SPEEL VIR DIE SKARE?

- Leef jy voor die mense of leef jy voor die aangesig van God? 

So maklik kan ons ‘n tipe godsdiens bedryf wat gefokus is op mense. Soos sommige rugbyspelers, wat net speel waar die skare dit kan sien en hulle erkenning kan kry, maar daar onder in die losgemaal waar niemand kan sien nie, beteken hulle niks.

In Matteus 6:5,6 praat Jesus oor die belangrikheid van binnekamergebed. Dis 'n uiting van ‘n intieme lewe voor die aangesig van God :

“Nee, as jy bid, gaan na jou kamer toe, maak die deur toe en bid tot joun Vader wat jy nie kan sien nie. Jou Vader wat sien wat verborge is, sal jou beloon.” (6)

Die onmiddellike konteks van vers 5,6 is  die waarskuwing teen ‘n vertoonkas godsdiens. Dis vrugteloos en lei tot geen Goddelike beloning nie. (6:1) Dis ‘n godsdiens wat gedurig vra : Wat sal die mense sê of dink? Terloops, ek kan myself toets of ek hieraan skuldig is. Sal ek anders optree en leef as ek sê nou maar alleen in Parys, Frankryk gaan vakansie hou, as wat ek hier in my tuisdorp sal optree waar almal my sien en beooordeel? Iemand wat bewustelik voor die aangesig van God leef, sal orals dieselfde wees en konsekwent heilig leef.

Ware Christenskap, egte geloofsvertroue bring my in kontak met die Hemelse Vader en laat my rekening hou met Hom! Dit vind prakties neerslag in ‘n egte persoonlike gebedsverhouding.

(Natuurlik is daar mense wat hierdie teks graag misbruik as ‘n verskoning om nie bidure by te woon nie. “Ons wil nie skynheiliges wees nie” sê hulle. Jesus verbied nie bidure saam met gelowiges nie. Jesus verbied ‘n skyngodsdiens., ‘n godsdiens wat net op menslike applous ingestel is.)

Twee belangrike opmerkings rondom binnekamergebed:

BINNEKAMERGEBED IS ‘N BAROMETER VIR ONS WERKLIKE VERHOUDING MET GOD

Wat bedoel Jesus as Hy van gebed in die binnekamer praat? Bedoel Hy ons mag net in ons kamers bid en net as die deur gesluit is? Nee natuurlik nie! ‘n Binnekamer kan ‘n verskeidenheid van plekke wees. Jesus se binnekamer was dikwels bo op ‘n berg. In Handelinge 10 lees ons hoe Petrus op die dak gebid het. Binnekamergebed, is daar waar ek alleen en (veral) opreg met God besig is. Dis waar ek met my Hemelse Vader in kontak kom en Hom van harte aanbid en my nood eerlik voor Hom uitstort. Dit gaan nie oor ‘n ritueel of oor ‘n rympie nie, maar oor ‘n egte ontmoeting  met die Lewende God. Die doel van ware godsdiens, die doel van ons redding is om God te ken! Onthou die doel van ons verlossing is nie maar net om te keer dat ons hel toe gaan nie. Nee, dit gaan oor baie meer! God red ons om ons na Homself te bring. Hy wil in ons midde woon. Hy wil werklik ons God en Vader wees! (Vergelyk Eksodus 19:4-6 waar God die doel uitspel waarom Hy Israel uit Egipte verlos het.) Gebed tot God is die vernaamste deel van ons dankbaarheid as verlostes volgens die Heidelbergse Kategismus.*  Dis die belangrikste manier hoe ons God dank vir die verlossing wat ons ontvang het en daarom ook ‘n daadwerklike  bewys dat ons waarlik ontvangers van sy genade is. (Dis ook die weg waarlangs Hy ons gedurig met sy genade voed en die volheid van sy Heilige Gees aan ons skenk.)

Nou kan ons verstaan hoekom opregte persoonlike gebed die barometer van die werklike stand van ons verhouding is met God. As daar iets skort met ons verhouding met die Here wys dit heel eerste in ons persoonlike gebedslewe. As ons wegdwaal van ons Vader word ons gebedslewe eerste aangetas : Dit word ‘n dor ritueel of ‘n vervelige plig. Dit word afgeskeep en  vinnig afgerammel om my gewete te sus. Gaandeweg verdwyn dit heeltemal uit ons lewens.

Afgedwaaldes met koue harte kan vir lank nog die skyn van godsdiens instand hou. Ons kan nog kerk toe kom, Sondagskool gee, besig wees met baie aksies, maar ons kan nie meer kontak maak met die Vader in ons binnekamers nie.

Hoe lyk my gebedslewe op hierdie oomblik?

Wat keer mense om in ‘n binnekamerverhouding met God te staan? Die mees algemene rede : Hulle het nog nooit Jesus ontmoet en as Verlosser aanvaar nie! Ons kan nie werklik kontak maak met God as ons nie Jesus as Middelaar persoonlik ken nie. Ons eie verdienste en prestasies kan nie vir ons onheilige sondaars die pad na die heilige God oopmaak nie. Jesus se kruisdood het die pad oopgemaak (die voorhangsel is geskeur). Ek kan net op grond van Sy verdienste, sy genoegsame offer met God praat en Hom, “Vader” noem. 

Maar ook kinders van God wat Jesus ken se binnekamerlewe kan begin kwyn. Redes : Ons raak te besig, ons raak koud en koel teenoor die Here, ons verwyt God vir iets sleg wat met ons gebeur het, daar is ander dinge wat geleidelik die Here se plek in ons lewens inneem, ons begin een of ander sonde vertroetel... Of ons is vasgevang in kwaaivriendskap en onvergewensgesindheid en dan begin ons teen “die dak vasbid”. As ons in sulke sonde volhard, bedroef ons die Heilige Gees. (Efesiërs 4:30) en ons is juis mos afhanklik van die hulp van die Heilige Gees  as ons bid. (Romeine 8:26,27) Dis 'n hartseer toestand, maar God wil graag hierdie kontakverhouding herstel. Hy wag ons in soos die Vader vir die Verlore Seun uitgekyk het!

BINNEKAMERGEBED BRING ‘N VADERBELONING

Jesus koppel ‘n heerlike belofte aan binnekamergebed. “Jou Vader sal jou beloon.” (6) Wat behels hierdie beloning? Wat wil God vir ons gee? Die beloning word nie hier presies omskryf nie. Ons kan dit dus ook nie beperk nie. Wat wel duidelik is, dit is ‘n Vaderbeloning! God word spesifiek “Vader” genoem in hierdie konteks. Dit het heerlike implikasies. Die term Vader beklemtoon God se  liefde en sorg vir ons. (Psalm 103:13) ‘n Vader weet wat sy kinders nodig het en wil net die beste vir hulle. (Matteus 6:8,31,32) Ons kan dus gerus wees, want ons Vader weet nie net wat ons nodig het nie, maar ook wanneer. Dit raak al ons geestelike en tydelike behoeftes. Die Onse Vader gebed wat Jesus net hierna leer vir sy dissipels wys dat ons mag bid vir als wat ons nodig het terwyl ons oppad is na die Koninkryk en ons beywer vir die Koninkryk : daaglikse versorging, vergifnis en beskerming teen die bose. Ons raak so dikwels onnodig paniekerig, ons skarrel rond om allerhande planne te maak, ons hardloop eerste na mense, ons wend ons tot krag en geweld om dinge te probeer verander...alles omdat ons hierdie heerlike belofte vergeet! 

Hou vas aan hierdie belofte van Jesus en bid gelowig met ‘n verwagting tot jou Vader! (Hebreërs 11:6) 

Kom ons leef biddend voor ons Vader se aangesig. Hy wil ons graag beloon!

* Heidelbergse Kategismus Sondag 45 116

Vraag : Waarom is gebed vir Christene nodig?

Antwoord : Omdat dit die vernaamste deel van die dankbaarheid is wat God van ons eis. En omdat God sy genade en Heilige Gees alleen aan hulle wil gee wat Hom met hartlike versugtinge sonder ophou daarom bid en daarvoor dank.

HANS NIELSEN HAUGE

- ‘n Noorweër wat ons oproep tot ‘n radikale lewe.

Die afgelope tyd is die wêreld weer herinner aan die massamoordenaar van Noorweë, Anders Breivik se gruweldade. Terwyl Breivik altyd onthou sal word vir sy radikale boosheid, is daar ‘n ander Noorweër wat ons gerus kan onthou vir sy radikale toewyding aan God. Hans Nielsen Hauge is deur God aangeraak en uitgestuur as ‘n lekeprediker en het ‘n merkwaardige geestelike sowel as ekonomies-maatskaplike invloed op Noorweë gehad. Die Here het hom kragtig gebruik in ‘n tyd toe die Lutherse staatskerk van Noorweë gebuk gegaan het onder ‘n dooie tradisionalisme.

