur nie. Daar is ’n merkwaardige ooreenkoms tussen hierdie gebeurtenis in Eksodus 3 en die gebeure wat beskryf word in Deuteronomium 4 en 5. Dis ‘n terugverwysing na God se verskyning aan die volk by die berg Sinaï//Horeb tydens die Uittog.** (Eks. 3:1; Dtr. 4:10) 

Net soos die bos het die berg met “vuur gebrand.” (Eks. 3:2) "Julle het toe nader gekom en aan die voet van die berg gaan staan. Die berg het gebrand, die vuur was tot in die hemel, en daar was ‘n rookwolk wat dit stikdonker gemaak het." (Dtr 4:11) In beide gevalle word daar melding gemaak van “nader gegaan” (Eks. 3:3; Dtr. 5:23,24) 

Vuur simboliseer God se heerlike maar juis ook sy heilige verterende teenwoordigheid. “Die hele Sinaiberg het begin rook toe die Here in vuur daarheen afkom; die rook het opgetrek soos die rook van ‘n oond. Die hele berg het ook geweldig geskud” (Eks. 19:18) “Die magtige teenwoordigheid van die Here het vir die Israeliete gelyk soos ‘n gloeiende vuur op die berg." (Eks. 24:17) “Die Here jou God is ‘n verterende vuur, Hy eis onverdeelde trou aan Hom.” (Dtr. 4:24!) Soos vuur alles vernietig, vernietig die heiligheid van God alles en almal wat onrein is. In Eksodus 3 kry ons dus ’n antisipasie of vooruitskouing van die verterende heilige God by Sinaï. By Sinaï sluit God ’n verbond met sy volk wat daarop neerkom dat Hy as die heilige verterende God onder die volk sou woon. Trouens God red juis sy volk om onder hulle te woon as hulle God. Dis God se verlange om met sy mense te wees. Dis wonderlike ’n onbeskryflik heerlik, maar dit veroorsaak ook ’n krisis. 

DIE KRISIS 

Die verblyf van die heilige God onder ’n sondige volk (al was hulle ’n verlosde volk) skep ’n probleem. Hoekom? God se heiligheid is juis ’n verterende vuur, ’n verterende heiligheid wat geen sonde kan duld of verduur nie. God se verblyf is ’n heerlike saak, maar om dit so te stel ook ’n gevaarlike saak. Sy heiligheid kan die dood van onheilige mense veroorsaak. Die groot kwessie is : hoe gaan ’n onheilige volk oorleef met die teenwoordigheid van die heilige God in hulle midde? Hier word die raaisel van die bos wat nie verteer word nie opgelos. Die doringbos verteenwoordig die volk Israel.*** Die bos word nie verteer nie ten spyte van die brandende vlam se teenwoordigheid. Dit spreek van God se genade!! 

ALLEENLIK GOD SE GENADE KEER DAT HY ONS NIE VERNIETIG NIE! 

Dis presies wat die volk Israel beleef het. Dis ’n ongelooflike unieke genadetoegif en voorreg om God se stem te hoor! Net God se volk kon so iets beleef. “Het ‘n volk die stem van sy god uit die vuur uit hoor praat, soos julle die stem van julle God gehoor het, en het hy bly lewe?” (Dtr. 4:33) Hulle beleef iets van die heilige God se teenwoordigheid sonder om vernietig te word, dis niks minder as ’n wonderwerk nie, ’n wonderwerk van genade! Maar dis ook duidelik, hulle besef die gevaar wat God se heilige teenwoordigheid inhou. “Maar as ons weer die stem van die Here ons God hoor, sal ons sterf, want hierdie groot vuur sal ons verteer. Waarom moet ons die gevaar loop om te sterf? Watter mens het die stem van die lewende God wat uit die vuur uit praat, gehoor soos ons en bly lewe?" (Dtr. 5:25-26) 

Hoe nou gemaak? Die oplossing is ’n middelaar, naamlik Moses. Hulle rig daarom ‘n versoek dat Moses vir hulle intree en bemiddel by God... “Gaan jy nader en luister na wat die Here ons God sê, dan kan jy alles wat Hy vir jou sê, vir ons vertel en ons sal dit gehoorsaam en daarvolgens lewe.’” (Dtr. 5:27) 

EN TOE VERGEET HULLE... 

