16 Junie en die Kaapstad stasie

Die tragiese gebeure van 16 Junie 1976 is nog vars in baie mense se geheue. (Môre gaan dit weer herdenk word met netjiese polities korrekte toesprake...) Tien duisend swart hoërskoolleerlinge marsjeer aanvanklik vreedsaam deur Soweto se strate in protes… Ongelukkig het dit nie vreedsaam gebly nie, maar ontplof in ‘n orgie van geweld, brandstigting, plundery en moord. Dis geskiedenis. Die probleem is, hierdie geweld gaan vandag nog steeds voort… Die Afrika kind het nog steeds geen rus en vrede nie. Die Afrika kind is nog steeds op die verwoestingspad. Afrika kinders vernietig hulle eie toekoms.

Vroeër vandeesweek is mens weer hieraan herinner.

RSG berig : "Pendelaars wat ontevrede was oor ernstige vertragings met Metrorail se treine, het groot skade op die Kaapstadse stasie aangerig toe hulle 'n trein aan die brand gesteek en geboue beskadig het. 'n Woordvoerder van die Kaapstadse brandweer, Theo Layne, sê vier brandweerwaens is na die toneel gestuur om die brand te blus en die polisie is ontplooi. Niemand is in die voorval beseer nie. Metrorail het bevestig dat honderde ontevrede pendelaars amok gemaak en winkels by die stasie geplunder en beskadig het. Die vertragings is blykbaar veroorsaak deur probleme met die kragtoevoer. Metrorail sê hoewel hulle begrip het vir die pendelaars, kan niks dié optrede regverdig nie. Metrorail gaan beeldmateriaal van kringtelevisiekameras bestudeer om aanklagte van saakbeskadiging teen die skuldiges te lê.” 

Agt treinwaens is beskadig wat Metrorail se reeds beperkte vermoë nog verder beperk. En wie gaan die meeste daaronder ly? Die kinders van Afrika!

Dis nou die bekende patroon in Suid-Afrika. As iets nie volgens hulle sin verloop nie, brand hulle hulle eie treine, skole, munisipale geboue en polisiestasies af. Venda, Lichtenburg, Kaapstad... In 1976 was daar griewe. Niemand ontken dit nie. Die griewe het tot ‘n mate simpatie gewek, want daar was nie destyds ‘n demokratiese bestel waarin almal kon deel nie. Maar nou in 2017 het almal stemreg en tog het die metode om griewe te lug onveranderd gebly. Brandstigting en barbarisme. Geweld en vernietiging. Chaos en anargie. En meer subtiel maar met nog erger gevolge... korrupsie, nepotisme, staatskaping....

Soos in 1976 is daar beslis nog steeds probleme met die owerhede, bestuuurspraktyke, dienslewering... Die verskil is net, die owerhede van vandag is wettig verkose owerhede, wat self deur die brandstigters en plunderaars via die stembus aangestel is. Dit laat mens besef, die groot probleem is nie die probleme nie, maar die mense met die probleme. Wanneer gaan die Afrika kind leer om probleme op nugtere konstruktiewe manier te hanteer? Wanneer gaan die besef deurdring dat geen land of volksgroep homself nog ryk geplunder, gestaak, afgebrand of gemarsjeer het nie? Verbetering van omstandighede kom slegs deur harde werk, mededeelsaamheid en respek.

Die probleem met die Afrika kind is groter as die probleme met infrastruktuur en ekonomiese agterstande. Dis ‘n gesindheidsprobleem, ‘n inherente geweldskultuur, ‘n houding van minagting van gesag, ‘n gebrek aan respek vir eiendom en lewe, ‘n hartsprobleem. Ten diepste ‘n sondeprobleem! 16 Junie kan dus baie nuttig aangewend word as ‘n dag van verootmoediging, ‘n geleentheid om tot bekering op te roep. Bekering tot God, wat ook sal lei tot respek vir die naaste, sy lewe en sy eiendom. En natuurlik ‘n ag slaan op die wyse woorde van Paulus : “Toe ons nog by julle was, het ons vir julle uitdruklik gesê: ‘As iemand nie wil werk nie, moet hy ook nie eet nie.’" (2 Tessalonisense 3:10)