Bladsye

Dinsdag 25 Augustus 2020

“Ek verstaan nie, Here!”


     God werk op misterieuse wyse.

Hoe moet ek dit verstaan? Daardie werksaanbod wat my so opgewonde gemaak het en toe deur die mat geval het? Daardie sieke vir wie ons so ernstig gebid het, wat toe skielik beter geword het maar net so onverwags toe oorlede is? Daardie eksamen waarvoor ek so hard geleer het, en toe doen ek baie swak, al het ek die Here mooi gevra om my te help? En hoekom kan goddelose regeerders maak soos hulle wil, ons land plunder en ons mense verarm, maar God keer hulle nie? So lyk dit altans... Baie onbeantwoorde vrae…

GOD WERK OP MISTERIEUSE WYSE! God werk op geheimsinnige en onverklaarbare maniere. Dis wat Jesaja 45:15 wil sê. U is die God wat U verborge hou, die God van Israel, die Redder!”

Waaroor gaan dit hier? Israel was in ballingskap en God het toe besluit om ‘n heidense koning Kores te gebruik om sy volk te verlos en weer te laat terugkeer na hulle land. Hoor mooi! Ja, God maak van ‘n vreemde heidense koning wat Hom glad nie ken nie, sy eie kneg om sy planne te volvoer! Hoekom en hoe kan God so iets regkry? Wel, Hy is alleen waarlik God. Hy kan als doen wat Hy wil! Luister wat sê Hy vir die heidense koning Kores – Ek is die Here, daar is geen ander nie, buiten My is daar geen God nie. Ek rus jou toe vir jou taak al ken jy My nie. (Jesaja 45:5) 

God lei die geskiedenis van mense, families en nasies op sy geheime onverstaanbare wyse sodat sy wil volbring en sy Naam geëer word!  

God se mense sal uiteindelik gered word en nooit teleurgestel word nie. Maar nou is God se werkswyse vir ons  onverstaanbaar, verborge, ondeurgrondelik, onpeilbaar!

Dit bring ons by Paulus se lofprysing in Romeine 11:33-36.  Dit eggo dieselfde waarheid as Jesaja.



"O diepte van die rykdom en wysheid en kennis van God! Hoe ondeurgrondelik is sy oordele, hoe onnaspeurlik sy weë!

"Wie ken die bedoeling van die Here? Wie gee Hom raad?

Wie bewys Hom ‘n guns, sodat Hy verplig is om iets terug te doen?"

Uit Hom en deur Hom en tot Hom is alle dinge. Aan Hom behoort die heerlikheid tot in ewigheid! Amen."

 

Die konteks is baie belangrik. Dit gaan in Romeine 9-11 oor die hartseer feit dat die volk Israel vir Jesus, die beloofde Messias verwerp het en dat dit gelyk het of God hulle daarom vergeet en verstoot het. Dit lyk asof God se beloftes, juis ook die beloftes wat in Jesaja gemaak is, op niks uitgeloop het nie. Paulus is natuurlik baie hartseer dat die meerderheid van sy eie volk Jesus verwerp het, maar hy kyk dieper na die saak. Deur dat Israel die evangelie verwerp het, het die heidense nasies juis die kans gekry om dit te hoor en te aanvaar! Agter die oënskynlike mislukking het God ‘n heerlike genade doel gehad. Paulus weet dat God Hom weer oor Israel sal ontferm en ook die uitverkorenes in die etniese Israel sal red.

 Hy gebruik die beeld van die olyfboom. God het die mak olyfboom , Israel afgekap en die lote van die wilde olyfboom (bekeerlinge uit die heiden nasies) ingeënt. Maar onthou sê Paulus : As God dit kon doen kan Hy weer die mak olyf se takke terug inent! God sal sy uiteindelike doel bereik en vir Hom ‘n volk versamel uit beide die heidene en die etniese Israel. As Paulus hieroor nadink, dan bars hy as’t ware uit in spontane lofprysing en aanbidding. Hy loof God wat totaal soewerein en in beheer is! (Soewerein beteken – God doen wát Hy wil, wánneer Hy wil, sóós Hy wil. God is van niemand afhanklik nie – en hoef dus vir niemand raad te vra nie – en Hy is aan niemand verantwoordbaar nie.) God sal sy wil volbring, maar vir ons as mense is dit ondeurgrondelik, onnaspeurlik. Dit gaan bo ons begrip en verstand! 

Ons dien ‘n soewereine, almagtige en misterieuse God!

 God werk dikwels op die heel teenoorgestelde manier as wat mense sou verwag.