Hans Hauge is in 1771 gebore as die vyfde van tien kinders en het op die familieplaas grootgeword naby Tune in die distrik Østfold.  Hulle was ‘n godsdienstige gesin, wat elke Sondag kerk toe gegaan het en as hulle nie kon nie, hardop uit Luther se versameling preke gelees het. Hans was self ook lief vir lees.

Op 5 April 1796 het ‘n ontmoeting met God, Hauge se lewe omgekeer. Dit was terwyl hy op die landerye gewerk het. Soos ‘n Elisa is hy agter die ploeg geroep.  Hy beskryf sy bekering as volg:

 “Soms het ek op my knieë neergeval en God almagtig gebid om ter wille van Jesus sy Seun my te vestig op die geestelike Rots, Christus Jesus... Een dag terwyl ek buite gewerk het onder die oop lug, het ek uit my kop uit ‘n lied gesing : “Jesus ek verlang na U geseënde gemeenskap” Op daardie oomblik is my gedagtes so opgehef, dat ek nie bewus was van myself nie en ook  kan ek nie verduidelik wat in my siel plaasgevind het nie. Want ek was buite myself. Onmiddellik toe ek weer tot my sinne kom, is ek gevul met berou dat ek nie hierdie liefdevolle transendente goeie God gedien het nie. Nou het dit vir my gelyk asof niks in hierdie wêreld enigiets werd was nie...”

Hauge het God gevra wat hy moes doen en die antwoord in sy hart was :  “Jy moet my Naam bely voor die mense, roep hulle op tot bekering en om my te soek terwyl Ek gevind kan word en aan te roep terwyl Ek naby is en hulle harte aan te raak dat hulle hulle mag wegkeer van die duisternis tot die lig.”

Vir Hauge het alles inderdaad nuut geword. Hy het ‘n begeerte gehad om die Bybel te lees en nuwe insig ontvang om dit te verstaan. Ook was daar ‘n diep liefde vir God by hom en ‘n begeerte dat andere ook deel sal kry aan hierdie genade wat hy ontvang het. Die eerste persone wat deur die nuutgemaakte Hans beïnvloed  is, was twee van sy eie susters op daardie selfde dag. Dit was die begin van ‘n herlewing wat eers die bure in Tune aangeraak het, daarna die naburige dorpie en uiteindellik ‘n geweldige invloed op Noorweë as geheel.

Hauge was ‘n doelgerigte, vasbeslote en hardwerkende mens. Hy het oor die land heen gereis, meestal te voet en gepreek.  Dikwels word Christenwerkers daarvan beskuldig (miskien soms tereg) dat hulle ver van die werklikheid leef met hulle koppe in die hemel en op ander teer... Wel, niemand sou so ‘n verwyt voor Hauge se kop kon gooi nie. Terwyl hy geloop het, het hy gebrei en dan die handskoene en sokkies weggegee aan armes. Hy het ook ‘n besondere besigheidsvernuf en inisiatief gehad wat daartoe gelei het dat hy verskeie industrieë opgerig het. Sy aktiefste jare was tussen 1800 en 1804. Van Lista in die suide tot Tromsø  in die noorde was hy betrokke by die vestiging van fabrieke, myne, meulens, drukkerye ens..

Hauge was ‘n populêre prediker. Hy het met krag en gesag gepreek in ‘n taal wat die mense kon verstaan. Hy het orals gepreek waar mense bymekaargekom het : huise, kerktrappe, fabrieke... Hy het gepreek oor sonde, die Christelike lewe en hoe om die pad na God te vind. Maar hy het ook nie gehuiwer om te praat oor die Christen se verantwoordelikheid teenoor sy medemens en die gemeenskap waartoe hy behoort het nie. Hauge het ‘n God gegewe liefde vir sy medemens gehad, wat deur mense raakgesien is en gemaak het dat hulle hom vertrou het. 

Hauge het sy boodskap ook nie net deur prediking oorgedra  nie. Gedurende 18 jaar het hy 33 boeke gepubliseer en daar word geskat dat 100 000 Noorweërs een of meer van hulle gelees het  in ‘n tyd toe daar ongeveer 900 000 geletterdes in die land was. 

Verenigings van Vriende (ook genoem Haugiane) is georganiseer soos die herlewing deur die land versprei het. Hulle het by huise bymekaargekom en tyd in gebed en lering spandeer. Hierdie mense het mekaar nie net geestelik nie, maar ook prakties bygestaan. (soos om tuisnywerhede te begin) Die klasseverskille in die landbou samelewing is ook oorbrug deurdat daar plek was vir boere, knegte, kreupeles en ou mense. Hauge het leiding gegee aan hierdie Verenigings van  deur sy briewe. Hierdie briewe het gehandel oor beide geestelike sake en besigheidsaangeleenthede.

Hans Hauge se suksesse moet ons nou nie laat dink dat sy pad heeltyd met gerief en lofredes besaai was nie. Verre daarvandaan! Teenstand, valse aanklagte en vervolging het sy lewe gekenmerk. Sy prediking het die vyandskap van kerkleiers en owerhede opgewek omdat hy volgens hulle die “Konventikkel Ordonnansie” van 1741 oortree het. Hiervolgens het die predikante die alleenreg gehad gehad om God se Woord te preek en leke kon dit net doen in die teenwoordigheid van die leraar van die kerk. Afguns op Hauge se sukses en invloed het hom seker ook  nie juis geliefd onder sommige ampsdraers gemaak nie. Hauge is altesaam tien keer gearresteer en was van 1804 tot 1811 meestal  in die tronk.  Aan die einde van sy lewe het Hauge wel respek by die owerhede afgedwing. Maar volgens alle aanduidings is sy gesondheid deur die gevangenisstraf aangetas.

Hauge het ook persoonlike smart op ander terreine geken. Na sy vrylating uit die tronk het hy by Bakkehaugen naby Christiana gaan bly as boer en nyweraar. In 1815 is hy met Andrea Andersdatter getroud wat met die geboorte van sy seun, Andreas gesterf het. In 1817 is hy weer getroud met Ingeborg Marie Olsdatter. Al drie kinders wat hy by haar gehad het, het gesterf.  Op 29 Maart 1824 is hierdie besondere kneg van die Here oorlede.

Na Hauge se dood het sy erfenis voortgeleef in die mense wat deur sy boodskap aangeraak is. In 1842 het die Haugiane en die Morawiërs, Noorweë se eerste sendinggenootskap, die Noorweegse Sendinggenootskap gestig. Die baie Noorweërs wat in sy leeftyd na Amerika geëmmigreer het, het tot gevolg gehad dat sy invloed ook daar in die Amerikaanse Lutheranisme  uitgedra is.

Die geskiedenis van Hans Hauge het ‘n hoopvolle boodskap van God vir ons in ons tyd van afvalligheid in  kerk en samelewing:

• Die soewereine God is enige tyd instaat om ware predikers van die Woord op te wek ongeag hoe donker die omstandighede. Dis uiteindelik die Here van die oes wat self arbeiders uitstuur en ons word opgeroep om juis daarvoor te bid. (Lukas 10:2) God gebruik nie net  geordende leraars nie, maar elkeen wat waarlik geroep is.

• Die oplossing van ons land se geestelike nood, lê  nie in die stigting van nuwe denominasies nie, maar in herlewing van die lidmate van die  bestaande kerke. Hauge het in die Lutherse kerk en teologie gebly, maar juis binne hierdie raamwerk sy kragtige boodskap van bekering gebring. Daar word te vinnig in ons dag, nuwe kerke gestig asof dit nou 'n verskil sal maak. 

• Die aanvaarding van die ware evangelie as verlossingsboodskap mag ons nooit blind maak vir mense se tydelike nood nie. Dit maak ons ook nie afsydig teenoor die harde bestaanswerklikhede rondom ons nie. Hauge het leer en lewe bymekaargebring. Die Christen se daaglikse werk is deel van sy aanbidding!* Dis 'n etiek wat al deur Luther na vore gebring is en waaraan ons in ons samelewing 'n groot behoefte het.

• Die prys vir getrouheid aan die waarheid is lyding en vervolging. (Is ek en jy bereid daartoe?) Hieroor moet daar geen illusie wees nie, die wat vrugdra sal vervolg word. Die grootste vervolgers van God se ware kinders sal juis  kerkmense wees, wat die gedaante van godsaligheid het, maar nie die krag daarvan ken nie.

* Die bron stel dit in Engels "work is part of worship" Verskeie bronne op die Internet is geraadpleeg, o.a. ook Wikipedia.

 Hauge standbeeld in Oslo

MAAK OOP BY OPENBARING (9)

- die lofliedere gee ‘n Christusperspektief

Ons het verlede keer gekyk  na die funksie van die Ou Testamentiese apokaliptiese beelde. (Diere, koppe, horings ens.)  Hulle gee nie detail antwoorde op die vraag : Wanneer sal als gebeur? nie. Hulle volg ook nie 'n kronologiese volgorde nie. Hulle antwoord is net : Aan die einde of anders gesê op die Dag van die Here!  Onthou weer die dissipels se vraag in Handelinge 1:6. “Here, is dit nou die tyd dat U die koninkryk vir Israel weer gaan oprig?” Jesus se antwoord (vers 7,8) oor die Heilige Gees en hulle getuienistaak, wys daarop dat God se Koninkryk gevestig word in die laaste dae nl. die tyd tussen sy eerste koms en sy wederkoms! (Dit sluit NOU in!) Die Dag van die Here kom o.a. tot vervulling in en deur die kerk soos en wanneer ons die evangelie verkondig! Getuienis is nou ons groot taak!