Die afvallige volk het egter nie voortdurend rekening gehou met God sy heiligheid nie - soos die hele petalje met die goue kalf duidelik wys. Die heilige toorn van God het hulle dan ook getref en baie sterf deur die swaard. “Die Here het die volk met ‘n ramp getref oor die kalf wat Aäron op hulle aandrang gemaak het.” (Eks. 32:35) God is na hierdie voorval huiwerig om Israel verder bloot te stel aan die gevaar wat sy heilige teenwoordigheid onder die volk vir hulle inhou. God stel voor dat ’n engel saam met hulle gaan. “Ek sal my engel voor jou uit stuur en Ek sal die Kanaäniete, Amoriete, Hetiete, Feresiete, Hewiete en Jebusiete verdryf. “en Ek sal 'n engel voor jou uit stuur--en die Kanaäniete, Amoriete, Hetiete, Feresiete, Hewiete en Jebusiete verdrywe-- na 'n land wat oorloop van melk en heuning; want Ek sal in jou midde nie optrek nie, omdat jy 'n hardnekkige volk is; anders sal jy op die weg verteer word.” (Eks. 33:2,3) “....anders sal jy op die weg verteer(!) word” (NAB - verdelg, OAV - verteer - selfde Hebreeuse woord as in 3:2) God se teenwoordigheid sou tot hulle vernietiging lei. “Die HERE het naamlik met Moses gespreek: Sê aan die kinders van Israel: Julle is 'n hardnekkige volk; as Ek vir een oomblik in jou midde sou optrek, sou Ek jou vernietig.” (Eks.33:5). 

Moses pleit egter by God om saam te gaan en God staan sy versoek toe. “Toe sê hy vir Hom: As U nie self meegaan nie, laat ons dan nie hiervandaan optrek nie.
Want waaraan sou dan bekend word dat ek genade in u oë gevind het, ek en u volk? Is dit nie daaraan dat U met ons saamtrek nie? So sal ons, ek en u volk, onderskeie wees van elke volk wat op die aarde is. 
Toe sê die HERE aan Moses: Ook hierdie versoek wat jy uitgespreek het, daaraan sal Ek voldoen; want jy het genade gevind in my oë, en Ek ken jou by die naam.” (Eks. 33:15-17) 

Israel vergeet, raak mak....Dit waaroor God gewaarsku het, het toe gebeur. 

DIE VUUR VERTEER!

God se heiligheid en Israel se opstandige onheiligheid bots. Dit lei tot ’n skrikwekkende gebeurtenis, waar die vuur van God letterlik onder die volk gebrand het! 

“Dit het sleg gegaan met die volk, en hulle het die Here daaroor verwyt. Toe die Here dit hoor, het Hy kwaad geword en vuur onder hulle in gestuur. Dit het ‘n deel van die kamp verbrand. 
Die volk het hulle nood by Moses gekla, en hy het tot die Here gebid, en die vuur het doodgegaan. 
Hulle het die plek Tabera genoem, omdat die vuur van die Here onder hulle gebrand het.” (Num. 11:1-3) 

Hulle word verteer deur God se vuur! Hier word die brandende bos episode omgekeer - Israel hou nie rekening met God se heiligheid nie en die vuur verteer hulle! Maar let op : Weer is dit die middelaar Moses wat tot hulle redding kom!

ONS GOD IS ‘N HEILIGE GOD! 

Ja, God is 'n genadige God. Maar sonder dat ons die skrikwekkende heiligheid van God besef, sal ons nooit die genade van God deur Jesus waardeer en aanvaar nie! Jesus ons Middelaar keer deur sy soendood dat God ons nie vernietig nie, maar ons moenie “mak” raak vir God nie! Ons moet Hom met heilige eerbied en ontsag dien! 



* 1.Moses het die kleinvee van sy skoonpa Jetro, ‘n priester van Midian, opgepas. Hy het die kleinvee diep die woestyn in gejaag totdat hy by Horeb, die berg van God, gekom het. 

2.Toe verskyn die Engel van die Here aan hom in ‘n vlam binne-in ‘n doringbos. Terwyl hy kyk, sien hy dat die doringbos aanhou brand, maar nie uitbrand nie. 

3.En Moses sê vir homself: "Ek wil tog ‘n bietjie nader gaan om hierdie wonderlike verskynsel te bekyk. Waarom brand die doringbos dan nie uit nie?" 

4.Toe die Here sien dat hy nader kom om te kyk, roep God na hom uit die doringbos: "Moses! Moses!" En hy antwoord: "Hier is ek." 

5.Die Here sê toe vir hom: "Moenie nóg nader kom nie. Trek uit jou skoene, want die plek waarop jy staan, is gewyde grond." 

6.Verder sê Hy: "Ek is die God van jou voorvaders, die God van Abraham, die God van Isak, die God van Jakob." Toe maak Moses sy gesig toe, want hy was bang om na God te kyk. (Eksodus 3:1-6) 

** Horeb en Sinaï is dieselfde berg. Gispen p48 

***Gispen se kommentaar oor Eksodus p51

Geen opmerkings nie:

Plaas 'n opmerking

Jy is welkom om kommentaar te lewer. Hou dit kort, beleef en op die punt af.
As jy nie iewers geregistreer is nie, gebruik die anonymous opsie.