Nêrens is dit duideliker as in die lewe en sterwe van Jesus self nie. God stuur sy Seun na hierdie aarde, nie as ‘n super engel,  dapper krygsman, magtige staatsman of slim filosoof wat baie boeke skryf nie. Nee, God se Seun word in ‘n stal gebore. Gewone babatjie wat skree. Hy loop en leer in die stofstrate van die onbelangrike Palestina en Hy sterf die skandedood van ‘n uitgeworpe misdadiger! God se plan, wysheid  en werkswyse verskil enorm baie van ons idees en planne. God bewys sy krag juis deur in Jesus swak te word, gekruisig te word deur sy eie skepsels wat Hy gemaak het. Vir die wêreld is die kruis dwaasheid en onsin, maar vir ons wat gered word is dit die krag van God. (1 Korintiërs 1:18)

 God werk vandag nog op verborge misterieuse wyse.

God gebruik ‘n rebelse kind, ‘n ontroue huweliksmaat, ‘n pynlike siekte, en selfs ‘n wêreldwye virus en korrupte regerings om sy volmaakte doelwitte te bereik!  Ek en jy gaan dit nie verstaan nie.

Ons moet egter in vertroue voor Hom buig. Hy weet wat Hy doen. In plaas van opstand, moet ons nederig in aanbidding voor Hom kniel! In plaas van rebelse vrae moet ons sy lof en heerlikheid besing! In plaas van verwyte moet ons Hom dank, ook in die donkerste ure! Kom skep moed kinders van God, want die mees dreigende onweerswolke van slegte omstandighede is vol van God se genadereën wat ons siele sal versadig! 


Kom ons word stil voor God se almag en ondeurgrondelike wysheid en sing saam met William Cowper (1731-1800) sy beroemde lied- God moves in a mysterious way




God moves in a mysterious way
His wonders to perform;
He plants His footsteps in the sea
And rides upon the storm.

Deep in unfathomable mines
Of never failing skill
He treasures up His bright designs
And works His sov’reign will.

Ye fearful saints, fresh courage take;
The clouds ye so much dread
Are big with mercy and shall break
In blessings on your head.

Judge not the Lord by feeble sense,
But trust Him for His grace;
Behind a frowning providence
He hides a smiling face.

His purposes will ripen fast,
Unfolding every hour;
The bud may have a bitter taste,
But sweet will be the flow’r.

Blind unbelief is sure to err
And scan His work in vain;
God is His own interpreter,
And He will make it plain.

Lees gerus die aangrypende biografiese skets oor (kliek)  William Cowper deur John Piper.

 

Saterdag 01 Augustus 2020

JI PACKER


EN DIE AANNEMING TOT KINDERS

[JI Packer (1926-2020) is verlede maand oorlede. Hy was ‘n behoudende Anglikaanse teoloog en kampvegter vir die waarheid*. Sy bekendste werk is seker sy blitsverkoper, Knowing God. Ek deel hieronder enkele gedagtes uit die boek oor die heerlike onderwerp van aanneming tot kinders.]

Het jy besef? God neem verloste sondaars aan as sy eie kinders!

 

 “Want julle het nie ontvang 'n gees van slawerny om weer te vrees nie, maar julle het ontvang die Gees van aanneming tot kinders, deur wie ons roep: Abba, Vader! Die Gees self getuig saam met ons gees dat ons kinders van God is;"  (Romeine 8:15,16)

Die vraag “Wat is ‘n Christen?” kan op baie maniere beantwoord word. Die rykste antwoord is : ‘n Christen is iemand wat God as sy eie Vader het.  

Net terloops, nie alle mense is kinders van God in hierdie sin nie. Inteendeel Paulus stel dit duidelik dat ons almal, voor ons redding deur Jesus, kinders van die toorn was. Met ander woorde ons het onder God se oordeel en raak gestaan.  “…en ons was van nature kinders van die toorn net soos ook die ander.” (Efesiërs 2:3) 

Die aanneming tot kinders is ‘n uitsonderlike stuk genade en  die grootste voorreg wat die evangelie ons bring. 

Ja, daar is ook ander voorregte. Soos vryspraak. Ons ken die betekenis….Regverdiging, vryspraak (justification) is ‘n forensiese saak.  Dit gaan oor die wet en oor God as regter. In die vryspraak spreek God ons vry van al ons skuld via ons geloof in Jesus op grond van sy volmaakte skuldoffer en boetedoening aan die kruis. Dit beteken , ek wat glo staan onskuldig, strafloos voor God omdat Jesus my straf gedra het. Dis heerlik.  Genadig! 

Aanneming tot kinders gaan egter nog verder. Dis ‘n familiesaak. Hier gaan dit nie oor die wet nie, maar oor liefde, nie oor God as Regter nie, maar oor God as Vader. Die aanneming tot kinders behels dat God ons in sy eie huisgesin opneem, ons word aangeneem as sy kinders en hanteer as sy erfgename! “Jy is dus nie meer ‘n slaaf nie; jy is nou ‘n kind van God. En omdat jy sy kind is, het God jou ook sy erfgenaam gemaak.” (Galasiërs 4:7) 


Ons hele praktiese Christelike lewe word beheer deur hierdie wonderlike waarheidsfeit. Ek is ‘n kind van God. Ons gaan spesifiek kyk hoe dit in die bergrede uitgespel word in praktiese terme. God se familiekode.