Die dissipels se fout (en baie van ons s’n vandag) was om die herstel van die Koninkryk of die dag van die Here as een dramatiese gebeurtenis te sien en te verwag. (En tussendeur al ons spekulasies, ons getuienistaak te verwaarloos)

Die basiese inhoud van die Dag van die Here is die Jesusgebeure, m.a.w. die evangelie van die kruis en die opstanding! Die einde het aangebreek in Jesus : die geslagte Lam wat gely het, Hyself het die groot verdrukking deurgegaan, Hy behaal die oorwinning, die groot slag teen Satan is gewen aan die kruis, deur sy kruis en opstanding bind hy die Satan ens. Hierdie Jesus gebeure het vir ons die ewige erfenis van die Koninkryk verwerf!

Jesus doen dit deur lyding (LAM), maar Hy is reeds die oorwinnaar (LEEU)! Ons as die verlostes, die kerk van Jesus deel in hierdie dubbele karakter. Die kerk word geroep tot lyding (ons kan dit nie vryspring nie), maar is terselfdertyd oorwinnaars! Ons finale verheerliking sal egter eers plaasvind by die finale verheerliking van Jesus  by die wederkoms!

Ons probleem in praktyk is dat ons menslike beperkte perspektief veroorsaak dat ons lyding wat ons nou verduur, die heerlikheid wat reeds ons s’n is, laat verdof. Weens ons swaarkry is ons geneig om die heerlikheid wat aan ons behoort mis te kyk en daarvan te vergeet. Dis juis hierdie  probleem en misverstand wat Openbaring wil regstel.

Die evangelie feite is die oorheersende feite in Openbaring! Jesus en sy oorwinning is die groot gebeurtenis van die verlede, hede en toekoms! Dis waar die klem moet val en wat ons moet laat koershou. Kom ons kyk net weer hoe bied Johannes dit aan reeds in die inleiding in

Openbaring 1:5-7

Verlede tyd : (5,6) Jesus het ons bevry, verlos en ons ’n Koninkryk van priesters gemaak.

Hede : Jesus is NOU die Heerser oor al die konings van die aarde! Hy is NOU die beskermer van die gemeentes. (16,20) Hy het NOU alle mag oor lewe en dood! Die hele boodskap van Openbaring is ook van toepassing op die NOU! 

Toekoms : Hy kom sigbaar in die toekoms! (7)

Belangrik : Die feit dat Jesus NOU regeer beteken dat HY reeds die oorwinning behaal het oor sy vyande (Satan) deur die kruis en opstanding! Dis nie iets wat nog moet gebeur nie. (Die Satan hoef nie nog gebind te word nie, Hy is alreeds gebind!)

Hierdie fokus op Jesus as die Oorwinnaar word ingebring  tussen die apokaliptiese beelde wat uit die Ou Testament  kom. Dit word gedoen deur kort-kort  himniese gedeeltes (met ander woorde deur lofliedere en ook gebede) in te voeg tussen die beelde van diere, koppe, skale, ruiters  ens!  Juis om ons te laat verstaan dat ons die Ou Testamentiese profesieë en beeldspraak  moet interpreteer in die lig van die Jesus gebeure, die evangelie! Die Jesus gebeure is die vervulling van die Ou Testamentiese beelde!

Kyk saam na  Openbaring 5:9-10, 12. Let op die gebeurtenis van die verlede, naamlik die sterwe van Jesus skep die realiteit van die Koninkryk van priesters. “Hulle sal regeer” lê in die toekoms maar hierdie toekoms is nie in die verre toekoms alleen nie, maar ’n voortgaande reëling vanaf die tyd van verlossing! Ons as verlostes is ALREEDS sy Koninkryk van priesters (vgl. 1:6; 5:10) Openbaring bevestig net dit wat Paulus in Romeine 8:30 sê oor ons verlossing wat ’n vaste feit is! (Lees) 

Kyk na ’n ander lofgedeelte. In Openbaring 11 (maak jou Bybel gerus hier oop) kry ons die gedeelte oor die twee getuies wat doodgemaak is. (Twee is ’n getal wat op getuies dui - “in die mond van twee of drie getuies staan iets vas”) Kyk na Vers 9, 11- "drie en ’n half dae" - selfde as "42 maande" en "1260 dae" - drie en ’n half is simbolies ’n tyd van verdrukking. (Hierdie simboliek gryp terug op die  verskriklike verdrukking van drie en ‘n half jaar wat Israel beleef het onder die tiranie van Antiochus Epifanus in die 2de eeu vC. Dis ‘n tegniek wat die skrywer telkens gebruik om ‘n gebeurtenis of  term van die verlede as ‘n simbool te gebruik om ‘n bepaalde gedagte of nuanse oor te dra. Kom ek probeer dit verduidelik:  In ons geskiedenis was Bloedrivier ‘n geweldige slag wat nog steeds emosies gaande maak en bepaalde gebeure oproep. Almal weet darem van Bloedrivier! Ons gebruik nog steeds die term “Bloedrivier” om ‘n groot geveg of stryd aan te dui. Na ‘n besonder taai geweldadige rugbywedstryd sou ons vandag nog kon sê : “Sjoe, dit was ‘n regte Bloedrivier op daai veld! So dra ons ‘n emosionele konnotasie oor, iets van die intensiteit van die wedstryd, maar ons bedoel beslis nie dit was letterlik ‘n militêre veldtog nie.)  Die twee getuies simboliseer die getuigende kerk wat  onder druk en aanval van die bose verkeer, maar ten spyte van  terugslae oorwinnend is! Hierdie perspektief word dan gegee deur die stemme in die hemel wat heerskappy van Jesus bevestig. (11:15) Dit word aangevul deur die woorde van die 24 ouderlinge. (11:17-18) ’n Pragtige parallel van hfst 11 kry ons in Romeine 8:36,37 (Lees) Oorwinning te midde van swaarkry en selfs die dood!

Net terloops. Hierdie groot verdrukking van drie en 'n halwe jaar is nie 'n tyd wat nog iewers moet kom nie! Dis die belewing van verdrukking wat alle kinders van God in alle eeue moes verduur. Hoeveel kinders van God moes al op brandstapels en deur ander allerwreedste maniere sterf - hoe moet 'n verdrukking wat nog groter is as dit dan lyk? Of wat van die lyding van God se kinders in Noord-Korea? Kan Openbaring hulle troos as dit ons wil vertel dat daar iewers 'n groot verdrukking moet kom. Nee, hulle is reeds in die groot verdrukking en Openbaring verseker hulle en ons, dat God dit net tot op 'n punt sal toelaat!

Maar ten spyte van die werklikheid van verdrukking, vind ons hier 'n heerlike vertroostende boodskap vir elke getuie:

Kind van God, jy is onsterflik, onaantasbaar en onoorwinlik totdat God sou besluit dat jou getuienistaak op aarde afgehandel is! Getuig dus vrymoedig sonder vrees!

In Openbaring 15:1-5 kry ons die lied van die mense wat die oorwinning behaal het oor die dier en sy beeld. Dit word genoem die lied van Moses. Dit word so genoem na aanleiding van die lied wat die Israeliete gesing het in Eksodus 15 nadat God hulle deur die Rooisee verlos het uit die hand van die Egiptenaars. (Weereens, Johannes vat ’n Ou Testamentiese tema en ontwikkel dit verder) Daar is min letterlike ooreenkomste in die lied behalwe met Eksodus 15:11. Die groot ooreenkoms lê in die perspektief op verlossing!   Die lied van Moses herdenk die magtige verlossingsdaad van God met die Uittog/Eksodus! Dis ’n gebeurtenis wat vooruitgesien het op die nuwe eksodus, die verlossingsdaad deur Jesus aan die kruis toe Hy ons uit die slawerny van sonde bevry het. Die groot dade waarvan die verlostes nou sing in Openbaring is die evangelie gebeurtenisse. (die kruis en opstanding van Jesus) Dit is die Dag van die Here wat aangebreek het in die Persoon en werk van Jesus. Israel het God se verlossingsdade aanskou en sing ’n lied, ons as gelowiges reageer ook met ’n loflied op die evangelie dade van verlossing in Jesus Christus.

SING JY SAAM OOR JESUS SE VERLOSSINGSDADE?

* Sien  Graeme Goldsworthy : The Gospel in Revelation

UITGEKIES VIR SUKSES

- die heerlike waarborg van Romeine 8:28-30.

