VRY VAN DIE WET!

“Hoera! Nou kan ek darem lekker sonde doen!" 

[Dis ‘n algemene manier van dink, maar is dit wat die Woord ons leer?] 

GENADE EN SONDE 

In Romeine 6 is Paulus besig met ‘n uiters belangrike saak. Dit gaan oor die vraag of ‘n Christen maar kan aanhou sondig want God se genade het mos als vergewe? “Wat moet ons nou hiervan sê? Moet ons aanhou sonde doen sodat die genade kan toeneem?” (1) En hierdie genade is oortreffend groot! Paulus se kort en kragtige antwoord : “Beslis nie!” Die feit van genade gee aan ons hoegenaamd nie ‘n vrypas tot sonde nie! Dan gaan hy aan en gee verskeie redes waarom dit ondenkbaar vir elke Christen sou wees om so te redeneer. (dat ek maar kan aanhou sondig omdat die genade groot is) 

ONS IS MOS VRY VAN DIE WET 

In die gedeelte Romeine 6:15-23 raak Paulus aan ‘n ander redenasie wat mense aanvoer om aan te hou sondig (en mens hoor hierdie redenasie vandag nog) – Dit is : “Ag, ons leef gelukkig nie meer onder die wet nie, maar onder die genade! Steel, leuens en egbreek is nie meer so erg nie, want ons staan mos gelukkig darem nie meer onder die wet van Moses nie!” 

Inderdaad is dit so. Ons staan as Christene van die Nuwe Verbond nie meer onder die Mosaïese wetgewing nie. Hieroor is Paulus baie duidelik : “Maar nou is ons vrygemaak van die wet, want ons het gesterf en staan nie meer onder die wet waardeur ons gebind was nie. Nou kan ons (God) dien in die nuwe bedeling van die Gees, nie in die ou bedeling van wetsvoorskrifte nie.” (Rom 7:6) 

Maar weereens beteken dit dat ons nou maar sonde mag doen? 

Wat is Paulus se antwoord, sy teenargument hierop?

Kortliks twee dinge: 

1.Onthou julle wat nou Christene is, was voorheen slawe van die sonde. Hierdie sonde was julle baas, julle kon nie daarmee ophou nie, julle was slawe. Ja, ons moet weet, die sondaar lyk baie gelukkig, natuurlik geniet hy dit, maar hy is ‘n magtelose slaaf. Jy dink jy doen sonde soos jy wil en lekkerkry, dis die teenoorgestelde – sonde is jou baas. ‘n Wrede baas! Jy kan nie daarmee stop nie! Die sonde lei tot allerlei ellende, jy sien waarheen dit gaan, jy sien die verwoesting en pyn wat dit veroorsaak, jy weet diep in jou binneste lei dit na die hel, maar jy is magteloos om anders te leef. So Paulus se argument teenoor Christene wat weer wil sondig, kom neer op :” Is julle nou mal? Wil julle weer teruggaan na die ou wrede baas? Elke deel van julle liggame was in diens van die wrede baas van sonde, julle was glad nie in God se diens. Nou is julle vrygespreek, begenadigdes , julle is mos nou dankbaar in God se diens. Julle is nou God se slawe. (18) Hoe kan julle so jul rug op God draai en weer na die ou baas toe teruggaan? Dit maak net nie sin nie!” 

Jy sien, Paulus gebruik ‘n bepaalde logika om Christene te waarsku en te probeer oorreed om nie weer terug te gaan na die sonde toe nie. 

2.Die tweede deel van die argument sluit nou aan by die eerste deel.Dink terug aan die gevolge van die sonde in jou vorige lewe. “Wat was die vrug wat dié dinge waaroor julle nou skaam kry, tóé vir julle opgelewer het? Die uiteinde van dié dinge is die dood.” (21) Paulus wil sê : (Onthou hy praat met reeds bekeerde mense) Dink bietjie terug aan die tyd toe julle onbekeerd was en slawe van die sonde was. Dink aan die dinge wat julle toe gedoen het. Wat was die gevolge van daardie dinge? Wat het daardie dinge julle in die sak gebring? Watter nut het daardie dinge gehad? Wat het julle gewen deur daardie dinge? 