 Kom ons kyk na drie praktiese terreine in ons lewens waar die besef dat God ons Vader is ‘n reuse verskil sal maak:

1. Hierdie feit van kindskap bepaal my gedrag en lewenswandel.

 

Op 3 maniere beïnvloed ons kindskap van die Vader ons gedrag:

 

As kinders is ons nabootsers van die Vader. Jesus leer -"Maar Ek sê vir julle: Julle moet julle vyande liefhê, en julle moet bid vir dié wat vir julle vervolg, sodat julle kinders kan wees van julle Vader in die hemel. Hy laat immers sy son opkom oor slegtes en goeies, en Hy laat reën oor dié wat reg doen en oor dié wat verkeerddoen.” (Matt 5:44,45) As kinders moet ons die karaktereienskappe van die Vader vertoon . Terloops, as ons vol van vrees is, as ons dronk word, as ons te lui is om op ‘n Sondag na die Vader se woorde te kom luister... wat vertel dit vir die wêreld van ons Vader? Gaan iemand God eer omdat jy dronk word?

As kinders moet ons die Vader se naam eer aan doen. Anders gestel ons moet Hom verheerlik. As mense na ons gedrag kyk, moet hulle sê : “Kyk watse goeie Pa het hy!”  Hoor Jesus se woorde -  “Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik." (Matt 5:16)  Word ander mense na God toe getrek deur jou voorbeeld en gedrag. Of stoot jy hulle weg van God en die evangelie? 

As kinders moet dit ons begeerte wees om ons Vader gelukkig te maak. Dink bietjie mooi – Is jou Hemelse Vader gelukkig ... met jou gedagtes, met jou grappe langs die braaivleisvuur, hoe jy jou geld of tyd bestee? As ons goeie dinge doen moet ons nie na mense se goedkeuring soek nie, maar die Vader se goedkeuring in gedagte hou. Sy beloning is wat tel! "Moenie julle godsdienstige pligte in die openbaar nakom om deur mense gesien te word nie, want dan kry julle geen beloning van julle Vader wat in die hemel is nie.” 6:1 Die implikasie is dat wat God van ons dade dink, dis wat saakmaak! 

2. Hierdie feit van kindskap is die basis van my gebedslewe. 


Ons vrymoedige gebedslewe berus op die voorreg dat ons God ons Vader kan noem. Dis die spesiale voorreg van God se kinders in die Nuwe Verbond om God as Vader aan te spreek as ons bid. Dink maar aan die “Onse Vader” gebed wat Jesus sy dissipels geleer het. (Dit was nie so in die Ou Verbond nie!) Die Vader is altyd toeganklik vir sy kinders. Hy weet wat ons nodig het en wil die beste vir ons gee. Dit impliseer natuurlik nie dat ons altyd kry wat ons wil hê nie, want ons vra dinge wat nie altyd die beste is nie. (Weens onkunde, selfsug, sondige begeertes ens.) En tog, kind van God kan jy seker weet dat die Vader net jou beste belange op die hart dra! Jy hoef nooit daaraan te twyfel nie! “As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee, hoeveel te meer sal julle Vader wat in die hemel is, goeie gawes gee aan dié wat dit van Hom vra?” (Matteus 7:11) 

3. Hierdie feit van kindskap bepaal my geloofsvertroue op God om in al my behoeftes te voorsien.


Ons hemelse Vader is ‘n omvattende versorger soos enige goeie Pa, net baie meer. Jesus verseker ons -"Julle moet julle dus nie bekommer en vra: ‘Wat moet ons eet of wat moet ons drink of wat moet ons aantrek?’ nie. Dit is alles dinge waaroor die ongelowiges begaan is. Julle hemelse Vader weet tog dat julle dit alles nodig het. Nee, beywer julle allereers vir die koninkryk van God en vir die wil van God, dan sal Hy julle ook al hierdie dinge gee.” (Matteus 6:31-33) 


Miskien moet elkeen van ons weer opnuut gaan dink : Is ek ‘n kind van God deur my vertroue op Jesus en sy offer? As ek daarvan seker is wat is die heerlike implikasies dat ek die Almagtige en liefdevolle God, my eie Vader kan noem? 





*In 2002 toe die sinode van die Anglikaanse diosees van New Westminster in Vancouver goedgekeur het dat sy biskop selfdegeslagverbintenisse mag seën, was Packer een van die sinodegangers wat in protes uitgestap het. Sy rede vir hierdie drastiese optrede was soos volg : 

“Because this decision, taken in its context, falsifies the gospel of Christ, abandons the authority of Scripture, jeopardizes the salvation of fellow human beings, and betrays the church in its God-appointed role as the bastion and bulwark of divine truth.”