Is ek  suksesvol?  Dis tog mos maar almal se begeerte om ‘n sukses van die lewe te maak! Daar is baie druk (ook op ons kinders) om sukses te behaal! Daar is baie resepte en kursusse wat sukses belowe, maar wat is sukses? Hieroor is daar verskillende opinies, maar eintlik is die saak baie eenvoudig. Die sukses van enigiets word tog gemeet aan die doel van daardie ding. Dit kan dus radikaal verskil van een ding tot ‘n ander ding. Kom ek verduidelik : ‘n Suksesvolle resiesperd is ‘n perd wat vinnig kan hardloop. Maar ‘n suksesvolle slagos is tog nie ‘n vinnige slagos nie, maar eerder ‘n vet slagos! 

Om te weet wat ‘n suksesvolle mens is (en dit te kan meet), moet ons dus eers probeer verstaan wat die doel van die mens is! Hieroor is die Skrif baie duidelik as ons  reeds in Genesis 1:27  lees : “God het die mens geskep as sy verteenwoordiger, as beeld van God het Hy die mens geskep....” Ons bestaan ter wille van God, om Hom te eer en aan die wêreld te wys hoe groot en heerlik Hy is! Ons bestaan maak net sin as ons in ‘n verhouding met Hom  staan waar ons Hom kan aanbid en bewonder. Een belydenisskrif stel dit so : “Man’s chief end is to glorify God and enjoy Him forever!” *

‘n Suksesvolle mens is iemand wat God verheerlik en sy teenwoordigheid geniet.

Hoe lyk so ‘n mens in praktyk? Hoe lyk ‘n mens  wat volmaak suksesvol is, met ander woorde wat aan die Goddelike doel beantwoord? Daar het net een so ‘n perfek suksesvolle  mens op aarde geleef, naamlik Jesus Christus! Hy het sy Vader volmaak gehoorsaam en geëer! Hy het suiwer net die wil van God gedoen. Net van Hom kon God sê : “ Dis my Geliefde Seun in wie ek ‘n welbehae het.”  Net Jesus  kon aan die einde van sy lewe uitroep: “Dis volbring!” Net Jesus, die Tweede Adam het anders as die eerste Adam volmaak in die doel van menswees geslaag!

Maar weet jy wat, God wil hê dat jy ook ‘n sukses moet wees! Ja, jy het reg gehoor! Maar suksesvol soos die Bybel dit definieer : om God te eer en sy teenwoordigheid te geniet! Anders gesê, God het een groot doelwit vir elkeen van sy kinders en dit is om ons te verander dat ons soos Jesus kan word! Om gelykvormig te word aan die beeld van sy Seun! (Rom 8:29) Om soos Jesus te begin leef in ons besondere omstandighede met die gawes en talente soos Hy besluit het elkeen van ons sou ontvang. (As jy Koos is, wil God jou dus 'n Jesusgelykvormige Koos maak en nie 'n Jesusgelykvormige Sarel of Johan nie!)

Indien jy Sy kind is, begeer God sukses vir jou. Hy het jou in genade uitgekies om suksesvol te wees! Maar pasop nou, dis nie noodwendig rykdom, gesondheid of gerief nie - dis wel baie beslis dat jy soos Jesus  sal begin leef!

Eers as mens hierdie doelwit van God verstaan, maak die bekende vers 28 sin. "En ons weet dat vir hulle wat God liefhet, alles ten goede meewerk, vir hulle wat na sy voorneme geroep is."  Die “ten goede” verwys na die doelwit van God om ons te verander om soos Jesus te wees. (om dus in die ware sin, suksesvol te wees) God gebruik dus  alles wat in sy kinders se lewe gebeur om hierdie doelwit te bereik! Ook die hartseer en slegte dinge! 

Julle ken die storietjie van die man wat met bewondering na ‘n beeldhouer gestap het wat besig was om ‘n perd uit ‘n stuk marmer te skep. “Hoe kry jy dit reg om uit hierdie soliede blok marmer ‘n grasieuse perd te vorm?”, vra hy. “Dis maklik”, antwoord die beeldhouer, “ek kap net alles af wat nie perd is nie!”  Dis soos God met ons ook werk. Hy gebruik natuurlik eerstens sy Woord, maar ook allerlei omstandighede soos mislukkings, hartsere, teleurstellings en beproewings om alles van ons af te kap wat nie Jesus is nie! En weet maar...dis ‘n lewenslange kapproses!

Kind van God, jy wat Jesus as Verlosser ken, weet beslis, God gaan ‘n sukses van jou maak! En onthou dit behels : Hy gaan jou Jesusgelykvormig maak! Hy is besig daarmee en Hy sal die proses voltooi. Die waarborg hiervan kry ons duidelik uitgespel in vers 30. (lees dit beslis) Dis een van die heerlikste en omvattendste stellings in die ganse Skrif! Dit beskryf die heerlike verlossingswerk van God in ons lewens. Dit beklemtoon dat als wat ons het en is, te danke is aan God se soewereine genade wat Hy uitdeel soos Hy wil!

Die klem val hier op wat God doen. Ons verlossing het begin by by God se ewige besluit en verkiesing, daarna roep Hy ons deur sy Woord en Gees, dit behels ook ons vryspraak (as God my van my sondeskuld vryspreek as ek my vertroue op Jesus stel) maar dis ook God wat my verlossing  finaal sal voltooi! Die finale stap is verheerliking. Dit vind eers volledig plaas by die wederkoms van Jesus, maar dis so ‘n seker saak, dat Paulus dit hier in die verlede tyd skryf! “het Hy ook verheerlik.” Ons kan dus eers volmaak suksesvol wees die dag van ons finale verlossing by die wederkoms, want eers dan sal ons volmaak soos Jesus wees!

Maar wat van nou? Is ek suksesvol? Ons kan dit meet in die mate waarin ons reeds al begin verander het om soos Jesus te word. Tree ek op soos Jesus? Maak ek soos Hy sou gemaak het? In ons private sowel as ons openbare lewens?  Hoe meer ek soos Jesus word, hoe meer suksesvol is ek in God se oë! (Ongeag wat mense mag dink) 

As ons verstaan wat God met sukses bedoel dan kyk ons heel anders na die lewe, na onsself en na ander mense. 

‘n Kwadrupleeg vasgekluister aan ‘n rystoel is dalk ‘n reuse sukses (as hy optree soos Jesus en God dank binne in sy moeilike omstandighede), terwyl ‘n blakend gesonde sportman wat by die Olimpiese spele uitblink, ‘n liederlike mislukking sou kon wees as hy nie God  eer nie! So het arm of ryk ook  niks met Godgegewe sukses te maak nie. ‘n Arm man is ‘n sukses as hy in sy omstandighede soos Jesus optree,  maar net so, ‘n baie ryk man kan ook ‘n sukses wees, as hy met alles wat God aan hom gegee het, optree soos Jesus en God eer en geniet!

Voel jy die druk om “suksesvol” in die oë van ander mense te wees? Verstaan wat die Woord ons oor sukses leer. Dis so bevrydend om Bybels oor  sukses te dink. Dit bevry ons van die druk om soos ander mense te probeer wees. Dit bevry ons van ‘n minderwaardigheidsgevoel as ons nie als  het wat andere het nie. Ek hoef nie noodwendig in SO ‘n huis  te bly of in SO ‘n kar te ry om suksesvol te wees nie. Nee, ek kan maar net daagliks my aan God se behandeling onderwerp om my al meer te verander na die beeld van Jesus.  God is getrou, Hy sal dit doen! Jou ware sukses lê Hom na aan die hart!

* Shorter Catechism van die Westminster Confession

DIE GELUKKIGE TWEELING

- Heiligheid en Blydskap.

Laat ons nou maar eerlik wees. Heiligheid is nie ‘n onderwerp waaroor alle Christene altyd graag gesels nie. Ons sal dalk eerder oor sake soos gawes van die Gees redeneer of bespiegel oor tekens wat die wederkoms sal voorafgaan. Heiligheid en heiligmaking bring so ietsie van ‘n benoudheid in ons binneste, want ons word in ons agterkoppe wysgemaak dat ‘n heilige lewe dalk tot vreugdeloosheid sou kon lei. “Jong, as jy nou ernstig begin om ‘n heilige lewensstyl na te volg, gaan jy ‘n klomp lekker dinge misloop”, fluister die Verleier in ons ore.