Weereens Paulus sê nie maar net bloot, sonde is sleg nie. Hy maak ‘n appèl op ons logiese denkwyse. Logiese denkwyse is ‘n hulpmiddel in ons keuses, in ons stryd teen die sonde. Bekyk ‘n bietjie die saak van sonde naderby. Dink bietjie terug aan die dinge wat jy daardie tyd gedoen het en waaroor jy nou skaam is. (Terloops, ‘n mens wat nie skaam oor sy sonde is nie wys maar net dat jy nog totaal verlore is en hoegenaamd nog nooit die genade van God aanvaar het nie… As jy nog spog oor ou skelm planne, onsedelikheid ens., weet jy is op pad na die hel!) Christene is skaam oor hulle vorige leefstyl. Paulus sê nou ons moet terugdink daaraan en dit logies beredeneer… Wat was die gevolge van daardie sonde? Wat was die gevolge van my goddelose partytjies, my onsedelike leefstyl, my losbandige verhoudings en gebruike, my drankmisbruik, my leuens, my opstand teen my ouers… Ja, dink terug aan daai aand toe jy so dronk geraak het en jy ‘n onbesonne dwaasheid aangevang het, kan jy onthou wat was die gevolge? Die onherstelbare skade aan mense se lewens? Maak ook die skande wat jy oor God se naam gebring het? Dink bietjie terug aan ou sondige leefstyl, onthou bietjie die vrug daarvan… die hartseer, die huweliksverbrokkeling, kinders wat deur die trauma van egskeiding moet gaan, party weet nie eens wie hulle pa’s is nie, die skade aan ander mense se gesondheid, gemoed, eiendom en lewens, die skades en ellendes wat sonde in my eie lewe veroorsaak het… Dink aan die leegheid van sonde, die vrugteloosheid...watter ewige nut al daardie kortstondige plesier en jollery vir jou gebring? Was dit dinge waarop jy in die oordeelsdag trots op kan wees? En moenie vergeet nie, die uiteinde van daardie leefstyl is die ewige dood! Die poel van vuur, ewig weg van God af! Julle wat nou weer met sonde wil speel, kom nou, dink terug, bereken weer die gevolge… Die einde van die pad van sonde is die hel, al kry jy die welsprekendste dominee of pastoor om soetsappige stories op jou begrafnis te vertel! 

DINK LOGIES EN EERLIK! WAT HET DIE SONDE JOU IN DIE SAK GEBRING? 

HOU TOG OP DAARMEE! 

Paulus kom nou weer terug na God se kinders se huidige posisie. “Maar nou—julle is vrygemaak van die sonde en in diens van God gestel en die vrug daarvan is dat julle geheilig word, en die uiteinde is die ewige lewe.” (6:22) Hy wil God se kinders aanmoedig : “Kom nou kinders van God, moenie dwaas wees nie. Julle is mos vry van die slawerny van sonde, julle dien nou die lewende God. Julle leef mos nou heilig en die einde daarvan is die lewe! Julle sien sonde en dood gaan saam, heiligheid en lewe gaan saam. Moenie deurmekaar raak nie!” Daar is twee duidelike opsies voor ons. Twee wyduiteenlopende en teenoorstaande opsies. Dit stel Paulus nou in ‘n kragtige klimaks kontras in vers 23. “Die loon wat die sonde gee, is die dood; die genadegawe wat God gee, is die ewige lewe in Christus Jesus ons Here.” Hy kies sy woorde fyn. 

Die loon van die sonde is die dood. Die noodwendige betaling, dit wat ek verdien as ek sonde doen is die dood. 

Die genadegawe (teenoor loon) wat God gee (teenoor sonde) is die lewe (teenoor dood) 

Kies die pad van genade! Dis ‘n geskenk ja, wat nie verdien kan word nie. Die pad van genade (die weg waarop genade ons lei) staan teenoor die pad van sonde. 

Genade kan nooit as verskoning vir sonde doen gebruik word nie. 

Kies die pad van die lewe! Die pad van die lewe staan teenoor sonde. Daar is dus geen verskoning vir enige kind van God om vrede te maak met sonde nie. Nee, ons moet daarteen baklei en dit deur die krag wat die Gees ons gee uitroei! (Romeine 8:13)

NS. As jy meer wil weet van Christelike vryheid binne die konteks van die Nuwe Verbond, kliek op NUWE VERBOND