STILLE SEËN VIR ‘N SKOPPENDE SIEL

- vertroue al verstaan ek nie.

Slegte dinge gebeur met alle mense. Ook met kinders van God. Veral as dit slegte dinge is wat ons nie verstaan nie, raak dit ons diep en skud dit soms ons geloofsfondasies. As dit slegte dinge is wat vir ons nie logies lyk nie, slegte dinge waarvoor ons geen skuld dra nie, slegte dinge waarin ons geen sin en doel kan sien nie,  wat vir ons heeltemal onregverdig voel,  kan dit ons verhouding met God  groot skade aandoen.  

Die meeste van ons het seker al sulke onverstaanbare slegte dinge beleef : As ek van my kant af alles doen om ‘n verhouding of vriendskap te laat werk en dit dan misluk, as ek eerlik en hard werk en dan tref ‘n finansiële ramp my,  nog erger ...as ‘n jong kind in ‘n ongeluk sterf, wanneer 'n geliefde lewenslank aan 'n siekbed gekluister is, as ‘n egpaar wat sendingwerk doen vermoor word...

Hoe reageer ons, as onverstaanbare slegte dinge ons tref? Wat is ons reaksie teenoor die misterie van slegte dinge wat met “goeie mense” gebeur? 

Ons ontwikkel maklik ‘n hoogmoedige wantroue en suspisie teenoor God  of ons verval in bekommernis en vrees. Ek  raak arrogant teen God. Ek kry ‘n suspisie : “God is nie lief vir my nie of God is nie almagtig nie.” Ons redeneer : “Hierdie slegte dinge is ‘n bewys dat God nie vr my omgee nie of hierdie slegte dinge is ‘n bewys dat God dat God nie die vermoë het om my te beskerm nie.” Kortom : God wil my nie help nie, want Hy is nie vir my lief nie of God kan my nie help nie, want Hy is nie sterk genoeg nie! 

Die gevolg van hierdie gedagtes is dat ons lewe nou deur twyfel en bekommernisse en vrese oorheers word. Ons probeer als op ‘n menslike manier uitredeneer en verklaar. Ons maak onsself moeg om oorsake te soek vir ons ellendes, ons draai onsself vas in allerhande teorieë en gedagtes... Die wortelgesindheid van hoogmoed en wantroue vertoon uiterlik natuurlik 'n verskeidenheid van gestaltes : sommige raak verhard en spot met die geloof, ander voel verbitterd in die stilte en raak kopsku vir God en onttrek hulle aan die gemeenskap van die gelowiges... Hoe dit nou ook al sy : Onverstaanbare slegte dinge laat ons vertroue verloor en maak ons harte onrustig!

Hoe kry ek weer rus en vrede as ek onverstaanbare slegte dinge my in opstand of vrees laat veral het? Dawid sê vir ons Psalm 131 dat hy rus gevind het. Hy het “sy siel tot bedaring gebring!” (OAV) Nou hoe kry mens dit reg? Wat is Dawid se resep? Kortliks, kan ons sê dat hy twee keuses maak : 

• Hy kies teen hoogmoed en bekommernis. 
• Hy kies vir kinderlike vertroue

Die oplossing lê in ‘n nederige kinderlike onderwerping aan die Amagtige Alwyse God : “Here, ek gaan my nederig voor u buig en nie als probeer uitredeneer en verstaan nie. Ek gaan my plek as beperkte mens ken. Ek berus by die feit dat U God is en ek ‘n mens. Ek erken : U sien verder as ek, U sien die onsigbare, U alleen sien die eindpunt en doel van alles. Ek aanvaar daar is dinge wat ek nie nou in hierdie lewe sal verstaan nie. Ek maak vrede met die feit dat daar altyd dinge is wat vir my onverstaanbaar en verborge sal bly”  Dis nie God se wil om alles aan ons bekend te maak nie. Deuteronomium 29:29 stel dit duidelik : “Die verborge dinge is vir die Here onse God; maar die geopenbaarde dinge is vir ons en ons kinders...” (OAV)

Kies om te berus by die feit dat dit nie God se wil is om nou reeds antwoorde en verduidelikings op al my vrae te gee nie.

Die digter gebruik dan in vers 2 ‘n pragtige en treffende metafoor om sy rustende oorgawe aan  en vertroue in God  uit te beeld.  ‘n Rustige tevrede kindjie by sy moeder. Vers 2 : “Ek het rus en kalmte gevind. Soos ‘n kindjie wat by sy moeder tevredenheid gevind het, so het ek tevredenheid gevind.”   Sien die prentjie! Spesifiek ‘n “gespeende kind” (sien OAV en NIV - “weaned child”) Dis opvallend en moontlik veelseggend dat hy hierdie term “gespeende kind” (gamul) kies en nie byv. ‘n baba (‘ul) of suigeling (yoneq) nie. Die gespeende kind is een wat al moes leer dat alles nie so maklik is nie (hy het al teleurstelling en skok ervaar), hy is nie meer konstant aan sy moeder se bors soos die suigeling  nie.  Kos en veiligheid is nie meer so vanselfsprekend nie; maar hy kan tog tevredenheid en rus vind by sy moeder. Hy skuil by sy ma, hy vertrou sy ma al verstaan hy baie dinge nie. Kyk na die toneel : Hierdie kindjie skop en skree en raas nie meer, nie hy rus net en so raak hy vol tevredenheid aan die slaap...veilig by sy moeder.

Dis die punt waarby Dawid uitgekom het : 

Volkome vertroue al verstaan ek nie!

Hierdie houding en gesindheid, is die enigste manier hoe ons vrede kan beleef in ‘n hartseer stukkende wêreld. Maar baie belangrik, dis juis hierdie gesindheid van vertroue en oorgawe wat eer bring aan God!  “Here , ek sal U vertrou, ek sal U eer, ek sal U gehoorsaam,  al verstaan ek nie. Ek bly U aanbid al verkeer ek in droefheid en benoudheid!”  Dis die diep vlak van heiligheid waartoe God sy kinders wil bring. Dis die omkering, die teenoorgestelde van die sonde van Adam en Eva  in Eden. Hulle het hoogmoedig geword en God gewantrou, hulle het geredeneer : “Ons weet beter as God, ons vertrou Hom nie, hoekom mag ons nie van al die vrugte eet nie? Ons wil ons eie bestemming bepaal en ons eie besluite neem.” Dit was opstand teen God, dit het God se eer geskend en tot onmeetlike smarte gelei. Wanneer jy God se kind word as  jy Jesus as Verlosser aanvaar, begin Hy om jou gesindheid van hoogmoed, wantroue en opstand te verander na een van nederige berusting en vertroue. God gebruik juis die onverstaanbare hartseer dinge om ons by hierdie radikale punt van vertroue te bring. En dink mooi,  hierdie beginsel van “vertroue al verstaan ek nie”, is tog juis ook die manier hoe ons aanvanklik verlossing en vrede vind by God. Die Christen is iemand wat kinderlik op God se beloftes aangaande sy Seun Jesus Christus vertrou, al verstaan ek nog steeds baie dinge nie. Dis veelseggend as Jesus in Markus 10:15 verklaar : “Wie die koninkryk van God nie soos ‘n kindjie ontvang nie, sal daar nooit ingaan nie.”

Die Psalm sluit af met ‘n uitdaging. Vers 3 : “Wag op die Here, Israel, nou en vir altyd.”  Dit kom na elkeen van ons! Maak hierdie doelbewuste keuse! Ek sal vertrou al verstaan ek nie! Ek sal aanhou vertrou en hoop op God, al bly baie dinge onverstaanbaar!