Nou, die opdrag tot heiligmaking aan alle kinders van God is so duidelik soos daglig. In 1 Petrus 1:16 kom God se opdrag kort en klaar na ons:

“Wees heilig, want ek is heilig”

Heiligheid is egter nie iets waarvoor ons hoef terug te deins of te skrik nie. ‘n Heilige lewe volgens God se bedoeling verarm nie ons lewens nie en maak ons ook nie nors ongelukkige on-mense nie! Hoe so? Heiligheid gaan saam met vreugde.  Ware heiligheid en ware blydskap is ‘n baie gelukkige tweeling! Kom ons probeer verduidelik. Ons weet die praktiese standaard van heiligheid wat God vir ons daargestel het is gelykvormigheid aan Jesus Christus. Hy  is nie net ons Redder nie, maar is ook ’n voorbeeld wat gereddes moet navolg. (1 Petrus 2:21) En dink daaraan : Jesus was volkome gelukkig, maar Hy was sonder sonde! Die gelukkigste mens ooit!  In Hebreërs 1:9 (OAV) word daar na Jesus verwys as die skrywer uit die Psalms aanhaal : “U het geregtigheid liefgehad en ongeregtigheid gehaat, daarom het, o God, u God U gesalf met vreugde-olie bo u metgeselle (tydgenote)” Ja, selfs die lyding en spot wat Jesus as die Man van Smarte moes verduur kon hierdie blydskap nie uitwis nie.  En hierdie blydskap het Jesus ook vir ons bedoel. “Bid, en julle sal ontvang, sodat julle blydskap volkome kan wees.” (Johannes 16:24)

Oor die onskeibaarheid van heiligheid en blydskap het Robbert Murray M’Cheyne die volgende gesê : 

“To gain entire likeness to Christ, I ought to get a high esteem of the happiness of it. I am persuaded that God’s happiness is inseparably linked in with his holiness. Holiness and happiness are like light and heat. God never tasted one of the pleasures of sin. Christ had a body such as I have, yet He never tasted one of the pleasures of sin. The redeemed through all eternity, will never taste one of the pleasures of sin; yet their happiness is complete. It would be my greatest happiness to be from this moment entirely like them. Every sin is something away from my greatest enjoyment. ...The devil strives night and day to make me forget this or disbelieve it.”

Heiligheid bevorder ons blydskap, sonde steel ons vreugde!

WORTELS VAN VERWARRING

- misleidings van die Hebrew Roots Movement.

Luister en kyk, jy sal snaakse dinge hoor en sien. Hulle praat van Yeshua, hulle vier die Shabbat (Sabbat klink dalk nie Joods genoeg nie!) en Joodse feeste, hulle onderhou sekere voedselwette en glo my ek het al gehoor van mense wat weer die besnydenis weens godsdienstige redes beoefen!* As een van jou vriende skielik ernstig raak met die studie van Hebreeus (natuurlik opsigself nie verkeerd nie) en ‘n buitengewone belangstelling ontwikkel in allerhande Joodse gebruike en gewoontes, is die kanse goed dat hy vasgevang geraak het in die Hebrew Roots Movement! (Hebreeuse Wortels Beweging, as jy dit so verkies) 

Wat ‘n ellende, want dis dwaalwortels van verwarring! Tog is dit moontlik dat opregte Christene hierdeur  mislei kan word. (veral diegene wat nie 'n gesonde agtergrond van Skrifkennis en kerkgeskiedenis het nie) Evangeliese Christene is dalk juis maklike teikens, want kinders van God het tog ‘n liefde vir die Joodse volk. Geen ware Christen sal hom ooit skuldig maak aan anti-Semitisme nie, maar eerder soos Paulus begeer dat die fisiese afstammelinge van Abram tot bekering sal kom en Jesus as Verlosser sal aanvaar. (Romeine 10:1)

Kom ons kyk baie kortliks  na die beweging en probeer dit vanuit God se Woord beoordeel:

Ontstaansgeskiedenis 

Vanaf die begin van die vorige eeu was daar organisasies wat ‘n terugkeer na die onderhouding van die Sabbat en verskeie jaarlikse Joodse feeste gepropageer het. Dit het o.a. die Sacred Name Movement en die Worldwide Church of God van Herbert Armstrong ingesluit. Die Hebrew Roots Movement het in die middel negentigs begin vorm aanneem. Sommige verklaar dit as ‘n soewereine daad van “Jahweh”. In 1997 het Dean Cozzens van Open Church Ministries ‘n kastige profesie gepubliseer met die titel "The Hebrew Movement". Sy profesie beweer dat God bepaal het dat vier hoof bewegings in die twintigste eeu sou plaasvind, naamlik: 


1. Pentekostalisme

2. Geloofsgenesing 

3. Die Charismatiese beweging en natuurlik 

4. Die "Hebrew Roots Movement"

Soos jy kan verwag, word die Hebrew Roots Movement as die finale bemagtiging van die kerk gesien voor die wederkoms van Christus! Soos in die geval van alle dwalinge beskou hulle blykbaar  hulself  as die  finale antwoord of oplossing!  

Die Hebrew Roots Movement is nie ‘n enkele geloofsgemeenskap of kerklike struktuur nie, maar eerder ‘n losse beweging op voetsoolvlak bestaande uit verskeie groepe en variasies. Dit blyk ‘n regte vrugteslaai van verskeidenheid, maar ongelukkig (soos ons sal sien) is dit ‘n vrot slaai wat gevaarlik is vir ons geestelike spysvertering!**

Vertrekpunte 

Die Hebrew Roots Movement is krities teenoor die kerk en beweer dat die Christelike Kerk  ver van die waarheid afgedwaal het weens die invloed van die Griekse en Romeinse filosofie. Hulle wil dit regstel deur ‘n herontdekking en terugkeer na die oorspronklike Hebreeuse wortels.

Leerstellings en gebruike

Soos gesê is daar nie eenvormigheid onder hierdie groepe nie, maar meestal propageer hulle ‘n lewe van wetsonderhouding. (Onderwerping aan die Joodse Torah of "Torah observant" in Engels) Dit behels dat die verordeninge van die Mosaïse wetgewing  ‘n sentrale faktor word in hulle leefstyl. Dit sluit in die onderhouding van die Joodse Sabbat (op die Saterdag), die viering van Joodse feesdae, die onderhouding van voedselwette en die vermyding van sogenaamde “heidense invloede”  in die Christendom soos die viering van Kersfees.  Dit kan ook gepaard gaan met ‘n sterk beklemtoning van Hebreeuse (of Aramese) name van God en Jesus. Hulle skilder dinge natuurlik so sag en mooi as moontlik; jy word nie verplig om die voedselwette te onderhou nie, dis ook nie heeltemal so erg as jy dit nie hou nie, maar dis darem maar die beste! O ja, en dan is daar ook nog Dawidiese danse!

BEOORDELING

Hoe moet hierdie beweging Bybels  beoordeel word? Om die Hebreeuse taal en kultuur te bestudeer kan beslis positiewe gevolge hê vir ons verstaan van die ryk boodskap van die Ou Testament. Maar die Hebrew Roots Movement is egter sonder twyfel ‘n bitter gevaarlike dwaling! (selfs predikante met teologiese opleiding val hiervoor) Hoekom is dit 'n dwaalweg?

1. Dit bevat maar weereens die kernbestanddeel van die meeste dwalings : Christus PLUS nog iets! Dis die ou dwaling dat geloof in die Here Jesus Christus nie voldoende is nie. Jy kan nou kastig eers die volle seën beleef as jou hart Joods word. Of Christus is genoeg vir ons vryspraak, maar vir heiligmaking moet ons weer terugkeer na die Torah. Een van hulle, ‘n sekere John J. Parsons gaan so ver om te beweer: “having a Jewish heart is necessary for being a Christian”

2. Die Hebrew Roots Movement mis die punt van die Nuwe Verbond en die vryheid in Christus wat daarmee saamgaan. Die Torah (wet) was die konstitusie van die Ou Verbond. Die Ou Verbond  was bestem om verby  te gaan en ‘n Nuwe Verbond, soveel heerliker, het in sy plek gekom. In 2 Korintiërs 3 brei Paulus breedvoerig hierop uit. Dis ook die groot argument van die Hebreërbrief soos almal weet. Die Nuwe Verbond is baie beter as die vorige Ou Verbond. Ons ontmoet God nou langs die Nuwe Lewende Weg! (Hebreërs 10:19) Ons is juis bevry van die swaar juk van die Mosaïse wetgewing (Handelinge 15:9,10) wat die Jode self nie instaat was om te dra nie, maar nou wil hierdie slimmerds ons weer daarnatoe lok. Die hele kwessie van die plek van die Mosaïse wetgewing in die Christen se lewe is reeds eeue terug op hierdie apostelvergadering in Handelinge 15 uitgeklaar, maar dit wil voorkom asof die Hebrew Roots Movement entoesiaste iewers iets gemis het. Ons lees hier (Hand 15:5) hoe gelowiges uit 'n Farisese agtergrond bekeerlinge uit die heidendom wou verplig om hulle te laat besny en die wet van Moses (Torah) te onderhou. Dit is duidelik deur die Jerusalemvergadering afgewys.  Nêrens in die Nuwe Testament word daar van Christene uit die heidendom verwag om weer Joodse wette en feesdae (insluitend die Sabbat) te onderhou nie. Trouens, in al sy briewe skryf Paulus  net twee keer oor die Sabbat, en beide kere in negatiewe konteks om mense daarteen te waarsku! As dit oor die viering van bepaalde dae gaan, is die Nuwe Testament baie duidelik dat dit ‘n kwessie van persoonlike gewetensvryheid en voorkeur is. (Romeine 14:5,6) Die Hebrew Roots Movement kom steel ons vryheid!

3. Die Hebrew Roots Movement sien nie die finaliteit van vervulling in Jesus raak nie. Al die seremonies, gebruike en instellings  van die Ou Verbond was skaduwees wat na Christus heengewys het. Die wet (van Moses) was ‘n skaduwee van die weldade van God wat in Jesus na ons sou kom! (Hebreërs 10:1) Dit het dus ‘n tydelike verbygaande funksie gehad. In vandag se taal sou ons kon sê : “Advertensieborde of padtekens!” Niemand kan dit duideliker sê as Paulus in Kolossense 2:16,17 nie!  “Dit is alles maar net die skaduwee van wat sou kom; die werklikheid is Christus.”

Ons mag nie meer stilstaan by die borde nie!  Jesus die werklikheid waarvan hulle ons vertel het, het mos gekom! Kom ek verduidelik. Dink aan ‘n Coke advertensie voor ‘n winkel. Dit lei my na ‘n plek waar ek Coke kan koop, maar opsigself kan dit nie my dors les nie. Net die Coke self kan! Ek sou dwaas wees om by die advertensie te bly stilstaan. Nee, ek moet die Coke in die hande kry!

Die Ou Testament en al sy wette en instellings fokus op Jesus en vind vervulling in hom. Jesus is ons eenmalige soenoffer, Jesus is ons tempel in en deur wie ons die lewende God aanbid (sien Johannes 2 en 4), Jesus gee ons die rus waarna die Sabbat heengewys het, al die Joodse feeste het na Jesus gewys en ons hoef  dit nooit weer te vier nie!

JESUS SELF IS ONS TORAH

Hy bring vir ons die verlossing en Hy bepaal ook ons etiek! 

4. Die Hebrew Roots Movement is ‘n ou dwaling wat net weer afgestof word. Soos alle valse leringe kom die Hebrew Roots Movement se wortels al uit die tyd van die Nuwe Testament. Dis ou fossiele van misleiding wat nou weer opgegrawe en gepoleer word met ‘n skyn van kennis. Die Hebrew Roots Movement se  geestelike voorsate was die Judaïseerders teen wie Paulus so ernstig in veral sy brief aan die Galasiërs waarsku. Hulle wou destyds al Christene oorreed om weer die besnydenis te beoefen en die Sabbat en Joodse feeste as noodsaaklikheid te onderhou! Paulus hanteer dit nie maar  ligtelik as ‘n saak van kulturele voorkeur nie. Wie wet (besnydenis) en genade wil vermeng, het van die genade afvallig geword en hulle band met Christus verbreek! (Galasiërs 5:4)

5. Die Hebrew Roots Movement is ‘n stuk misleiding gebou op taalkundige onkunde en wensdenkery. Wat van die Hebreeuse name?  Is daar iets fout mee? Met Hebreeuse vorme van name is daar opsigself sekerlik niks verkeerd nie. Die wesentlike gevaar bestaan wel dat die Hebraïsering van name en godsdienstige terme meesal op ‘n vals  teologiese oriëntasie afstuur waarin die Ou Verbond en sy uitgediende instellings die algenoegsaamheid van Christus se kruis en opstanding uitrangeer. Niks anders as ‘n wegdryf van Jesus af nie! 

En dis tog duidelik : Ons redding word hoegenaamd  nie bepaal deur vashou aan ‘n bepaalde (veronderstelde) fonetiese korrektheid nie, maar deur ons vertroue op ‘n baie bepaalde Persoon met ‘n duidelik omlynde identiteit, naamlik Jesus Christus gebore uit die geslag van Dawid, wat gekruisig is en op die derde dag opgestaan het uit die dood! As jy op Hom en Hom alleen vertrou, maak die bepaalde uitspraak en vorm van sy Naam regtig nie soveel saak nie. Die naam Jesus self ook word buitendien in verskillende tale verskillend gespel en uitgespreek - en wie kan stry teen die feit dat daar redding gekom het vir miljoene mense van alle nasies en tale, waar sy Naam verkondig is! (Baie slim sal hierdie knape jou vertel dat mens nie ‘n naam kan vertaal nie. Wel, dis nie heeltemal waar nie! As ek van die groot Hervormer van Genève praat, gebruik ek die naam, Johannes Calvyn. My Engelse broers sal ongetwyfeld van John Calvin praat en in Frans is hy Jean Cauvin! Daar is ten spyte van verskillende benaminge, geen twyfel oor watter persoon ons bedoel nie!)

6. Die aanhangers van die Hebrew Roots Movement loop die gevaar om die gesag van God se Woord te minag. Hulle bevraagteken in wese die geopenbaarde Nuwe Testament deur te beweer dat daar oorspronklik Hebreeuse (of Aramese) weergawes was.  Daar is egter nie sulke tekste beskikbaar nie. (Mens wonder hoekom sou God so iets, as dit bestaan het en dit fundamenteel belangrik was, verlore laat raak het?) Dit beteken in effek dat hulle dan beweer dat ons nie meer 'n gesagsvolle Nuwe Testament het nie! (dit lyk dat as hulle in 'n hoek gedryf word, daar teruggeval word op : "daar is foute in die vertaling.") Die feit is, die Nuwe Testament is in Grieks geskryf, met die Griekse vorme van die name van God en Jesus! En terloops, die evangelieskrywers het hoofsaaklik uit die Griekse vertaling van die Ou Testament, die Septuagint aangehaal en nie uit die Hebreeuse teks nie! Die feit dat die Nuwe Testament volgens God se bedoeling in Koine Grieks (wat die algemene omgangstaal was van destyds) geskryf is, is net 'n verdere bewys dat dit in die kerk as God se volk, hoegenaamd nie meer oor etnisiteit gaan nie, maar slegs oor ons verbintenis aan Jesus deur die geloof.

7. Die Hebrew Roots Movement propageer uiteindelik (bewustelik of onbewustelik) ‘n mensgemaakte evangelie van menslike verdienste. Al word dit hoe sappig opgedis, dis harde dwaling wat Goddelike genade verruil vir menslike prestasies! Daarom lyk dit eerder of die ware wortels hier ter sprake nie soseer vanuit die Jode is nie, maar vanuit die Bose! Aan al die aanhangers van die Hebrew Roots Movement wil ek maar net vra (soos Paulus aan die Galasiërs in die woorde van die NIV) : “You foolish Galatians! Who has bewitched you?... Are you so foolish? After beginning with the Spirit, are you trying to attain your goal by human effort?” (Galasiërs 3:1) 

Ag, kom ons los al die afdraaipaaie en verbly ons in die genoegsaamheid van ons Verlosser Jesus Christus!

* Dis inderdaad iets wat ek al gehoor het , maar besnydenis is nie 'n vereiste onder die "Torah observant" groepe nie. Dit lyk na 'n inkonsekwensie, want besnydenis is tog duidelik 'n bepaling in die Torah. Waarom sommige dele van die Torah soos die Sabbat en voedselwette nakom, maar nie die besnydenis nie?


**Die Israelvisie wat ons hier in Suider-Afrika ken en wat weer ‘n uitspruitsel is van die Brits-Israelisme is nie deel van die Hebrew Roots Movement nie, maar deel wel sekere oortuigings. Een van hulle swaargewigte was juis ds. Gert Steenkamp, ‘n voormalige NG predikant van Tsumeb, wat later in Kuruman bedrywig was.

DIE DUIWEL SE BYBEL

- Satan se slinkse misbruik van die Skrif

Ja, jy het reg gelees. Die duiwel het ook ’n Bybel! En, nee, dis toe nie die Huisgenoot nie! Die skokkende feit is juis dat Satan heel dikwels van  presies  dieselfde Bybel as ons gebruik (eerder misbruik) maak. As dit dalk vir jou vreemd klink, gaan lees maar gerus weer die gedeelte in Matteus 4:1-11 waar Jesus in die woestyn deur die duiwel versoek is. In vers 6 lees ons hoe Satan twee aanhalings uit Psalm 91 maak om Jesus te probeer oorreed om van die tempel se hoogste punt af te spring. Ewe manhaftig sê die duiwel dan vir Jesus : “Daar staan mos geskrywe...” Natuuurlik kon Jesus Hom terug antwoord uit die Woord deur te sê : “Daar staan ook geskrywe: ‘Jy mag die Here jou God nie op die proef stel nie.’” Satan haal die tekste uit Psalm 91 wel korrek aan, maar gee ’n vals betekenis daaraan asof God se beloftes van beskerming sou beteken dat ons opsetlik maar kan toets of dit wat God sê waar is. Jesus wys hom dan duidelik uit die Woord dat sy gebruik van die teks teen God se bedoeling is. Satan het doelbewus Jesus probeer mislei uit die Bybel om Hom weg te hou van God se bedoelde lydensweg. Hy stel Jesus voor ‘n maklike pad van kitsroem, want as Jesus van die tempel sou afspring, sou almal Hom as iets besonders geëer het. So sou Jesus weggelok word van die doel van sy koms naamlik sy plaasvervangende sterwe aan die kruis.

Satan misbruik God se Woord veral deur dit buite konteks te gebruik en ’n vals op-die-klank-af betekenis daaraan te heg. Kom ons kyk net na vier voorbeelde:

Matteus 7:1 “Moenie oordeel nie” Hierdie is ’n geliefkoosde skuiwergat wat Satan bied vir mense wat nie aangespreek wil word oor hulle sonde nie. As hulle tereggewys word,  is hulle gou om terug te kap : “Onthou die Bybel sê  jy mag nie oordeel nie.” Dis ook ’n gerieflike verweer vir die morele relatiwis wat beweer dat die Bybel geen norme en standaarde het nie en dat niks meer sonde is nie. Maar wat sê Jesus regtig hier? Hierdie vers kan onmoontlik beteken dat Christene geen sedelike beoordeling of onderskeid tussen reg en verkeerd mag maak nie. Sonder enige norm sou dit in elk geval sinneloos wees om van “balk en splinter” te praat, want dan is als mos maar ewe reg! Verder aan in Jesus se gesprek is dit baie duidelik dat daar van ons  inderdaad verwag word om onderskeid tussen reg en verkeerd te maak as Jesus waarsku teen die vals profete. (Vers 15)  “Pas op vir die vals profete” Beoordeling van hulle dade is belangrik, want Jesus gaan voort om te sê : “Elke goeie boom dra tog goeie vrugte, maar ’n slegte boom dra slegte vrugte.”  So ’n uitspraak van Jesus sou geen sin maak, as ons nie instaat kon wees om te onderskei tussen goed en verkeerd nie!  Wat Jesus wel verbied is skynheilige foutvindery van mense wat self nie ontsag vir God se oordele het nie. Ons moet besef dat onsself ook deur God beoordeel word. Wie die erns hiervan besef sal allereers erns maak met sy eie lewe. Paulus se opdragte in 1 Korintiërs 5 stel dit ook duidelik wat die regte vorm van “oordeel” is wat God se kinders moet beoefen. Daar moet dissipline, toesig en tug binne ’n gemeente wees. (1 Kor 5:13 NAV)  “Maar julle moet oor julle eie mense oordeel : ‘Verwyder die slegte mens onder julle uit!’” Snaaks dat niemand hierdie teks aanhaal nie!? Is die rede dalk mensevrees? En om hierdie mensvrees weg te steek skuil ons maklik agter ‘n oppervlakkige lees van Matteus 7:1?

1 Tessalonisense 5:21 “Beproef alle dinge...”  (OAV) ‘n Kansvatter sou dalk hierdie teks as verskoning wou gebruik om al wat ‘n sonde is, uit te probeer! Hier staan tog immers “alle”  dinge! Kan dit wees? Moet ek proe aan dronkenskap of ‘n slag my geluk by die dobbelhuis toets? Die belangrikheid van die konteks vir ‘n gesonde verstaan van die Skrif word hier weereens duidelik gedemonstreer. Wie net die vorige vers lees sal agterkom dat dit hier gaan oor die beoordeling van profetiese uitsprake. Ja, ons moet erns maak met die profesie, maar ons het die verantwoordelikheid om dit te beoordeel. En die maatstaf van beoordeling is God se Woord. Dis nie nou die plek om in te gaan op wat die Nuwe Testament met profesie bedoel nie. Maar ongeag mens se opinie oor hierdie saak is dit baie duidelik dat hier geen groen lig gegee word om allerhande sondes of skadelike dinge uit te toets nie. As iets teen God se Woord is moet ons alleenlik maar daarvan af wegvlug en dit met alle mag vermy! (2 Timoteus 2:22)

Johannes 10:28  “Ek gee hulle die ewige lewe, en hulle sal in alle ewigheid nooit verlore gaan nie. Niemand sal hulle uit my hand ruk nie.”  Dis inderdaad ’n wonderlike belofte wat waar is, maar die duiwel gebruik dit om ’n valse gerustheid aan onbekeerde (of vals bekeerde) mense te gee. Hoe so? Hierdie belofte gee Jesus  nie sommer aan elke Jan Rap en sy maat  nie, maar net aan Sy skape. Die vers net voor vers 28 is baie duidelik, waar Jesus sê : “My skape luister na my stem; Ek ken hulle, en hulle volg My.”  Van hulle - gehoorsame volgelinge van Jesus,  en net hulle word gesê dat hulle onaantasbaar veilig in Jesus se hand is. Die stelling : “Eenmaal gered, altyd gered” is ’n kosbare Bybelse waarheid, maar as daar hoegenaamd nie ’n “eenmaal” in my lewe was nie, kan ek tog ook nie die “altyd” op my van toepassing maak nie. Wat bedoel ek? Baie mense het op ’n stadium een of ander oppervlakkige emosionele ervaring (dalk op ’n kamp of tydens ’n moeilike tyd in hulle lewens)..., maar dit was in die verre verlede en hulle huidige lewe toon geen tekens van ’n wandel met Jesus nie. Oor ’n lang tydperk blyk dit dat daar geen diepgaande lewensverandering plaasgevind het nie. Dit was bloot ’n verbygaande gevoel en ’n kortstondige belewenis. As sulke mense op ’n teks soos hierdie vertrou, is dit ’n gevaarlike mistasting. Hulle leef ver van God af, maar troos hulleself met ’n belofte wat eintlik glad nie op hulle van toepassing is nie. Die oplossing is om eerlike selfondersoek te doen en met opregtheid na Jesus te kom, alleenlik op Hom my vertoue te stel en in dankbaarheid Hom te begin gehoorsaam. Dan kan ek op hierdie kragtige belofte en ander soortgelyke beloftes (soos Filippense 1:6) staatmaak!

Spreuke 18:21 “Dood en lewe is in die mag van die tong” Dis ’n basisteks van die “Spreek Lewe” dwaling  wat tans baie mense (en ook opregte Christene) op sleeptou het.  Hierdie dwaalidees kom nie uit ’n gesonde nugtere verstaan van die Woord nie, maar is versinsels van die Word of Faith Movement. Satan misbruik hierdie teks om mense te laat glo dat ons skeppingskrag in ons woorde het. Dis natuurlik ’n New Age leuen!

Laat ons dit duidelik sê : Die mens het nie bonatuurlike skeppingskrag in sy woorde nie. Net God kan ’n magswoord spreek soos byvoorbeeld by die skepping : “Laat daar lig wees!” (2 Korintiërs 4:6) Net God kan ook die lig in ‘n donker hart laat skyn!

Wat beteken  hierdie teks in Spreuke dan?  Onthou die boek Spreuke gaan oor praktiese alledaagse wysheid. Dit gaan hier bloot oor ’n waarskuwing om versigtig te wees wat ons sê. Los (en baie ) pratery, skinder, beledigings en leuens het verskriklike gevolge. Verkeerde woorde uit ’n mens se mond kan groot skade aanrig en ja, selfs die dood veroorsaak. (’n Koning kon byvoorbeeld ’n doodsvonnis oor iemand uitspreek en so ’n persoon se lewe beëindig of dwase rebelse  praatjies kan jou in die moeilikheid by die owerhede laat beland en dit kon ook jou lewe kos) Dis die konteks waarin hierdie uitspraak gemaak word. (Sien ook vers 6-8) In die Nuwe Testament spreek Jakobus hoofstuk 3 wat handel oor die tong hierdie selfde tema aan en die boodskap is : “Beheer jou tong!”

Dit beteken hoegenaamd nie dat ons woorde ’n soort van magiese krag  het nie. As dit dan nou kwansuis ’n “geestelike wet” is, hoekom gaan hierdie ouens nie na hospitale en begraafplase en wek almal wat dood was weer op nie? Hierdie mense het inderdaad al groot hartseer en verwarring  met hulle dwaalleer veroorsaak. Ds. Maritz van Koppies, wat self pynlike ondervinding hiervan het,  vertel : “Toe ek die tyding gekry het dat my seun verongeluk het en reeds breindood is, het ek op die stoel neergesak en gebid: ‘Ag Here, tog nie nog ‘n kind van my wat sterf nie!” Iemand sê toe: ‘Moenie so dood spreek nie; spreek lewe oor die kind!’ My seun se brein was reeds drie ure sonder suurstof en ek het geweet wat dit medies beteken.” 

Die Word of Faith Movement dink dat mens God kan beveel, eintlik gaan sommige nog verder en dink dat die mens self ’n klein godjie is! Die kernmotief agter  hierdie dwaling is die menslike soeke na mag. (dink maar aan wat in die tuin van Eden gebeur het) Hy wil graag vir homself die lewe so gerieflik moontlik te maak en misbruik geloof om vir homself gesondheid en welvaart op aarde te verseker. Vir meer agtergrond oor hierdie dwaling lees gerus : “Man as God - The Word of Faith Movement” deur Rev. Curtis I. Crenshaw.

Ten slotte : God se Woord is kosbaar en lewegewend. Maar pasop in die hand (mond) van die Satan bring dit die dood! Daar is soveel tragiese voorbeelde hiervan. Daarom is dit nodig dat ons die Woord binne sy konteks, bedoeling en geheelinhoud sal verstaan. (kliek : LUGFOTO VAN DIE BYBEL) God het vir hierdie doel die gawe van waarheidsleraars deur al die eeue aan sy kerk geskenk. Vir die kind van God is dit dus uiters belangrik om deel te wees van ‘n gemeente waar die Woord in waarheid verkondig en uitgelê word.

PASOP VIR DIE GOGGAS

wat gate vreet in die GENADEBOODSKAP!

Die kort briefie van Judas bevat ‘n kragtige boodskap vir die kerk van ons tyd. (maak nou gerus eers daar oop in jou Bybel)

Vers 3 "Maar nou voel ek my verplig om julle met my brief aan te spoor om te stry vir die geloof wat een maal oorgelewer is aan die heiliges."

Ons vind hier ’n sterk oproep en vermaning om kragtig te stry vir die ware geloof. Judas sê dus vir sy lesers (en ons) dat daar dringend aksie geneem moet word om die waarheid van die verlossingsboodskap te beskerm en te bewaar. 

Dis ‘n boodskap wat nie verander mag word nie. Dis finaal vir eens en altyd oorgelewer aan God se mense! Die bewaring van hierdie boodskap is ‘n saak wat nie net enkelinge raak nie, maar juis ons gemeentes! Dis ‘n belangrike boodskap vir elkeen in die gemeente. Die gemeente word immers in 1 Timoteus 3:15 die “draer en beskermer van die waarheid”  genoem. 

Hoekom vind ons hierdie ernstige en  dringende toon by Judas? Daar is gevaar!

Dis ’n feit - die kerk van Jesus is en  word bedreig. (Dit was reeds die geval in die tyd van die Nuwe Testament) Die rede is eenvoudig : Satan hou nie van die kerk van Jesus nie. Satan wil nie hê mense moet gered word nie. Satan haat die kerk, omdat hy God haat. Baie vyande word dus teen die kerk ingespan. Maar baie belangrik - die grootste en gevaarlikste vyand is nie magte buite die kerk nie, maar valse leringe binne die kerk. 

Ons grootste bedreiging is nie - Islam, diktators of bose regerings nie, maar ‘n verdraaiing van die evangelie boodskap!

Judas noem spesifiek hierdie valse leraars en hulle lering wat die kerk binnegedring het by die naam.

HULLE IS GEVAARLIKE GOGGAS WAT GATE VREET IN DIE GENADEBOODSKAP EN DIT WAARDELOOS MAAK!

Wat is hierdie gevaarlike valse leer? (Vers 4) Dit gaan oor die misbruik van genade. Hoe gebeur dit? Valse leraars hou genade voor as ’n dekmantel, 'n verskoning om losbandig te leef! Hulle valse propaganda kom basies op die volgende neer : Omdat God se genade so groot is kan ons maar aanhou sonde doen, Hy sal mos maar vergewe. Iemand het dit iewers so gestel : Dis God se plig om ons te vergewe en ons voorreg om te sondig! Hierdie tipe redenasie en lering is ‘n dodelike bedreiging vir die kerk en sy boodskap!

 Kom ons bekyk hierdie saak van naderby:

Redding uit genade is ’n kernwaarheid van ons geloof. (Efesiërs 2:8)  Radikale verbysterende  genade! Hierdie genade behels dat God ’n skuldige goddelose,  onskuldig verklaar (Romeine 4:4) sonder dat hy dit verdien, alleenlik op grond van Jesus se boetedoening aan die kruis. O, hierdie genade klink suikersoet vir die stukkende sondige siel! Genade het niks te doen met ons prestasies nie, maar is ‘n ewigheidsgeskenk van God af! (2 Timoteus 1:9,10) Genade is Goddelik gratis en  hemels heerlik. Genade gee hoop vir die grootste sondaarskurk. Genade het miljoene mense se lewens male sonder tal verander. Genade het die ewige  poorte laat oopswaai vir die slegste mense denkbaar. Genade het ontelbare mense voor die kake van die hel weggeraap. Dink maar aan die misdadiger aan die kruis of iemand soos die goddelose John Newton wat later  “Amazing Grace” geskryf het.

Maar gou het die duiwel sy kans gesien. Hy het dwaalleraars gebruik om die waarheid van genade te verdraai. Juis omdat dit so kosbaar is het die Satan dit vervals. (Dis mos net kosbare dinge wat vervals word. Niemand sal moeite doen om iets waardeloos te vervals nie.) Reeds in die Romeine brief spreek Paulus hierdie kwessie aan.  Juis omdat Paulus ‘n radikale genade verkondig het, het hy verwag dat daar ‘n misverstand sou ontstaan deurdat mense sou beweer  : “Ag, dis lekker, laat ons maar meer sondig sodat die genade ook meer kan word!"  Paulus reageer baie skerp teenoor so ‘n houding : “Volstrek nie!”  (Romeine 6:1,2) Hierdie dwaling (en dwaalleraars) kan maklik aan hulle geliefkoosde uitdrukkings herken word. Dit klink so mooi, maar dis halwe waarhede : “Ag, ons is mos maar almal mense... Ag, niemand is mos volmaak nie.” Dis inderdaad waar, maar sê jy dit as ‘n belydenis of bloot as ‘n verskoning om voort te ploeter in sonde? In ons dag is een van die handelsmerke waaronder hierdie dwaling verkoop word : “VERDRAAGSAAMHEID” 

Tot vervelens toe word daar op die “toleransie” snaar getokkel! 

Almal se sienings en almal se norme (of gebrek daaraan) moet geakkommodeer word! Ons moet tog net niemand se gevoelens seermaak nie. Die dwaalleraar gee kastig baie om vir mense se gevoelens, maar vertrap God se Woord!

Wat was Jesus se houding? Hy is die ruimhartigste Uitdeler van genade ooit. Hy vergewe die ergste sondes, maar dan sê Hy : 

“Gaan heen en sondig nie meer nie!” 

Die begrip “genade” word deur baie gebruik, maar daar is ‘n duidelike onderskeid hoe dit gebruik word. : Valse leraars misbruik die woord genade  as ’n verskoning en ’n dekmantel om rustig aan te hou sondig. God in sy Woord gebruik die  term genade as aansporing om nie meer te sondig nie, maar in dankbaarheid en heiligheid te leef!

Judas waarsku ons baie ernstig teen hierdie dwaling. Hy maak dit duidelik dat hierdie dwaling skrikwekkende gevolge het. Hy herinner sy lesers aan die  bekende voorbeeld van die volk Israel wat uit Egipte verlos is. God was Israel genadig. Hulle was ’n klomp slawe in groot ellende. Toe red God hulle genadiglik uit Egipte sonder dat hulle dit verdien. Maar wat gebeur toe? Hulle was ondankbaar, hulle begin kla, hulle begin afgode dien, hulle begin onsedelik leef... Hulle vergrype het grusame gevolge gehad! God het daardie einste Israeliete wat Hy gered het, uitgedelg omdat hulle sy genade vertrap het. Van daardie hele geslag het net Josua en Kaleb in die beloofde land ingegaan. Om maar lustig  met sonde aan te gaan roep die oordele van God op ons af. Judas noem nog twee voorbeelde van Goddelike wraakuitoefening om ons te waarsku : die engele wat ongehoorsaam was en die mense van Sodom en Gemorra. (Sien vers 5-7)

Die punt wat Judas maak is dit : God se optrede van die verlede wys dat Hy nie ‘n vertrapping van sy heiligheid duld nie, maar dit  konsekwent straf.

(Moet jou dus nie self wysmaak dat ‘n God van liefde nie kan straf uitdeel nie)

Pasop vir ’n valse begrip van  genade. Vals genade soek verskonings vir sonde.

Koester ware genade! Ja, ware genade bring hoop aan die ergste sondaar. Selfs ‘n Dawid! (Lees gerus SMS: “Ek is swanger”) Maar ware genade maak ’n mens egter dankbaar  en as ek dankbaar teenoor God is,  vlug ek weg van sonde. Ware genade leer my ‘n nuwe leefstyl. (Titus 2:11,12)

Niemand kan verby die feit kyk dat Judas se waarskuwings angswekkend is nie. Dit wek vrees by ons en dit moet! Maar weet jy ek verstom my oor die volmaakte balans in God se Woord. As ons weer ‘n slag gesidder het oor ons sonde en na Jesus toe gevlug het, is die Here baie gou om die vertroostende salf van sy getrouheid aan ons stukkende siele te smeer. Dis dan ook wat ons in vers 24,25 vind:

“Aan Hom wat magtig is om julle van struikeling te bewaar en julle onbevlek en met vreugde sy heerlikheid te laat aanskou, aan die enigste God, ons Verlosser deur Jesus Christus ons Here, aan Hom behoort die heerlikheid en die majesteit, die krag en die mag, van alle ewigheid af, ook nou en tot in alle ewigheid!”

Wat 'n heerlike troosvolle versekering!

God self sal ons in die genade laat volhard en veilig bewaar! Hy gebruik juis ernstige waarskuwings soos die van  Judas in hierdie proses van bewaring.